-
توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.
-
باز ماه رمضان آمدست و روزه / رایگان گشت بلیط اتوبوس و موزه
باز در بند شدند لات و ابلیس و هبل / باز بلبل به چمن می فروشد غمزه
بعد افطار دلت گرد و قلمبه گردد / بس که خوردی کباب جوجه یکروزه !
فرا رسیدن ماه زولبیا و بامیه بیخوابی شبانه ، گرسنگی روزانه ، روز شماری ماهانه پرخوری سحرانه ، افطاری شاهانه و توقع آمرزش سالانه ! مبارک !کاش می دانستیم که زندگی با همه وسعت خویش
محفل ساکت غم خوردن نیست
حاصلش تن به قضا دادن و پژمردن نیست
زندگی خوردن و خوابیدن نیست
زندگی حس جاری شدن است
زندگی کوشش و راهی شدن است
از تماشاگر اغاز حیات
تا به جایی که خدا می داند
:گل:فرارسيدن نوروز و سال نو را شادباش مي گويم.
برايتان تندرستي و نيک روزي
در سال نو آرزو دارم.
باشد که سالي سرشار از شادي
و کامروايي داشته باشيد
:گل::گل::گل:
وقتی پرنده‌ای زنده ست، مورچه‌ها رو می خوره؛
وقتی می میره، مورچه‌ها اونو می خورن!
زمانه و شرایط در هر موقعیتی می تونه تغییر کنه...
کسی رو تحقیر نکنیم یا آزار ندیم؛
شاید امروز قدرت داشته باشیم، اما یادمون باشه زمان از ما قدرتمندتره!
یه درخت میلیون‌ها چوب کبریت رومی‌سازه، امّا زمانش که برسه،
فقط یه چوب کبریت برای سوزوندن میلیون‌ها درخت کافیه!
وقتی زمانش برسه...
آنگاه که تقدیر نیست و از تدبیر نیز کاری ساخته نیست خواستن اگر با تمام وجود با بسیج همه اندامها و نیروهای روح و با قدرتی که در صمیمیت است تجلی کند اگر هم هستیمان را یک خواستن کنیم یک خواستن مطلق شویم و اگر با هجوم و حمله های صادقانه و سرشار از امید و یقین و ایمان بخواهیم پاسخ خویش را خواهیم گرفت.
[IMG]
[IMG]
ماسه ها فراموشکارترین رفیقان راهند...
پا به پایت می آیند؛ آنقدر که گاهی سماجتشان در همراهی حوصله ات را سرمی برد، امّا کافیست تا اندک بادی بوزد یا خرده موجی برخیزد تا ردّ پایت برای همیشه از حافظه ی ضعیفشان پاک شود!
آرزو دارم دوستانی داشته باشی از نسل صدف ها...
صدف هایی که به پاس اقامتی یک روزه تا دنیا دنیاست صدای دریا را برای هر گوش شنوایی زمزمه می کنند...
غنچه ازخواب پرید
و گلی تازه به دنیا آمد.
خارخندید و به گل گفت سلام
…و جوابی نشنید؛
خار رنجید و هیچ نگفت؛
ساعتی چند گذشت
گل چه زیبا بود…
دست بی رحمی آمد نزدیک…
گل سراسیمه زه وحشت افسرد
لیک آن خار در آن دست خزید
…و گل از مرگ رهید
صبح فردا که رسید
خار با شبنمی از خواب پرید؛
گل صمیمانه به او گفت:سلام! -
بارگذاری…
-
بارگذاری…
-
بارگذاری…