baroon
متخصص بخش ادبیات
سلام به همکلاسی های مشتاق و درسخون. :نیش2::11:
با یک نکته ی دستوری حاد خدمت رسیدم. :نیش: این جلسه مون تا جا افتادن مطلب توضیح بیشتری لازم داره، امّا مطمئن باشید به خوندنش می ارزه.:تبلیغات: سپاس از همراهی و صبرتون. :گل:
چیزی که به وفور در نوشته های ما یافت میشه و اشتباهه، مسئله ی این «ه» های اضافه ست.
ما در این جمع های دوستانه ی نت به سبک محاوره می نویسیم. یعنی به صورت چیزی که در گفتار بیان و تلفّظ میشه. صورت ملفوظ و گفتاری؛ و نه مکتوب و نوشتاری.
در این بین، اساتیدی هستند که معتقدند به طور کلی نباید به صورت ملفوظ نوشت. یعنی اگر چیزی می نویسیم باید به صورت نوشتاری و معیار باشه –البته جز در طنز، جمله های نقل قول مستقیم، دیالوگ های نمایشنامه، فیلمنامه و داستان که این سبک نوشتار آزاد تلقّی میشه و بهش میگن نثر شکسته یا محاوره- و در غیر این صورت نوشته ی ما غلط و از نظر دستوری مردوده.
مثلاً: در همین سطر بالا، من همونطور که تلفّظ می کنم «مردوده» نوشتم مردوده ولی صورت نوشتاری و مکتوب اون میشه: مردود است!
خب طبیعیه که ما به صورت نوشتاری و به اصطلاح خودمون کتابی با کسی گپ نمی زنیم و به نظر میاد این اساتید فکر محیط نت رو نکردن! :بدجنس: :نیش: محیط نت برای ما دقیقاً فرم یک پاتوق دوستانه هست که روزانه در اون جمع میشیم برای صحبت های خودمونی و به جای زبون با دستامون حرف می زنیم. این نوشته ها رو هم در اصل در گروه نوشته هایی میشه قرار داد که در اونها محاوره نوشتن آزاده. مثل همون نقل قول و داستان که عرض کردم. پس از نظر کتابی نوشتن، تا اینجا به توافق می رسیم که شدنی و دلنشین و قشنگ نیست کتابی گپ بزنیم! :توافق:
این به کنار. حل شد.:بدجنس::81:
حالا می رسیم سر این مبحث مهم، که حالا چه مواقعی میشه در پایان کلمه ها به صورت الحاقی «ه» بیاریم؟
<< :15:دوستان هیچوقت ما به جای کسره ـــِــ نمی تونیم ه پایانی قرار بدیم.
[HIGHLIGHT]به طور خلاصه و فرمولی بخوام براتون بگم اگر قرار باشه در نوشته های ملفظمون برای این مقوله جایگزین بذاریم، فقط به جای فعل های «است» و «هست» هستش که می تونیم «ه» رو قرار بدیم.[/HIGHLIGHT]
مثال:
ساعت 4 است. >> ساعت چاهاره.
خوب است . >> خوبه.
هوا ابری است. >> هوا ابریه.
پلنگ چه ساعتی قرار است بیایی؟ >> پلنگ ساعت چند قراره بیای؟
رکسانا امتحان فردای شما آمار است؟ >> رکسانا امتحان فردات آماره؟
خب مثال های ملموس از نوع چت باکس و پروفایل براتون آوردم که بیشتر بریم به عمقش. :1:
پس به این نتیجه می رسیم که اگر بخوایم به صورت ملفوظ بنویسیم به طور قراردادی، «ه » فقط جایگزین فعل های «است» و «هست» میشه.
و تمام ه هایی که جایگزین ــِــ (کسره) در کلمات میشن اشتباه هستن. کسره ها نشانه های حرکت (ه بیان حرکت) هستن که برای اضافه کردن کلمات به هم در پس کلمه ی اوّل قرار میگیرن. یعنی به اسم هایی می چسبن که قراره به کلمه ی بعد اضافه بشن. مثل صفت و موضوف. مضاف و مضاف الیه و غیره.
مثلاً وقتی می خوایم بگیم: سلام به ادمین گل ایران انجمن :95: >> این عبارت در اصل با نشانه های کسره به هم اضافه میشن. چه به صورت رسمی و کتابی باشن و چه به صورت ملفوظ و گفتاری.
پس:
سلام به ادمین گل ایران انجمن (ص) --- سلام به ادمینه گله ایران انجمن (غ)
دوست خوب خودم (ص) --- دوسته خوبه خودم (غ)
همونطور که می بینید در این جمله ها «است» و «هست» به کار نرفته و ما به هیچ «ه» ای احتیاج نداریم. :نیش:
برای کلماتی که به طور ذاتی ه می گیرن و برای دونستن دلیلشون به این آموزش هم سر بزنید. من برای طولانی تر نشدن پست اینجا تکرارشون نکردم. (پست 50):
http://www.iranjoman.com/showthread.php?t=27471&p=120955&viewfull=1#post120955
این شوخی هم تقدیم به همه ی دوستایی که می خوان این اشکال رو رفع کنن. ببینید با این اشتباه ها چه طنزی به بار میاریم:15::
آخرین ویرایش:
