قرآن، دشمن انسان را به روشنى به وى معرفى كرده، ضمن تبیین خطرات پنهان و آشكار وى براى انسان به او مى‌آموزد كه جهت مصون ماندن از این خطرات، باید به خداوند پناه برد. البته اصل پناه بردن به قدرتى برتر هنگام مواجهه با خطر، امرى فطرى و غریزى بوده و در سرشت آدمى ریشه دارد.
قرآن کریم در آیاتی به فواید و آثار استعاذه و پناه بردن به خدا اشاره دارد که برخی از این آیات در زیر آورده شده است:
1.بصیرت یافتن:
إِنَّ الَّذِینَ اتَّقَوْاْ إِذَا مَسهَُّمْ طَئفٌ مِّنَ الشَّیْطَانِ تَذَکَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُون
کسانى که پرهیزگارى مى کنند چون از شیطان وسوسه اى به آن ها برسد، خدا را یاد مى کنند، و در دم بصیرت یابند.[اعراف/201]
******
2. مصون ماندن از خطر متكبران:
وَقَالَ مُوسَى إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُم مِّن كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لَّا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسَابِ
و موسى گفت: من از هر متكبرى كه به روز حساب ايمان نمى آورد به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى برم.
[غافر/27]
******
3.دور ماندن از درخواست هاى نابجا:
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ...
گفت : ای پروردگار من ، پناه می برم به تو اگر از سر ناآگاهی چيزی بخواهم...
[هود/47]
******
4.نجات از آلوده شدن دامن به گناه:
خویشتندارى یوسف (ع) از گناه در حساس‌ترین موقعیت لغزش، با ذكر «معاذ اللّه» حاكى از تأثیر استعاذه است.
همانطور که در آیه ی 24 سوره ی یوسف بیان شده است، چون یوسف (ع) به خداوند پناه برد خداوند نیز او را از گناه مصون داشت:
....كَذَلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاء إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ
...چنين کرديم تا بدی و زشتکاری را از وی بازگردانيم زيرا او از بندگان پاکدل ما بود.
******
5.پرهیز از ظلم:
قَالَ مَعَاذَ اللّهِ أَن نَّأْخُذَ إِلاَّ مَن وَجَدْنَا مَتَاعَنَا عِندَهُ إِنَّـآ إِذًا لَّظَالِمُونَ
گفت: «پناه به خدا... زيرا در آن صورت قطعاً ستمكار خواهيم بود.»
[یوسف/79]
******
6.مصون ماندن از شرّ موجودات شرور:
بگو: پناه مى برم به پروردگار سپيده صبح؛از شر تمام آن چه آفريده است؛و از شر هر موجود شرور هنگامى كه شبانه وارد مى شود؛و از شر آن ها كه با افسون در گره ها مى دمند (و هر تصميمى را سست مى كنند)؛و از شر هر حسودى هنگامى كه حسد مى ورزد!
منبع:تبیان
قرآن کریم در آیاتی به فواید و آثار استعاذه و پناه بردن به خدا اشاره دارد که برخی از این آیات در زیر آورده شده است:
1.بصیرت یافتن:
إِنَّ الَّذِینَ اتَّقَوْاْ إِذَا مَسهَُّمْ طَئفٌ مِّنَ الشَّیْطَانِ تَذَکَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُون
کسانى که پرهیزگارى مى کنند چون از شیطان وسوسه اى به آن ها برسد، خدا را یاد مى کنند، و در دم بصیرت یابند.[اعراف/201]
******
2. مصون ماندن از خطر متكبران:
وَقَالَ مُوسَى إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُم مِّن كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لَّا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسَابِ
و موسى گفت: من از هر متكبرى كه به روز حساب ايمان نمى آورد به پروردگار خود و پروردگار شما پناه مى برم.
[غافر/27]
******
3.دور ماندن از درخواست هاى نابجا:
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ...
گفت : ای پروردگار من ، پناه می برم به تو اگر از سر ناآگاهی چيزی بخواهم...
[هود/47]
******
4.نجات از آلوده شدن دامن به گناه:
خویشتندارى یوسف (ع) از گناه در حساس‌ترین موقعیت لغزش، با ذكر «معاذ اللّه» حاكى از تأثیر استعاذه است.
همانطور که در آیه ی 24 سوره ی یوسف بیان شده است، چون یوسف (ع) به خداوند پناه برد خداوند نیز او را از گناه مصون داشت:
....كَذَلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاء إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ
...چنين کرديم تا بدی و زشتکاری را از وی بازگردانيم زيرا او از بندگان پاکدل ما بود.
******
5.پرهیز از ظلم:
قَالَ مَعَاذَ اللّهِ أَن نَّأْخُذَ إِلاَّ مَن وَجَدْنَا مَتَاعَنَا عِندَهُ إِنَّـآ إِذًا لَّظَالِمُونَ
گفت: «پناه به خدا... زيرا در آن صورت قطعاً ستمكار خواهيم بود.»
[یوسف/79]
******
6.مصون ماندن از شرّ موجودات شرور:
بگو: پناه مى برم به پروردگار سپيده صبح؛از شر تمام آن چه آفريده است؛و از شر هر موجود شرور هنگامى كه شبانه وارد مى شود؛و از شر آن ها كه با افسون در گره ها مى دمند (و هر تصميمى را سست مى كنند)؛و از شر هر حسودى هنگامى كه حسد مى ورزد!
منبع:تبیان