ویژگی*های اقلیمی و جغرافیایی
جمهوری گینه بیسائو که در غربی*ترین نقطه قاره آفریقا مستقر است، 36 هزار و 120 کیلومتر مربع مساحت دارد و از سمت شمال به طول 338 کیلومتر با سنگال و از سمت جنوب به طول 386 کیلومتر با گینه کوناکری هم مرز است.
کناره*های ساحل غربی گینه بیسائو که مشرف به اقیانوس اطلس می*باشد، حالت باتلاقی دارد و از چندین جزیره کوچک تشکیل شده است.
آب و هوا در سواحل و جزایر غربی گینه بیسائو معتدل ولی در سایر نقاط گرم و مرطوب است.
”کاشو“، مانسوآ“، ”گباو“ و ”کوروبال“ از رودهای مهم این کشور به شمار می*روند. گینه*بیسائو سرزمین کاملاً مسطحی است به طوری که ارتفاع بلندترین نقطه آن در شمال شرقی کشور به 300 متر می*رسد.
بارش باران*های اسیدی و تخریب جنگل و صید بی*رویه ذخایر دریایی محیط زیست گینه بیسائو را با خطر روبرو کرده است. این کشور که حدود 11 درصد از خاک آن قابل کشت و زرع و 9 درصد نیز مراتع طبیعی می*باشد، به معاهدات بین*المللی تغییرات آب و هوا، بیابان*زدایی، مناطق حراست شده و قانون دریا پیوسته است.
ویژگی*های جمعیتی، بهداشتی و فرهنگی
گینه بیسائو بالغ بر یک میلیون و 388 هزار نفر جمعیت دارد که ٧/۴١ درصد از آنان زیر 14 سال، ۴/۵۵ درصد بین 15 تا 64 سال و ٩/٢درصد بیشتر از 65 سال سن دارند.
گینه بیسائو به ازای هر یکهزار نفر از جمعیت خود ٠٣/٣٨نفر نرخ زادوولد، ۵٧/١۶ نفر نرخ مرگ*ومیر و۵٧/١ نفر نرخ منفی مهاجرت دارد. براین اساس، نرخ متوسط رشد سالانه جمعیت آن ٩٩/١ درصد است.
اغلب ساکنان گینه بیسائو از تیره*های ”فیولا“ و ”ماندینگو“ هستند و بیش از 70 درصد آنان در مناطق روستایی زندگی می*کنند.
زنان این سرزمین در طول دوران باروری خود به طور متوسط پنج مرتبه زایمان می*کنند، اما کمبود امکانات بهداشتی و درمانی موجب می*شود که از هر هزار نوزاد آنان حداقل 10 نفر هرگز شانس رسیدن به سن چهار سالگی را نداشته باشند.
از سوی دیگر، شیوع گسترده بیماری*های مسری نظیر هپاتیت و ایدز نرخ امید به زندگی را در بین ساکنان این سرزمین کاهش داده است.
طبق جدیدترین آمار سازمان جهانی بهداشت 10 درصد از مردم این سرزمین مبتلا به ویروس hiv هستند و بیماری ایدز طی سه سال گذشته جان 1700 نفر از آنان را گرفته است. هپاتیت نیز به شدت زندگی مردم گینه بیسائو را به مخاطره انداخته و متاسفانه کمبود امکانات بهداشتی و آب سالم آشامیدنی روز به روز بر تعداد جان باختگان در این سرزمین می*افزاید. هم*اکنون نرخ امید به زندگی در بین مردان این سرزمین ٠٩/۴۵سال و در بین زنان آن ٩٢/۴٨سال می*باشد.
براساس گزارش*های برنامه عمران سازمان ملل متحد (undp)، 43 درصد از مردان و 78 درصد از زنان این کشور توانایی خواندن و نوشتن ندارند.
نیمی از مردم گینه بیسائو پیرو ادیان اولیه، 45 درصد مسلمان و 5 درصد مسیحی هستند. زبان رسمی این کشور نیز پرتغالی است.
تقسیمات کشوری و ویژگی*های سیاسی
گینه بیسائو در گذشته یکی از مراکز عمده حمل برده بود و در سال 1446 میلادی توسط پرتغالی*ها اشغال شد. مبارزات استقلال*طلبانه مردم این کشور از نیمه*های قرن بیستم آغار شد تا اینکه در سال 1973 به استقلال رسید و بسیاری از آوارگان گینه*ای به کشور خود بازگشتند.
شهر بندری ”بیسائو“ مرکز حکومت این کشور است و از دیگر شهرهای مهم آن می*توان به ”کاچیو“، ”مانسوآ“، ”بافاتا“ و ”فاریم“ اشاره کرد.
آقای ”هنریکو روژه“ در انتخابات سال گذشته ریاست جمهوری گینه بیسائو به پیروزی رسید و نخست وزیر این کشور هم اینک آقای ”کارلوس گومژ“ است. دوره ریاست جمهوری در این کشور پنج ساله است و ریاست دولت به عهده نخست وزیر می*باشد. مجلس قانونگذاری گینه بیسائو دارای یکصد کرسی است که نمایندگان براساس انتخابات آزاد برای یک دوره پنج ساله به آن راه می*یابند.
احزاب آفریقایی استقلال برای گینه بیسائو و ساحل عاج، جنبش آزادیخواه و استقلال*طلب گینه*بیسائو، حرکت اصلاح*طلبانه گینه*بیسائو، جنبش گینه متمدن، اتحاد ملی برای پیشرفت و دمکراسی، حزب دمکرات و اتحادیه تغییرات و اصلاحات در این کشور فعالیت سیاسی دارند.
گینه بیسائو علاوه بر سازمان ملل متحد در بانک توسعه آفریقا، اتحادیه آفریقا، کمیسیون اقتصادی آفریقا، سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد، گروه 77، بانک ترمیم و توسعه بین*المللی، سازمان بین*المللی هواپیمایی کشوری، کنفدراسیون بین*المللی اتحادیه*های آزاد کارگری، جامعه بین*المللی توسعه، بانک توسعه اسلامی، سازمان کنفرانس اسلامی، صندوق توسعه کشاورزی ملل متحد، سازمان بین*المللی کار، صندوق بین*المللی پول، سازمان بین*المللی دریانوردی، سازمان بین*المللی پلیس جنایی، سازمان بین*المللی هواشناسی، جنبش عدم تعهد، سازمان بین*المللی منع تکثیر سلاح*های شیمیایی، کمیته بین*المللی المپیک، کمیسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد، کمیسیون توسعه فرهنگی ملل متحد، سازمان توسعه صنعتی ملل متحد، اتحادیه جهانی پست، سازمان جهانی بهداشت، سازمان جهانی مالکیت معنوی، سازمان جهانی گردشگری و سازمان جهانی تجارت عضویت دارد.
جمهوری گینه بیسائو که در غربی*ترین نقطه قاره آفریقا مستقر است، 36 هزار و 120 کیلومتر مربع مساحت دارد و از سمت شمال به طول 338 کیلومتر با سنگال و از سمت جنوب به طول 386 کیلومتر با گینه کوناکری هم مرز است.
کناره*های ساحل غربی گینه بیسائو که مشرف به اقیانوس اطلس می*باشد، حالت باتلاقی دارد و از چندین جزیره کوچک تشکیل شده است.
آب و هوا در سواحل و جزایر غربی گینه بیسائو معتدل ولی در سایر نقاط گرم و مرطوب است.
”کاشو“، مانسوآ“، ”گباو“ و ”کوروبال“ از رودهای مهم این کشور به شمار می*روند. گینه*بیسائو سرزمین کاملاً مسطحی است به طوری که ارتفاع بلندترین نقطه آن در شمال شرقی کشور به 300 متر می*رسد.
بارش باران*های اسیدی و تخریب جنگل و صید بی*رویه ذخایر دریایی محیط زیست گینه بیسائو را با خطر روبرو کرده است. این کشور که حدود 11 درصد از خاک آن قابل کشت و زرع و 9 درصد نیز مراتع طبیعی می*باشد، به معاهدات بین*المللی تغییرات آب و هوا، بیابان*زدایی، مناطق حراست شده و قانون دریا پیوسته است.
ویژگی*های جمعیتی، بهداشتی و فرهنگی
گینه بیسائو بالغ بر یک میلیون و 388 هزار نفر جمعیت دارد که ٧/۴١ درصد از آنان زیر 14 سال، ۴/۵۵ درصد بین 15 تا 64 سال و ٩/٢درصد بیشتر از 65 سال سن دارند.
گینه بیسائو به ازای هر یکهزار نفر از جمعیت خود ٠٣/٣٨نفر نرخ زادوولد، ۵٧/١۶ نفر نرخ مرگ*ومیر و۵٧/١ نفر نرخ منفی مهاجرت دارد. براین اساس، نرخ متوسط رشد سالانه جمعیت آن ٩٩/١ درصد است.
اغلب ساکنان گینه بیسائو از تیره*های ”فیولا“ و ”ماندینگو“ هستند و بیش از 70 درصد آنان در مناطق روستایی زندگی می*کنند.
زنان این سرزمین در طول دوران باروری خود به طور متوسط پنج مرتبه زایمان می*کنند، اما کمبود امکانات بهداشتی و درمانی موجب می*شود که از هر هزار نوزاد آنان حداقل 10 نفر هرگز شانس رسیدن به سن چهار سالگی را نداشته باشند.
از سوی دیگر، شیوع گسترده بیماری*های مسری نظیر هپاتیت و ایدز نرخ امید به زندگی را در بین ساکنان این سرزمین کاهش داده است.
طبق جدیدترین آمار سازمان جهانی بهداشت 10 درصد از مردم این سرزمین مبتلا به ویروس hiv هستند و بیماری ایدز طی سه سال گذشته جان 1700 نفر از آنان را گرفته است. هپاتیت نیز به شدت زندگی مردم گینه بیسائو را به مخاطره انداخته و متاسفانه کمبود امکانات بهداشتی و آب سالم آشامیدنی روز به روز بر تعداد جان باختگان در این سرزمین می*افزاید. هم*اکنون نرخ امید به زندگی در بین مردان این سرزمین ٠٩/۴۵سال و در بین زنان آن ٩٢/۴٨سال می*باشد.
براساس گزارش*های برنامه عمران سازمان ملل متحد (undp)، 43 درصد از مردان و 78 درصد از زنان این کشور توانایی خواندن و نوشتن ندارند.
نیمی از مردم گینه بیسائو پیرو ادیان اولیه، 45 درصد مسلمان و 5 درصد مسیحی هستند. زبان رسمی این کشور نیز پرتغالی است.
تقسیمات کشوری و ویژگی*های سیاسی
گینه بیسائو در گذشته یکی از مراکز عمده حمل برده بود و در سال 1446 میلادی توسط پرتغالی*ها اشغال شد. مبارزات استقلال*طلبانه مردم این کشور از نیمه*های قرن بیستم آغار شد تا اینکه در سال 1973 به استقلال رسید و بسیاری از آوارگان گینه*ای به کشور خود بازگشتند.
شهر بندری ”بیسائو“ مرکز حکومت این کشور است و از دیگر شهرهای مهم آن می*توان به ”کاچیو“، ”مانسوآ“، ”بافاتا“ و ”فاریم“ اشاره کرد.
آقای ”هنریکو روژه“ در انتخابات سال گذشته ریاست جمهوری گینه بیسائو به پیروزی رسید و نخست وزیر این کشور هم اینک آقای ”کارلوس گومژ“ است. دوره ریاست جمهوری در این کشور پنج ساله است و ریاست دولت به عهده نخست وزیر می*باشد. مجلس قانونگذاری گینه بیسائو دارای یکصد کرسی است که نمایندگان براساس انتخابات آزاد برای یک دوره پنج ساله به آن راه می*یابند.
احزاب آفریقایی استقلال برای گینه بیسائو و ساحل عاج، جنبش آزادیخواه و استقلال*طلب گینه*بیسائو، حرکت اصلاح*طلبانه گینه*بیسائو، جنبش گینه متمدن، اتحاد ملی برای پیشرفت و دمکراسی، حزب دمکرات و اتحادیه تغییرات و اصلاحات در این کشور فعالیت سیاسی دارند.
گینه بیسائو علاوه بر سازمان ملل متحد در بانک توسعه آفریقا، اتحادیه آفریقا، کمیسیون اقتصادی آفریقا، سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد، گروه 77، بانک ترمیم و توسعه بین*المللی، سازمان بین*المللی هواپیمایی کشوری، کنفدراسیون بین*المللی اتحادیه*های آزاد کارگری، جامعه بین*المللی توسعه، بانک توسعه اسلامی، سازمان کنفرانس اسلامی، صندوق توسعه کشاورزی ملل متحد، سازمان بین*المللی کار، صندوق بین*المللی پول، سازمان بین*المللی دریانوردی، سازمان بین*المللی پلیس جنایی، سازمان بین*المللی هواشناسی، جنبش عدم تعهد، سازمان بین*المللی منع تکثیر سلاح*های شیمیایی، کمیته بین*المللی المپیک، کمیسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد، کمیسیون توسعه فرهنگی ملل متحد، سازمان توسعه صنعتی ملل متحد، اتحادیه جهانی پست، سازمان جهانی بهداشت، سازمان جهانی مالکیت معنوی، سازمان جهانی گردشگری و سازمان جهانی تجارت عضویت دارد.