• توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.

اریتره

Nicol

متخصص بخش گردشگری
نام رسمی کشور :
اریتره
(State of Eritrea)

پایتخت :

اسمره

زبان رسمی :

تیگرینهای (اکثریت)،تیگرهای ، عربی، عفاری ساهو

نوع حکومت :

جمهوری


38116214832071521997918922591701935919198.jpg


مذهب :

اسلام سنی ، مسیحی قبطی

واحد پول :

ناکفا


جمعیت :

4,447,307 نفر (July 2004 est.)



شهرهای عمده :

مصوع ، عصب ، کرن



امید طول عمر :

تینگرینا، تیگره، عفارو هرارب



مساحت :

121320 کیلومتر مربع


خط ساحلی :

خط ساحلی ندارد


مختصات جغرافیایی :

15درجه شمالی و39 درجه شرقی


نقشه جفرافیایی




13452493719518849722561102961213210467.jpg


نقشه سیاسی



17333631161955491576913217623523621672.jpg


حکومت :

جبهه آزاديبخش خلق اريتره (EPLF) كنترل اريتره را
در مه 1991 در دست گرفت و دولت انتقالي را تا زمان تصويب قانون اساسي اداره
مي‌كند. حكومت قانوني چند حزبي قرار است در 1995 بر پا گردد.


آموزش :

ميزان باسوادي: اين آمار موجود نيست.
سنين تحصيل اجباري: تحصيل براي حداكثر 12 سال از سن 6 سالگي رايگان است ولي
اجباري نيست.
تعداد دانشگاه : 1.



دفاع :




جغرافیا :


اريتره از لحاظ طبيعي دنباله فلات مرتفع اتيوپي است، با اين حال جلگه‌هاي
پست ساحلي نيز وجود دارد.
 رود مهم: بركه (فصلي)
 بلندترين نقطه: قله رامو، 2130 متر.



اقتصاد :

جنگ جدايي طلبانه 30 ساله اقتصاد را متلاشي كرده
است. نيروي كار عمدتا در بخش كشاورزي اشتغال داردو به كشت ذره خوشه‌اي و
پرورش دام براي پوست (كالاي عمده صادراتي) مي‌پردازد. ولي، بارندگي ناكافي و
غير قابل اعتماد خطر دائمي است. منبع عمده طبيعي نمك است.


تاریخ معاصر :

مستعمره ايتاليايي اريتره از نواحي ساحلي اتيوپي و
زمينهاي مورد ادعاي تركان عثماني در 1890 ايجادشد. اريتره كه به صورت
پايگاهي براي تسخير اتيوپي (1935 تا 1936) از سوي ايتالياييها استفاده
گرديد، در 1941 زماني كه ايتالياييها از شرق افريقا اخراج شدند، تحت حكومت
برتانيا درآمد. در 1952 اين سرزمين به صورت ايالتي خودمختار با اتيوپي
تشكيل فدراسيون داد ولي الحاث آن به عنوان يكي از استانهاي اتيوپي در 1962
شورشي را بر ضد اتيوپي آغازكرد كه تا 1992 به طول انجاميد.
در 1977 چريكهاي اريتره‌اي اين سرمزني را تقيبا به طور كامل از وجود
نيروهاي اتيوپي پاكسازي كردند، ولي دولت ماركسيست اتيوپي به رهبري سرهنگ
منگستو با استفاده از سلاحهاي شوروي به جنگ پرداخت و در سال بعد وضعيت را
بر عكس كرد. جبهه آزاديبخش خلق اتيوپي – با جبهه آزاديبخش تيگره اتيوپي –
در سرنگوني منگيستو در 1991 مؤثر بود و در آن سال اريتره عملا از اتيوپي
جدا گشت. همه پرسي در اريتره در آوريل 1993 با اكثريتي جامع استقلال را
مورد تائيد قرار داد و طبق برنامه، اين سرزمين در 24 مه 1993 به استقلال
كامل رسيد.
 
بالا