[SIZE=+2] اقتصاد طلا [/SIZE]
طلا از ديرباز به عنوان ابزار زينت، تشخص و كالايي سرمايه‌اي بوده و با گذشت هزاران سال از كشف آن، اين فلز درخشان همچنان جايگاه خود را در بين مردم و دولت‌ها حفظ كرده است.
به گزارش ايرنا، طلا به دليل رنگ زيبا، مقاومت در برابر اكسيداسيون و شكل‌پذيري خوب از روزگاران دور همواره مورد توجه بشر بود و با ضرب سكه‌هاي طلايي در دوره‌هاي مختلف، اين فلز به ابزاري مهم در مبادلات اقتصادي تبديل شد.
براي اولين بار 4000 سال پيش از ميلاد مسيح در كتاب مقدس هندي‌ها به طلا اشاره شده است و كشف قديمي‌ترين معدن طلا هم مربوط به همان سال است كه توسط سومريان در بين‌النهرين استحصال مي‌شد.
براساس كتاب‌هاي تاريخ بين سال‌هاي 2654 تا 2685 قبل از ميلاد مسيح در برخي شهرهاي مصر، زرگري شغلي مرسوم بود و غير از فراعنه، كاهنان، مقامات بلند پايه و خانواده‌هاي آنها كسي حق استفاده از طلا به عنوان زيورآلات را نداشت.
«گيرشمن» ايران‌شناس مشهور در كتاب ايران، از آغاز تا اسلام تأكيد كرده است كه در دوره مادها از معادن همدان طلا استخراج مي‌شد و هخامنشيان با استخراج طلا از معادن كرمان، اولين سكه طلا در جهان را به نام داريك ضرب كردند. قبل از اين تاريخ اغلب سكه‌ها از مفرغ، مس و نقره بود.
جام حسنلو با قدمتي 3200 ساله و زيتون‌هاي مختلف به جاي مانده از دوران هخامنشي كه از طلا ساخته شده و مزين به نقوش برجسته بسيار زيبا هستند هم به خوبي نقش ايرانيان را در ايجاد شاهكارهاي هنري با بكارگيري ارزشمندترين فلز جهان نشان مي‌دهد.
پس از گذشت هزاران سال از زمان بكارگيري طلا به عنوان زيور و ابزاري براي نشان دادن تشخص و ثروت افراد و دولت‌ها، اين فلز زرد همچنان علاقه‌مندان زيادي دارد و رشد قيمت آن در سال‌هاي گذشته، آن را به ابزاري مهم براي سرمايه‌گذاري تبديل كرده است.
به گفته حميد فرخي عضو هيأت مديره اتحاديه توليدكنندگان و صادركنندگان طلا و جواهر و نقره و سنگ‌هاي قيمتي ايران، اكنون گردش مالي بازار طلاي جهان حدود 920 ميليارد دلار در سال است.
به گزارش منابع خبري، ايران ظرف هفت ماهه نخست امسال حدود 60 تن طلا به ارزش نزديك به 2 ميليارد دلار داشته است كه نشان از روند فزاينده تجارت اين فلز ارزشمند در داخل كشور و ظرفيت ايران براي فعاليت در اين عرصه دارد.
بر اساس گزارش‌ها، واردات بيش از 59 تن و 269 كيلوگرم طلاي خام به كشور در هفت ماهه اول امسال در حالي است كه در 12 ماهه سال گذشته 22 تن طلا وارد كشور شده بود.
ميزان واردات طلا به كشور در نيمه اول امسال
54 تن به ارزش يك ميليارد و 766 ميليون دلار بود كه با واردات حدود 2/5 تن طلاي ديگر در مهر، اين ميزان در 7 ماهه نخست امسال به بيش از 2/59 تن به ارزش يك ميليارد و 976 ميليون دلار رسيد. عمده اين طلاها از كشورهاي تركيه، امارات، روسيه و سوئيس وارد ايران شده است.
حميد حسيني نايب رئيس كميسيون تجارت اتاق بازرگاني ايران مهر گذشته با استقبال از افزايش سهم واردات طلا در سبد محصولات وارداتي كشور مي‌گويد: كه واردات طلا به كشور نشان دهنده رويكرد مسئولان براي ورود كالاهاي سرمايه‌اي است و از اين نظر، آماري خوشحال‌كننده است.
وي مي‌افزايد: پيش از اين، اين ميزان واردات در اختيار بنزين به عنوان يك كالاي مصرفي قرار داشت اما حالا به يك كالاي سرمايه‌اي اختصاص يافته است.
افزايش سهم واردات طلاي خام به ايران كه با فرآوري آن توسط متخصصان صنعت طلا و جواهر به عنوان محصولات ساخته شده وارد بازار مي‌شود، نه فقط با استقبال طلاسازان بلكه فعالان عرصه تجارت خارجي هم روبرو شده است چراكه آنان اعتقاد دارند ايران مي‌تواند با فرآوري طلاي خام و صادرات مجدد آن، سهم شايسته‌اي در اين عرصه بدست آورد.
در ميان كشورهاي هم عرض ايران، تركيه با 28ميليارد دلار بيشترين گردش مالي را در حوزه طلا دارد و تايلند با 18 ميليارد دلار از كشورهاي مهم در آسيا است كه موفق به رواج صنعت طلا و جواهر شده است.
صنعت طلا يك صنعت سرمايه بر است و دست‌اندركاران اين صنعت مجبور هستند براي خريد موادخام به صورت شمش، سرمايه در گردش بسياري را درگير كنند كه همين موضوع بر هزينه فعاليت در حوزه طلا افزوده است.
اتكاي اين صنعت به نيروي انساني و كار دستي هم اشتغال‌زايي آن را سبب شده و بكارگيري هنر در توليد انواع محصولات فرصتي براي هنرنمايي هنرمندان ايراني فراهم مي‌كند كه در صورت ساماندهي اين صنعت، ارزش افزوده فراوان براي اقتصاد كشور ايجاد خواهد كرد.
به گفته فرخي، اكنون 4000 واحد توليدي در بخش طلا و جواهر ايران فعال هستند، كه اين مقدار با توجه به توانمندي‌هاي بالقوه ايران كافي نيست و نمي‌تواند كمك مؤثري به حضور قدرتمند ايران در بازارهاي جهاني كند. اما، همين واحدهاي توليدي هم اكنون با مشكلات بسياري دست و پنجه نرم مي‌كنند و قوانين دست و پاگير امكان رقابت آنها با رقباي خارجي خود در بازارهاي جهاني را محدود كرده است.
وي همچنين واردات موقت با هدف صادرات را هم با توجه به شرايط كنوني صنعت طلا در ايران غيرقابل اجرا مي‌داند و مي‌گويد: واردات فلزي گرانقيمت به عنوان سرمايه و نگه‌داري آن به مدت نامعلوم در پشت درهاي گمرك كاري دشوار و هزينه بر است و توليدكنندگان براي استفاده از اين روش بايد بازارهاي آماده‌اي در خارج داشته باشند كه در اين رابطه اتحاديه، فعاليت‌هايي را شروع كرده است، اما تا رسيدن به نتيجه زمان زيادي لازم دارد.
عضو هيأت مديره اتحاديه توليدكنندگان و صادركنندگان طلا، جواهر، نقره و سنگ‌هاي قيمتي، حضور در نمايشگاه‌هاي بين‌المللي براي معرفي توانمندي‌هاي ايران را از راهكارهاي مهم براي حضور در بازارهاي جهاني مي‌داند.
مشاركت شركت‌هاي توليدكننده زيورآلات در نمايشگاه‌هاي بين‌المللي با توجه به شرايط خاص انتقال كالاهاي مربوط به محل برگزاري نمايشگاه، ايجاد امنيت در مسير و محل استقرار از اهميت فوق‌العاده برخوردار است و همكاري همه جانبه ارگان‌هاي مختلف را مي‌طلبد كه در اين خصوص زيرساخت‌هاي لازم در ايران فراهم نشده است.
فرخي با تأكيد براينكه در تركيه بانك‌ها به عنوان سرمايه‌گذار همواره در كنار توليدكنندگان و فعالان حوزه طلا و جواهر فعاليت دارند، مي‌گويد: در صنعت طلا سرمايه، اصلي‌ترين ابزار است و دسترسي آسان به پول نقد براي تأمين طلا به عنوان موادخام در رونق اين صنعت اهميت فوق‌العاده‌اي دارد.
وي ضمن انتقاد از همراه نبودن بانك‌هاي ايران با فعالان صنعت طلا در ايران مي‌افزايد: تركيه، تايلند و هنگ‌كنگ به عنوان مراكز مهم توليد زيورآلات منطقه و جهان با توسل به تشكل‌گرايي و جذب حمايت‌هاي دولتي اكنون بخش مهمي از بازار جهاني اين صنعت را در دست دارند و مطالعات اتحاديه توليدكنندگان نشان مي‌دهد كه ايران هم از توانمندي لازم در اين زمينه برخوردار است كه در صورت جلب توجه مقامات به اهميت اين صنعت، صنعتگران ايراني قادر به گرفتن سهم خود از بازارهاي جهاني خواهند بود.
فرخي با تأكيد بر جايگاه اتحاديه توليدكنندگان و صادركنندگان طلا، جواهر، نقره و سنگ‌هاي قيمتي به عنوان پلي بين دولت و توليدكنندگان به برنامه‌هاي اين اتحاديه در ساماندهي مشاركت جمعي توليدكنندگان در نمايشگاه‌هاي بين‌المللي اشاره مي‌كند و مي‌گويد: اين اتحاديه كه فعاليت خود را از اوايل امسال آغاز كرده است، با انجام رايزني‌هاي لازم با اساتيد دانشگاه و خبره‌هاي فعال در حوزه طلا و جواهر، زمينه آموزش كاركنان در دانشگاه‌هاي علمي و كاربردي را فراهم كرده است و از سال تحصيلي جديد اولين گروه دانشجويان در اين زمينه پذيرش خواهند شد.
برخي كارشناسان با اشاره به وجود معادن طلا در ايران و جايگاه ويژه ايرانيان در توليد آثار هنري از جمله ساخت انواع زيورآلات و وسايل زينتي، توسعه اين صنعت را در كشور دور از انتظار نمي‌دانند.
به عقيده آنان در صورت انجام هماهنگي‌هاي مناسب و ايجاد بستر مناسب براي توسعه صنعت طلا و جواهر در كشور امكان ايجاد فرصت‌هاي شغلي بسيار در قالب كارگاه‌هاي كوچك و بزرگ فراهم مي‌شود و جذب هنرمندان ايراني به اين صنعت فرصتي براي معرفي هنر و فرهنگ ايراني در حوزه‌اي وسيع و در سطح جهان خواهد بود.
طلا از ديرباز به عنوان ابزار زينت، تشخص و كالايي سرمايه‌اي بوده و با گذشت هزاران سال از كشف آن، اين فلز درخشان همچنان جايگاه خود را در بين مردم و دولت‌ها حفظ كرده است.
به گزارش ايرنا، طلا به دليل رنگ زيبا، مقاومت در برابر اكسيداسيون و شكل‌پذيري خوب از روزگاران دور همواره مورد توجه بشر بود و با ضرب سكه‌هاي طلايي در دوره‌هاي مختلف، اين فلز به ابزاري مهم در مبادلات اقتصادي تبديل شد.
براي اولين بار 4000 سال پيش از ميلاد مسيح در كتاب مقدس هندي‌ها به طلا اشاره شده است و كشف قديمي‌ترين معدن طلا هم مربوط به همان سال است كه توسط سومريان در بين‌النهرين استحصال مي‌شد.
براساس كتاب‌هاي تاريخ بين سال‌هاي 2654 تا 2685 قبل از ميلاد مسيح در برخي شهرهاي مصر، زرگري شغلي مرسوم بود و غير از فراعنه، كاهنان، مقامات بلند پايه و خانواده‌هاي آنها كسي حق استفاده از طلا به عنوان زيورآلات را نداشت.
«گيرشمن» ايران‌شناس مشهور در كتاب ايران، از آغاز تا اسلام تأكيد كرده است كه در دوره مادها از معادن همدان طلا استخراج مي‌شد و هخامنشيان با استخراج طلا از معادن كرمان، اولين سكه طلا در جهان را به نام داريك ضرب كردند. قبل از اين تاريخ اغلب سكه‌ها از مفرغ، مس و نقره بود.
جام حسنلو با قدمتي 3200 ساله و زيتون‌هاي مختلف به جاي مانده از دوران هخامنشي كه از طلا ساخته شده و مزين به نقوش برجسته بسيار زيبا هستند هم به خوبي نقش ايرانيان را در ايجاد شاهكارهاي هنري با بكارگيري ارزشمندترين فلز جهان نشان مي‌دهد.
پس از گذشت هزاران سال از زمان بكارگيري طلا به عنوان زيور و ابزاري براي نشان دادن تشخص و ثروت افراد و دولت‌ها، اين فلز زرد همچنان علاقه‌مندان زيادي دارد و رشد قيمت آن در سال‌هاي گذشته، آن را به ابزاري مهم براي سرمايه‌گذاري تبديل كرده است.
به گفته حميد فرخي عضو هيأت مديره اتحاديه توليدكنندگان و صادركنندگان طلا و جواهر و نقره و سنگ‌هاي قيمتي ايران، اكنون گردش مالي بازار طلاي جهان حدود 920 ميليارد دلار در سال است.
به گزارش منابع خبري، ايران ظرف هفت ماهه نخست امسال حدود 60 تن طلا به ارزش نزديك به 2 ميليارد دلار داشته است كه نشان از روند فزاينده تجارت اين فلز ارزشمند در داخل كشور و ظرفيت ايران براي فعاليت در اين عرصه دارد.
بر اساس گزارش‌ها، واردات بيش از 59 تن و 269 كيلوگرم طلاي خام به كشور در هفت ماهه اول امسال در حالي است كه در 12 ماهه سال گذشته 22 تن طلا وارد كشور شده بود.
ميزان واردات طلا به كشور در نيمه اول امسال
54 تن به ارزش يك ميليارد و 766 ميليون دلار بود كه با واردات حدود 2/5 تن طلاي ديگر در مهر، اين ميزان در 7 ماهه نخست امسال به بيش از 2/59 تن به ارزش يك ميليارد و 976 ميليون دلار رسيد. عمده اين طلاها از كشورهاي تركيه، امارات، روسيه و سوئيس وارد ايران شده است.
حميد حسيني نايب رئيس كميسيون تجارت اتاق بازرگاني ايران مهر گذشته با استقبال از افزايش سهم واردات طلا در سبد محصولات وارداتي كشور مي‌گويد: كه واردات طلا به كشور نشان دهنده رويكرد مسئولان براي ورود كالاهاي سرمايه‌اي است و از اين نظر، آماري خوشحال‌كننده است.
وي مي‌افزايد: پيش از اين، اين ميزان واردات در اختيار بنزين به عنوان يك كالاي مصرفي قرار داشت اما حالا به يك كالاي سرمايه‌اي اختصاص يافته است.
افزايش سهم واردات طلاي خام به ايران كه با فرآوري آن توسط متخصصان صنعت طلا و جواهر به عنوان محصولات ساخته شده وارد بازار مي‌شود، نه فقط با استقبال طلاسازان بلكه فعالان عرصه تجارت خارجي هم روبرو شده است چراكه آنان اعتقاد دارند ايران مي‌تواند با فرآوري طلاي خام و صادرات مجدد آن، سهم شايسته‌اي در اين عرصه بدست آورد.
در ميان كشورهاي هم عرض ايران، تركيه با 28ميليارد دلار بيشترين گردش مالي را در حوزه طلا دارد و تايلند با 18 ميليارد دلار از كشورهاي مهم در آسيا است كه موفق به رواج صنعت طلا و جواهر شده است.
صنعت طلا يك صنعت سرمايه بر است و دست‌اندركاران اين صنعت مجبور هستند براي خريد موادخام به صورت شمش، سرمايه در گردش بسياري را درگير كنند كه همين موضوع بر هزينه فعاليت در حوزه طلا افزوده است.
اتكاي اين صنعت به نيروي انساني و كار دستي هم اشتغال‌زايي آن را سبب شده و بكارگيري هنر در توليد انواع محصولات فرصتي براي هنرنمايي هنرمندان ايراني فراهم مي‌كند كه در صورت ساماندهي اين صنعت، ارزش افزوده فراوان براي اقتصاد كشور ايجاد خواهد كرد.
به گفته فرخي، اكنون 4000 واحد توليدي در بخش طلا و جواهر ايران فعال هستند، كه اين مقدار با توجه به توانمندي‌هاي بالقوه ايران كافي نيست و نمي‌تواند كمك مؤثري به حضور قدرتمند ايران در بازارهاي جهاني كند. اما، همين واحدهاي توليدي هم اكنون با مشكلات بسياري دست و پنجه نرم مي‌كنند و قوانين دست و پاگير امكان رقابت آنها با رقباي خارجي خود در بازارهاي جهاني را محدود كرده است.
وي همچنين واردات موقت با هدف صادرات را هم با توجه به شرايط كنوني صنعت طلا در ايران غيرقابل اجرا مي‌داند و مي‌گويد: واردات فلزي گرانقيمت به عنوان سرمايه و نگه‌داري آن به مدت نامعلوم در پشت درهاي گمرك كاري دشوار و هزينه بر است و توليدكنندگان براي استفاده از اين روش بايد بازارهاي آماده‌اي در خارج داشته باشند كه در اين رابطه اتحاديه، فعاليت‌هايي را شروع كرده است، اما تا رسيدن به نتيجه زمان زيادي لازم دارد.
عضو هيأت مديره اتحاديه توليدكنندگان و صادركنندگان طلا، جواهر، نقره و سنگ‌هاي قيمتي، حضور در نمايشگاه‌هاي بين‌المللي براي معرفي توانمندي‌هاي ايران را از راهكارهاي مهم براي حضور در بازارهاي جهاني مي‌داند.
مشاركت شركت‌هاي توليدكننده زيورآلات در نمايشگاه‌هاي بين‌المللي با توجه به شرايط خاص انتقال كالاهاي مربوط به محل برگزاري نمايشگاه، ايجاد امنيت در مسير و محل استقرار از اهميت فوق‌العاده برخوردار است و همكاري همه جانبه ارگان‌هاي مختلف را مي‌طلبد كه در اين خصوص زيرساخت‌هاي لازم در ايران فراهم نشده است.
فرخي با تأكيد براينكه در تركيه بانك‌ها به عنوان سرمايه‌گذار همواره در كنار توليدكنندگان و فعالان حوزه طلا و جواهر فعاليت دارند، مي‌گويد: در صنعت طلا سرمايه، اصلي‌ترين ابزار است و دسترسي آسان به پول نقد براي تأمين طلا به عنوان موادخام در رونق اين صنعت اهميت فوق‌العاده‌اي دارد.
وي ضمن انتقاد از همراه نبودن بانك‌هاي ايران با فعالان صنعت طلا در ايران مي‌افزايد: تركيه، تايلند و هنگ‌كنگ به عنوان مراكز مهم توليد زيورآلات منطقه و جهان با توسل به تشكل‌گرايي و جذب حمايت‌هاي دولتي اكنون بخش مهمي از بازار جهاني اين صنعت را در دست دارند و مطالعات اتحاديه توليدكنندگان نشان مي‌دهد كه ايران هم از توانمندي لازم در اين زمينه برخوردار است كه در صورت جلب توجه مقامات به اهميت اين صنعت، صنعتگران ايراني قادر به گرفتن سهم خود از بازارهاي جهاني خواهند بود.
فرخي با تأكيد بر جايگاه اتحاديه توليدكنندگان و صادركنندگان طلا، جواهر، نقره و سنگ‌هاي قيمتي به عنوان پلي بين دولت و توليدكنندگان به برنامه‌هاي اين اتحاديه در ساماندهي مشاركت جمعي توليدكنندگان در نمايشگاه‌هاي بين‌المللي اشاره مي‌كند و مي‌گويد: اين اتحاديه كه فعاليت خود را از اوايل امسال آغاز كرده است، با انجام رايزني‌هاي لازم با اساتيد دانشگاه و خبره‌هاي فعال در حوزه طلا و جواهر، زمينه آموزش كاركنان در دانشگاه‌هاي علمي و كاربردي را فراهم كرده است و از سال تحصيلي جديد اولين گروه دانشجويان در اين زمينه پذيرش خواهند شد.
برخي كارشناسان با اشاره به وجود معادن طلا در ايران و جايگاه ويژه ايرانيان در توليد آثار هنري از جمله ساخت انواع زيورآلات و وسايل زينتي، توسعه اين صنعت را در كشور دور از انتظار نمي‌دانند.
به عقيده آنان در صورت انجام هماهنگي‌هاي مناسب و ايجاد بستر مناسب براي توسعه صنعت طلا و جواهر در كشور امكان ايجاد فرصت‌هاي شغلي بسيار در قالب كارگاه‌هاي كوچك و بزرگ فراهم مي‌شود و جذب هنرمندان ايراني به اين صنعت فرصتي براي معرفي هنر و فرهنگ ايراني در حوزه‌اي وسيع و در سطح جهان خواهد بود.