در روز 10 ژوئن سال 1791 ميلادي ، جرج سوم پادشاه انگلستان نخستين قانون اساسي كانادا را امضا كرد.او اين مستعمره واقع در آمريكاي شمالي را به 2 ايالت تقسيم كرد.
جرج سوم مستعمره كانادا را به 2 ايالت تقسيم كرد، درغرب رودخانه اوتاتوئه (اوتاوا به انگليسي) ايالت كانادا عليا با اكثريت انگليسي زبان تاسيس شد، در شرق اين رودخانه ايالت كانادا سفلي با اكثريت فرانسه زبان به وجود آمد.
ايالت كانادا سفلي داراي 160000 جمعيت بود و شهر كبك به عنوان مركز آن انتخاب شد. كانادا سفلي كه قبل از اين فرانسه جديد ناميده مي شد در 10 فوريه سال 1763 پس از شكست مون كالم سردار فرانسوي در دفاع از كبك و مرگ وي بر اساس پيمان پاريس از تملك فرانسه خارج شد و به مالكيت انگلستان درآمد.
مالكان جديد ابتدا سختگيري زيادي را نسبت به مهاجران فرانسوي نشان دادند،انگليسي هاي پروتستان مذهب مهاجران فرانسوي كاتوليك مذهب را تحت فشار قرار داده و مانع آزادي مراسم مذهبي آنها مي شدند و حتي استفاده از زبان فرانسه را ممنوع كرده بودند.
اما پس از شورش سيزده ايالت مهاجرنشين امريكا عليه نيروهاي انگليسي ، آنها سختگيري نسبت به مهاجران فرانسوي را كاهش دادند. در 22 ژوئن سال 1774 ميلادي ساكنان ايالت فرانسه جديد با تصويب قانون « كبك » بار ديگر تمام حقوق خود را به دست آوردند. آنها آزادي مذهب، آزادي سخن گفتن به زبان فرانسه و حقوق مدني خود را باز يافته و در مجمع كانادا صاحب كرسي نمايندگي شدند
و حتي قلمروي آنها گسترش يافت.
مهاجران فرانسوي كه انتظار هيچ كمكي از جانب فرانسه را نداشتند، تصميم گرفتند به تاج و تخت انگلستان وفادارباشند، اما پس از استقلال امريكا ، 40000 نفر از طرفداران سلطنت انگلستان به كانادا گريختند و 8000 نفر از آنها به ايالت كبك وارد شدند، اما آنها با قوانين فرانسوي مخالف بودند.
با امضاي نخستين قانون اساسي كانادا در روز 10 ژوئن سال 1791 ميلادي توسط جرج سوم پادشاه انگلستان رضايت هر دو جامعه كسب شد، با ايجاد دو ايالت( كانادا عليا و كانادا سفلي) و ايجاد سيستم پارلماني ، مجلس از نمايندگان منتخب تشكيل شد اما فرمانداران اين دو ايالت را پادشاه انگلستان انتخاب مي كرد.
در 23 ژوييه سال 1840 ميلادي با تصويب پيمان اتحاد ، دو ايالت كانادا عليا و كانادا سفلي متحد شده و كانادا متحد را تشكيل دادند.
در روز اول ژوييه سال 1867 ، ملكه ويكتوريا پيمان آمريكاي شمالي انگليسي را امضا كرد كه براساس آن كنفدراسيون كانادا به شكل امروزي آن ايجاد شد. براساس اين پيمان دو مهاجرنشين( نيوبرانشويگ و نيواسكاتلند) نيز به كنفدراسيون كانادا منضم شدند.
روز اول جولاي سال 1867 به روز جشن ملي كانادا تبديل شد.ايالات قديمي كانادا عليا و سفلي به ترتيب اونتاريو و كبك" نام گرفتند.
به اين ترتيب در روز 10 ژوئن سال 1791 ميلادي با امضاي قانون اساسي اوليه كانادا نخستين گام براي ايجاد كشور متحد كانادا برداشته شد.
جرج سوم مستعمره كانادا را به 2 ايالت تقسيم كرد، درغرب رودخانه اوتاتوئه (اوتاوا به انگليسي) ايالت كانادا عليا با اكثريت انگليسي زبان تاسيس شد، در شرق اين رودخانه ايالت كانادا سفلي با اكثريت فرانسه زبان به وجود آمد.
ايالت كانادا سفلي داراي 160000 جمعيت بود و شهر كبك به عنوان مركز آن انتخاب شد. كانادا سفلي كه قبل از اين فرانسه جديد ناميده مي شد در 10 فوريه سال 1763 پس از شكست مون كالم سردار فرانسوي در دفاع از كبك و مرگ وي بر اساس پيمان پاريس از تملك فرانسه خارج شد و به مالكيت انگلستان درآمد.
مالكان جديد ابتدا سختگيري زيادي را نسبت به مهاجران فرانسوي نشان دادند،انگليسي هاي پروتستان مذهب مهاجران فرانسوي كاتوليك مذهب را تحت فشار قرار داده و مانع آزادي مراسم مذهبي آنها مي شدند و حتي استفاده از زبان فرانسه را ممنوع كرده بودند.
اما پس از شورش سيزده ايالت مهاجرنشين امريكا عليه نيروهاي انگليسي ، آنها سختگيري نسبت به مهاجران فرانسوي را كاهش دادند. در 22 ژوئن سال 1774 ميلادي ساكنان ايالت فرانسه جديد با تصويب قانون « كبك » بار ديگر تمام حقوق خود را به دست آوردند. آنها آزادي مذهب، آزادي سخن گفتن به زبان فرانسه و حقوق مدني خود را باز يافته و در مجمع كانادا صاحب كرسي نمايندگي شدند
و حتي قلمروي آنها گسترش يافت.
مهاجران فرانسوي كه انتظار هيچ كمكي از جانب فرانسه را نداشتند، تصميم گرفتند به تاج و تخت انگلستان وفادارباشند، اما پس از استقلال امريكا ، 40000 نفر از طرفداران سلطنت انگلستان به كانادا گريختند و 8000 نفر از آنها به ايالت كبك وارد شدند، اما آنها با قوانين فرانسوي مخالف بودند.
با امضاي نخستين قانون اساسي كانادا در روز 10 ژوئن سال 1791 ميلادي توسط جرج سوم پادشاه انگلستان رضايت هر دو جامعه كسب شد، با ايجاد دو ايالت( كانادا عليا و كانادا سفلي) و ايجاد سيستم پارلماني ، مجلس از نمايندگان منتخب تشكيل شد اما فرمانداران اين دو ايالت را پادشاه انگلستان انتخاب مي كرد.
در 23 ژوييه سال 1840 ميلادي با تصويب پيمان اتحاد ، دو ايالت كانادا عليا و كانادا سفلي متحد شده و كانادا متحد را تشكيل دادند.
در روز اول ژوييه سال 1867 ، ملكه ويكتوريا پيمان آمريكاي شمالي انگليسي را امضا كرد كه براساس آن كنفدراسيون كانادا به شكل امروزي آن ايجاد شد. براساس اين پيمان دو مهاجرنشين( نيوبرانشويگ و نيواسكاتلند) نيز به كنفدراسيون كانادا منضم شدند.
روز اول جولاي سال 1867 به روز جشن ملي كانادا تبديل شد.ايالات قديمي كانادا عليا و سفلي به ترتيب اونتاريو و كبك" نام گرفتند.
به اين ترتيب در روز 10 ژوئن سال 1791 ميلادي با امضاي قانون اساسي اوليه كانادا نخستين گام براي ايجاد كشور متحد كانادا برداشته شد.