این برج در شرق شهر دامغان در محله خوریا نزدیک مسجد جامع و مدرسه حاج فتح علیبیگ (حوزه علمیه دامغان) واقع شده است.
این مقبره در سال 417 هجری قمری به صورت برج مدور آجری با گنبد مخروطی پیازی شکل ساخته شد. ارتفاع این بنا 13 متر، قطر داخلی آن 5/4 متر و شهرت آن به دلیل کتیبهای زیبا با خط کوفی مشبک است.
قطر داخلی این برج 67/4 متر است و داخل بقعه ساده است و سوای قبر محمد بن ابراهیم که طول و عرض و ارتفاع آن به ترتیب 205- 105- 125 سانتیمتر و از گچ ساخته شده چیز دیگری در آنجا مشاهده نشده است.
متصل به برج پیر علمدار ایوانی مقرنس وجود داشته که در اطراف آن کتیبه ای از گچ بوده ولی اکنون از ان ایوان فقط کتیبه ذیل به جاست:
بسم الله الرحمن الرحیم امر ببنا هذاالمسجد الشرف المولی المعظم خلیفه العرب والعجم سلطان قضاه الشرق کافل مصالح الخلق والدین عمل حاجی بن الحسین البنا الدامغانی غفرالله له.
طبق نوشته تاریخ صنایع ایران مقبره ای پیر علمدار برای کتیبه قشنگ کوفی که در داخل برج ساخته شده و به رنگ سرمه ای است مشهور است.
این ساختمان به سبک بنای چهل دختران ولی نه به ظرافت و زیبایی آن ساخته شده است. ساختمان مذکور مقبره محمد بن ابراهیم، پدر ابوحرب بختیار، ممدوح منوچهری دامغانی است. گنبد مذکور سابقاً ایوانی داشت که امروزه اثری از آن باقی نمانده است.
این مقبره در سال 417 هجری قمری به صورت برج مدور آجری با گنبد مخروطی پیازی شکل ساخته شد. ارتفاع این بنا 13 متر، قطر داخلی آن 5/4 متر و شهرت آن به دلیل کتیبهای زیبا با خط کوفی مشبک است.
قطر داخلی این برج 67/4 متر است و داخل بقعه ساده است و سوای قبر محمد بن ابراهیم که طول و عرض و ارتفاع آن به ترتیب 205- 105- 125 سانتیمتر و از گچ ساخته شده چیز دیگری در آنجا مشاهده نشده است.
متصل به برج پیر علمدار ایوانی مقرنس وجود داشته که در اطراف آن کتیبه ای از گچ بوده ولی اکنون از ان ایوان فقط کتیبه ذیل به جاست:
بسم الله الرحمن الرحیم امر ببنا هذاالمسجد الشرف المولی المعظم خلیفه العرب والعجم سلطان قضاه الشرق کافل مصالح الخلق والدین عمل حاجی بن الحسین البنا الدامغانی غفرالله له.
طبق نوشته تاریخ صنایع ایران مقبره ای پیر علمدار برای کتیبه قشنگ کوفی که در داخل برج ساخته شده و به رنگ سرمه ای است مشهور است.
این ساختمان به سبک بنای چهل دختران ولی نه به ظرافت و زیبایی آن ساخته شده است. ساختمان مذکور مقبره محمد بن ابراهیم، پدر ابوحرب بختیار، ممدوح منوچهری دامغانی است. گنبد مذکور سابقاً ایوانی داشت که امروزه اثری از آن باقی نمانده است.