وَ الْأَرْضِ و َمَا طَحَاهَاً
قسم به زمين و كسى كه آن را گسترانيده است.
سوره مباركه شمس، آيه 6
بيست و پنجم ماه ذي القعده روزدحوالارض است.
دحوالارض را چنين معرفي مي کنند: روزي كه زمين از زير کعبه كشيده و گسترانيده شد.
گر چه اين مطلب يعني کشيده شدن و گسترانده شدن زمين در وحله اول عجيب به نظر ميرسد
اما تعريف واضح تر اين موضوع اين است که گفته شود :
پس از آنکه تمام سطح کره زمين به مدت طولاني در زير آب فرو رفته وخداوند خواست
تا آن را از زير آب بيرون آورد که صحنه زندگي موجودات مهيا گردد .
اولين نقطه اي که از زير آب سر بيرون آورد همان مکان مقدس کعبه و بيت الحرام بود .
اين واقعه نشان دهنده اهميت اين نقطه و مرکزيت آن براي همه عالميان است
روايت است که امام رضا (ع) فرموده اند:
درشب بيست و پنجم ماه ذى القعده حضرت ابراهيم (ع) و حضرت عيسى (ع) متولد شده اند.
در اين روز رسول خدا (ص)، به قصد حجة الوداع از مدينه
با يكصد و چهار هزار يا يكصد و بيست و چهار هزار
و حضرت فاطمه (س) و تمامى اهل بيت خود از راه شجره به مکه عزيمت نمودند.
و نيز روايت است كه حضرت مهدي (عج) در چنين روزي ظهور خواهند كرد.
منبع:آیه های انتظار
آخرین ویرایش: