تاریخچه شیرجه در ایران
بدون تردید هیچ شیرجه رونده ای در ایران یاد و خاطره دایو ده متر استخر قهرمانی شهید شیرودی یا امجدیه سابق را از یاد نبرده است.
این دایو در سال 1319 یعنی در زمان جنگ جهانی دوم در تهران ساخته شد و تا 64 سال بدون استراحت و خستگی مانند کوهی استوار در خدمت قهرمان پروری در رشته شیرجه در ایران بود.
چه قهرمانانی که در تاریخ شیرجه ایران مدال آور قهرمانی بودند و چه بچه های کوچکی که آرزو داشتند روزی ازبالای این دایو زیبا و سربلند شیرجهه بزنند. ابهت و اقتدار این پدر بزرگ شیرجه
که سایه آن نیمی از قهرمانی رامی پوشاند و اصولا به نام سمبل باشگاه امجدیه معروف بود به یاد دارند.
درسال 1951 در اولین دوره بازیهای آسیایی دهلی، دوشیرجه رو افتخار آفرین ایرانی به نام تقی عسگری و منوچهر خموش در این سابقات شرکت کردند که آقای تقی عسگری درعین ناباوری
مسئولان ورزش کشور دو مدال نقره در رشته تخته و سکو و برنز در رشته تخته و آقای منوچهر خموش توانست دررشته سکو مقام چهارم را بدست بیاورد. که شروع شیرجه و تمامی تمرینات
این ورزشکاران از همین دایو امجدیه انجام می شد.
هفت سال بعد در بازیهای آسیایی 1958 توکیو نیز دو شیرجه رونده از ایران با نامهای منوچهر فصیحی و حسن اعظمی صاحب مدال برنز این مسابقات شدند که آقای منوچهر فصیحی در رشته
تخته و آقای حسن اعظمی در رشته سکو به این مدالها دست یافتند. همچنین آقای محمود پاکیزه تن برنده مدال طلای بین المللی مسابقات جام اکو در کشور ترکیه و مسابقات مجارستان و
رومانی در خاطرات خود نقل میکند که 20 سال تمرین در شرایط مختلف جوی حتی در پاییز در استخر قهرمانی و دایو قهرمانی را هرگز فراموش نخواهد کرد.
در سال 1973 در مسابقات ارتشهای جهان که در تهران برگزار شد آقای یدالله باشی مقام اول این مسایقات را بدست آورد.
لازم به ذکر است که تا سال 1353 که استادیوم آزادی افتتاح شد غیر از استخر قهرمانی استخر دیگری وجود نداشت که دایو ده متر داشته باشد.
به هر حال به علت تعمیرات اساسی استخر و مشکلات مربوط به آن این دایو در تاریخ 6/2/83 در ساعت 9:10 شب بعد از دو هفته تلاش و تخریب بلدوزر سقوط کرد و خاطرات 64 سال افتخار آفرینی را با خود فرود آورد.
بدون تردید هیچ شیرجه رونده ای در ایران یاد و خاطره دایو ده متر استخر قهرمانی شهید شیرودی یا امجدیه سابق را از یاد نبرده است.
این دایو در سال 1319 یعنی در زمان جنگ جهانی دوم در تهران ساخته شد و تا 64 سال بدون استراحت و خستگی مانند کوهی استوار در خدمت قهرمان پروری در رشته شیرجه در ایران بود.
چه قهرمانانی که در تاریخ شیرجه ایران مدال آور قهرمانی بودند و چه بچه های کوچکی که آرزو داشتند روزی ازبالای این دایو زیبا و سربلند شیرجهه بزنند. ابهت و اقتدار این پدر بزرگ شیرجه
که سایه آن نیمی از قهرمانی رامی پوشاند و اصولا به نام سمبل باشگاه امجدیه معروف بود به یاد دارند.
درسال 1951 در اولین دوره بازیهای آسیایی دهلی، دوشیرجه رو افتخار آفرین ایرانی به نام تقی عسگری و منوچهر خموش در این سابقات شرکت کردند که آقای تقی عسگری درعین ناباوری
مسئولان ورزش کشور دو مدال نقره در رشته تخته و سکو و برنز در رشته تخته و آقای منوچهر خموش توانست دررشته سکو مقام چهارم را بدست بیاورد. که شروع شیرجه و تمامی تمرینات
این ورزشکاران از همین دایو امجدیه انجام می شد.
هفت سال بعد در بازیهای آسیایی 1958 توکیو نیز دو شیرجه رونده از ایران با نامهای منوچهر فصیحی و حسن اعظمی صاحب مدال برنز این مسابقات شدند که آقای منوچهر فصیحی در رشته
تخته و آقای حسن اعظمی در رشته سکو به این مدالها دست یافتند. همچنین آقای محمود پاکیزه تن برنده مدال طلای بین المللی مسابقات جام اکو در کشور ترکیه و مسابقات مجارستان و
رومانی در خاطرات خود نقل میکند که 20 سال تمرین در شرایط مختلف جوی حتی در پاییز در استخر قهرمانی و دایو قهرمانی را هرگز فراموش نخواهد کرد.
در سال 1973 در مسابقات ارتشهای جهان که در تهران برگزار شد آقای یدالله باشی مقام اول این مسایقات را بدست آورد.
لازم به ذکر است که تا سال 1353 که استادیوم آزادی افتتاح شد غیر از استخر قهرمانی استخر دیگری وجود نداشت که دایو ده متر داشته باشد.
به هر حال به علت تعمیرات اساسی استخر و مشکلات مربوط به آن این دایو در تاریخ 6/2/83 در ساعت 9:10 شب بعد از دو هفته تلاش و تخریب بلدوزر سقوط کرد و خاطرات 64 سال افتخار آفرینی را با خود فرود آورد.