بتن سنگی مصنوعی بوده و مانند سنگی طبیعی ماده ای ترد ( یا شکننده ) قوی از نظر فشار و ضعیف از لحاظ کشش می باشد . از قدیم گاهی برای تقویت یا تسلیح مصالح سنگی و بتن از فلزات استفاده می کردند . بام یک گرمابه رومی از نوع بتن با مصالح سنگی درشت احداث شده که توسط میله های برنزی و آهنی تقویت گردیده است . معماری به نام " رن " برای ایجاد مقاومت در گنبد کلیسای سن پال در برابر فشار های جانبی زنجیری آهنی قرار داده و معماری دیگر به نام " سوفلو " ( 1713- 1781) از میله های آهن کار شده در بنای سنگی کلیسای سن سولپیس پاریس استفاده نموده است . ولی تا قرن نوزذهم اصول تقویت به صورت علمی امروزی ناشناخته بود و تنها در اواخر قرن نوزدهم بود که روش های محاسباتی ریاضی بخشی ابداع شد.
یکی از اولین نمونه های بتن مسلح در نمایشگاه بین المللی پاریس به نمایش گذارده شد. این نمونه عبارت از قایقی بود که توسط یک پیمانکار فرانسوی به نام " لامبو " طرح شده و از بتن آهکی آبی تقویت شده توسط شبکه ای از میله های آهنی ساخته شده بود.
در سال 1854 ، یک کارگر گچ کار انگلیسی به نام " ویلیام ویلکینسون" روشی را برای احداث تاوه های بتنی که به کمک یک شبکه گسترده از میله های آهنی و یا سیم های فرعی تقویت می شدند به ثبت رساند . روش وی در قرار دادن فولاد های برای تحمل تنش های کششی نشان می دهد که او اصول مربوط به اجرای بتن مسلح را درک می کرده .
روش های بسیاری در طی قرن نوزرهم به ثبت رسیدند و ما تنها به تعداد محدودی از این روش ها در این تاریخچه کوتاه اشاره می کنیم . " فرانسوا کوئنه"در سال 1855 نوعی روش طاق زنی با بتن را به ثبت رسانید و سال بعد از آن در میان سازه هائی که ساخت یک فانوس دریایی در پرت سعید و یک دیوار حائل در پاریس بنا نمود . پسر او "ادموند کوئنه " ( 1850- 1915) نیز روش های مختلفی را در کاربرد بتن مسلح به ثبت رسانید .
" ژوزف موینه " فرانسوی ( 1823-1906) که یک باغبان و نیز سازنده وسایل ساده باغبانی بود ایده استفاده از گلدان های از جنس بتن به جای گلدان های چوبی برای نگهداری نهال ها و درختان کوچک را در فکر خود پروراند منتها پس از آن که دریافت بتن بیش از حد حالت شکنندگی دارد شبکه ای از آهن ساخت و گلدان های خود را با پوشش این شبکه توسط ملات و یا بتن تهیه نمود . این روش خود را در سال 1867 به ثبت رساند و در پی آن موارد کاربرد دیگری از بتن مسلح نظیر مخازن بتنی و غیره را ارائه نمود. سازه های بتن مسلح در اروپا معمولا به " روش موینه " معروف بود.
یک آمریکایی به نام " هایت " آزمایش هایی را بر روی تیر ها انجام دارد و یکی از نخستین کسانی بود که اصول اولیه مربوط به رفتار بتن مسلح را به صورتی که امروزه درک می شود شناخت . وی نتیجه کشفیات خود را در سال 1887 در لندن انتشار داد ولی آن طور که باید با استقبال روبه رو نشد . در اواخر قرن نوزدهم در آلمان و سایر کشورها آزمایشاتی به عمل آمد که منجر به تدوین تئوری های طرح بر اساس محاسبات ریاضی توسط اشخاصی چون " کونن" ، " مورش " ، کونسیدر" و سایرین گردید.
اولین کتاب درباره بتن مسلح به زبان انگلیسی در سال 1904 توسط " مارش " و " دون " به چاپ رسید. نام مشهور دیگری در رابطه با بتن مسلح " فرانسوا هینبیگ" ( 1824-1921) می باشد که اولین ساختمان با قالب بتنی کامل را بنا کرد . وی سک دفتر نمایندگی نیز در سال 1897 به سرپزستی " موشل " در لندن تاسیس کرد که در آن سازه های بتن مسلح بر اساس روش وی طراحی می شد.در آغاز قرن بیستم بسیاری از کار های بتن مسلح توسط شرکت های متخصص این کار اجرا می شد زیرا معماران و مهندسان مشاور در حد متوسط تا آن زمان هنوز اطلاعات تئوریک و عملی کافی درباره روش های جدید اجرائی نداشتند تا بتوانند بر اساس آن با اطمینان طرح هایی را آماده کنند. اگر چه هنوز گهگاه برخی از انواع جدید طاق زنی به ثبت می رسد لیکن اغلب کارهای معمولی بتن مسلح را می توان امروزه بدون در نظر گرفتن روش های ثبت شده طرح و اجراء نمود.
منبع: مارپیچ
یکی از اولین نمونه های بتن مسلح در نمایشگاه بین المللی پاریس به نمایش گذارده شد. این نمونه عبارت از قایقی بود که توسط یک پیمانکار فرانسوی به نام " لامبو " طرح شده و از بتن آهکی آبی تقویت شده توسط شبکه ای از میله های آهنی ساخته شده بود.
در سال 1854 ، یک کارگر گچ کار انگلیسی به نام " ویلیام ویلکینسون" روشی را برای احداث تاوه های بتنی که به کمک یک شبکه گسترده از میله های آهنی و یا سیم های فرعی تقویت می شدند به ثبت رساند . روش وی در قرار دادن فولاد های برای تحمل تنش های کششی نشان می دهد که او اصول مربوط به اجرای بتن مسلح را درک می کرده .
روش های بسیاری در طی قرن نوزرهم به ثبت رسیدند و ما تنها به تعداد محدودی از این روش ها در این تاریخچه کوتاه اشاره می کنیم . " فرانسوا کوئنه"در سال 1855 نوعی روش طاق زنی با بتن را به ثبت رسانید و سال بعد از آن در میان سازه هائی که ساخت یک فانوس دریایی در پرت سعید و یک دیوار حائل در پاریس بنا نمود . پسر او "ادموند کوئنه " ( 1850- 1915) نیز روش های مختلفی را در کاربرد بتن مسلح به ثبت رسانید .
" ژوزف موینه " فرانسوی ( 1823-1906) که یک باغبان و نیز سازنده وسایل ساده باغبانی بود ایده استفاده از گلدان های از جنس بتن به جای گلدان های چوبی برای نگهداری نهال ها و درختان کوچک را در فکر خود پروراند منتها پس از آن که دریافت بتن بیش از حد حالت شکنندگی دارد شبکه ای از آهن ساخت و گلدان های خود را با پوشش این شبکه توسط ملات و یا بتن تهیه نمود . این روش خود را در سال 1867 به ثبت رساند و در پی آن موارد کاربرد دیگری از بتن مسلح نظیر مخازن بتنی و غیره را ارائه نمود. سازه های بتن مسلح در اروپا معمولا به " روش موینه " معروف بود.
یک آمریکایی به نام " هایت " آزمایش هایی را بر روی تیر ها انجام دارد و یکی از نخستین کسانی بود که اصول اولیه مربوط به رفتار بتن مسلح را به صورتی که امروزه درک می شود شناخت . وی نتیجه کشفیات خود را در سال 1887 در لندن انتشار داد ولی آن طور که باید با استقبال روبه رو نشد . در اواخر قرن نوزدهم در آلمان و سایر کشورها آزمایشاتی به عمل آمد که منجر به تدوین تئوری های طرح بر اساس محاسبات ریاضی توسط اشخاصی چون " کونن" ، " مورش " ، کونسیدر" و سایرین گردید.
اولین کتاب درباره بتن مسلح به زبان انگلیسی در سال 1904 توسط " مارش " و " دون " به چاپ رسید. نام مشهور دیگری در رابطه با بتن مسلح " فرانسوا هینبیگ" ( 1824-1921) می باشد که اولین ساختمان با قالب بتنی کامل را بنا کرد . وی سک دفتر نمایندگی نیز در سال 1897 به سرپزستی " موشل " در لندن تاسیس کرد که در آن سازه های بتن مسلح بر اساس روش وی طراحی می شد.در آغاز قرن بیستم بسیاری از کار های بتن مسلح توسط شرکت های متخصص این کار اجرا می شد زیرا معماران و مهندسان مشاور در حد متوسط تا آن زمان هنوز اطلاعات تئوریک و عملی کافی درباره روش های جدید اجرائی نداشتند تا بتوانند بر اساس آن با اطمینان طرح هایی را آماده کنند. اگر چه هنوز گهگاه برخی از انواع جدید طاق زنی به ثبت می رسد لیکن اغلب کارهای معمولی بتن مسلح را می توان امروزه بدون در نظر گرفتن روش های ثبت شده طرح و اجراء نمود.
منبع: مارپیچ
آخرین ویرایش: