ترکمنستان از منابع عظیم نفت و گاز برخوردار است، و در مسیر جاده ابریشم قرار دارد. این کشور، همسایه ی کشور جنگ زده و ناآرام افغانستان است، و نیز، با ایران مرز مشترک طولانی دریایی و زمینی دارد. به علاوه، ترکمنستان دروازه ی ورود کشورهای آسیای میانه برای دست رسی به آب های خلیج فارس به شمار می رود.
ترکمنستان یکی از پهناورترین کشورهای آسیای میانه است. این کشور در کنار دریای خزر قرار گرفته و مهم ترین رودخانه آن، جیحون یا آمو دریا نام دارد. علاوه بر آن، دو رودخانه بزرگ و پر آب تجن و اترک، بخش قابل توجهی از مرز دو کشور ایران و ترکمنستان را تشکیل می دهد. کانال 1100 کیلومتری قره قوم که از شرق به غرب کشیده شده و بخش زیادی از آب رودخانه جیحون را به مرکز کشور منتقل کرده، آب کشاورزی یک میلیون هکتار زمین پنبه زار را تأمین می کند. هشتاد درصد خاک ترکمنستان را کویر گرم قره قوم تشکیل می دهد. بارندگی سالیانه در این کشور، ناچیز و متوسط دما در زمستان 33 درجه بالای صفر است.
جمعیت این کشور براساس برآورد 1374 / 1995 حدود 5/4 میلیون نفر است که 5/54 درصد آن در روستاها زندگی می کنند. 3/73 درصد از کل جمعیت ترکمنستان را ترکمن ها تشکیل می دهند که به طایفه های گوناگونی تقسیم می شوند. انشعاب های متعدد در ترکمن ها (تکه، نخور، گوگلان و...) گاه منجر به اختلاف و برخوردهای خونین گردیده که سرانجام با تأسیس مجمع ریش سفیدان، تأکید دولت در تقویت و ترویج روحیه و اندیشه ملی گرایی و تشکیل سازمان ترکمن های جهان، از شدت آن کاسته شده است. روس ها با 8/9 درصد و ازبک ها با 9/8 درصد، دومین و سومین نژاد پر جمعیت بعد از ترکمن های ترک نژاداند. نژادهای قزاق، تاتار، آذری، ارمنی، اوکراینی و فارس ها از دیگر نژادهای این کشورند.
