جاذبه هاي طبيعي وگردشگري اروميه
طور کلي کوه هاي استان آذربايجان غربي از نظر قابليت و نوع استفاده به چهار دسته تقسيم مي شوند. اول، كوه هاي لخت سنگي كه به علت تخريب و فرسايش شديد داراي پوشش خاكي كم و يا فاقد پوشش خاكي هستند. اين نوع ارتفاعات که وسعت تقريبي آن ها در حدود 300/74 هكتار است ، به دلايل متعدد از جمله حفاظت حوزه هاي آبخيز بايد مورد كنترل و بهسازي لازم قرار گيرند . دوم ، كوه هاي مرتفعي كه مشتمل بر ارتفاعات مرتعي دايم و فصلي و از نظر پوشش خاكي داراي وضعيت متوسط نسبتاً عميق با پوشش گياهي مناسب هستند . وسعت تقريبي اين مناطق در حدود 900/612/1هكتار است . سوم ، كوهستان هاي جنگلي طبيعي هستند كه بيشتر در منطقه سردشت و قسمتي از پيرانشهر درجهت مرزي ايران و عراق قرار گرفته و يكي از منابع طبيعي ارزشمند اقتصادي و توريستي به شمار مي آيند . وسعت اين كوهستان هاي جنگلي در حدود 16.500 هكتار است . چهارم ، كوهستان هاي مارني گچ و نمک هستند كه مواد تشكيل دهنده سنگ مادر آن ها مارن هاي رنگين گچي - نمكي است و به علت قابليت فرسايش شديد ، خطري جدي براي اكولوژي محسوب مي شوند و بايد مورد حفاظت و كنترل دقيق قرار گيرد . وسعت تقريبي اين نوع ارتفاعات در حدود 000/66 هكتار است . مهم ترين قله هاي ارتفاعات آذربايجان غربي در دره رودخانه گدار قرار دارد كه به درازاي 314 كيلومتر و پهناي حداقل 25 كيلومتر (در باختر سلماس) و حداكثر 80 كيلومتر (در شمال خوي) و به طور متوسط 50 كيلومتر كشيده شده است و مساحتي معادل 200/15 كيلومتر مربع را در برمي گيرد . بيش از 30 قله در اين استان براي ورزش هاي کوهستاني ، تفريح و انواع گردشگري مناسب تشخيص داده شده است که بيشتر آن ها داراي آبشار ، يخچال ، چشمه و غار هستند .
کوه قيه ماکو : کوهي مرتفع با کلاهک سنگي بي نظير که در شمال ماکو قرار دارد . اين منطقه مجموعه جالبي از گردشگري ، فرهنگي ، اکوسيستم و گردشگري ماجراجويانه را در کنار هم دارد . اگر قصد ديدار از اين منطقه را داريد ، بقاياي قلعه ماکو ، مجموعه عمارات زيبا و قديمي ، طبيعت بي نظير بازار و کوهي با عظمت را مشاهده خواهيد کرد .
طور کلي کوه هاي استان آذربايجان غربي از نظر قابليت و نوع استفاده به چهار دسته تقسيم مي شوند. اول، كوه هاي لخت سنگي كه به علت تخريب و فرسايش شديد داراي پوشش خاكي كم و يا فاقد پوشش خاكي هستند. اين نوع ارتفاعات که وسعت تقريبي آن ها در حدود 300/74 هكتار است ، به دلايل متعدد از جمله حفاظت حوزه هاي آبخيز بايد مورد كنترل و بهسازي لازم قرار گيرند . دوم ، كوه هاي مرتفعي كه مشتمل بر ارتفاعات مرتعي دايم و فصلي و از نظر پوشش خاكي داراي وضعيت متوسط نسبتاً عميق با پوشش گياهي مناسب هستند . وسعت تقريبي اين مناطق در حدود 900/612/1هكتار است . سوم ، كوهستان هاي جنگلي طبيعي هستند كه بيشتر در منطقه سردشت و قسمتي از پيرانشهر درجهت مرزي ايران و عراق قرار گرفته و يكي از منابع طبيعي ارزشمند اقتصادي و توريستي به شمار مي آيند . وسعت اين كوهستان هاي جنگلي در حدود 16.500 هكتار است . چهارم ، كوهستان هاي مارني گچ و نمک هستند كه مواد تشكيل دهنده سنگ مادر آن ها مارن هاي رنگين گچي - نمكي است و به علت قابليت فرسايش شديد ، خطري جدي براي اكولوژي محسوب مي شوند و بايد مورد حفاظت و كنترل دقيق قرار گيرد . وسعت تقريبي اين نوع ارتفاعات در حدود 000/66 هكتار است . مهم ترين قله هاي ارتفاعات آذربايجان غربي در دره رودخانه گدار قرار دارد كه به درازاي 314 كيلومتر و پهناي حداقل 25 كيلومتر (در باختر سلماس) و حداكثر 80 كيلومتر (در شمال خوي) و به طور متوسط 50 كيلومتر كشيده شده است و مساحتي معادل 200/15 كيلومتر مربع را در برمي گيرد . بيش از 30 قله در اين استان براي ورزش هاي کوهستاني ، تفريح و انواع گردشگري مناسب تشخيص داده شده است که بيشتر آن ها داراي آبشار ، يخچال ، چشمه و غار هستند .
کوه قيه ماکو : کوهي مرتفع با کلاهک سنگي بي نظير که در شمال ماکو قرار دارد . اين منطقه مجموعه جالبي از گردشگري ، فرهنگي ، اکوسيستم و گردشگري ماجراجويانه را در کنار هم دارد . اگر قصد ديدار از اين منطقه را داريد ، بقاياي قلعه ماکو ، مجموعه عمارات زيبا و قديمي ، طبيعت بي نظير بازار و کوهي با عظمت را مشاهده خواهيد کرد .
