خواص درمانی تخم گشنیز / اخبار

[Last Star]

تخم گشنیز اشتها آور است

یك متخصص تغذیه گفت: گشنیز مسكن، كاهنده قند، فشار و چربی خون است و مصرف آن موجب افزایش اشتها می‌شود.

مرتضی صفوی در گفت‌وگو با فارس افزود: گشنیز یكی از گیاهان دارویی است كه از میوه و برگ آن استفاده می‌شود.

وی گفت: گشنیز كاهنده قند خون، بادشكن، مقوی معده، خلط‌آور و ادرار آور است.

این متخصص تغذیه افزود: می‌توان 2 تا 3 گرم تخم گشنیز را دم كرد و 3 بار در روز آن را مصرف كنند. كه برای كاهش قند خون، افزایش شیر مادران و هضم غذا مفید است.

صفوی گفت: تخم گشنیز ضد ادم، ضد ورم، ضد اسپاسم و اشتها آور است چربی و فشار خون را كاهش می‌دهد و در درمان بیماری‌های معده مفید است.

این متخصص تغذیه گفت: برای خارش‌های پوستی نیز می‌توان از محلول‌های موضعی تخم گشنیز استفاده كرد. گشنیز اسهال و تشنگی را هم برطرف می‌كند.

 

[Last Star]

خواص درمانی تخم گشنيز / اخبار

عصاره تخم گشنيز سبب کاهش درد حاد مي شود .
جمعي از محققان گروه فيزيولوژي دانشکده پزشکي سمنان در مطالعات خود عصاره آبي گياه گشنيز را با دوزهاي 100 و200 ميلي گرم به ازاي هر کيلوگرم وزن به 70 موش نر 25 تا 30 گرمي از نژاد البينو تزريق کردند .

نتايج اين تحقيق نشان داد که عصاره تخم گياه گشنيز پاسخ دهي حيوانات را به محرکهاي درد زا کاهش مي دهد

 

[Last Star]

تخم گشنیز

مهمترين مواد موثر و تركيبات شيميايي:

1-لينالول
2-آنتول كامفر كامفن كومارين ها
3-اسيدهاي چرب اولئيك، لينديك، پتروسلينيك
4-فلاونوئيدها شامل: كريستين ، روتين
5-كلروژنيك اسيد و كافئيك اسيد
6-انواع ويتامين و مواد معدني بتاسيتوسترول

مهمترين كاربردهاي درماني
1-ضد نفخ بسيار قوي درمان اتساع شكمي (1 قاشق چايخوري از پودر تخم گياه بعد از هر وعده غذايي)
2-هضم كننده و جلوگيري از ترش كردن بعد از خوردن غذا
3-ضد تهوع و ضد استفراغ
4-درمان سوء هاضمه و تقويت معده و دستگاه گوارش ملين ملايم و درمان كننده بواسير يا هموروئيد
5-خاصيت ضد باكتري دارد و بيماري هاي عفوني روده را از بين مي برد.
6-ضد اسپاسم دستگاه گوارش بوده ودل درد و معده درد را درمان مي كند.
7-ضد لارو ضد انگل هاي روده انسان ضد ميكروب و آنتي باكتريال ضد قارچ هاي بيماري زا
8-كاهش دهنده بسيار عالي قند خون
9-كاهش دهنده بسيارقوي چربي هاي خون
10-كمك كننده به درمان بيماريهاي اعصاب مانند صرع
11-خاصيت آنتي اكسيدان بسيار قوي دارد و طعم دهنده بسيار عالي براي غذاهاست.
12-بخور آن جهت درمان گريپ و سينوزيت بسيار مناسب است.
13- مسكن، آرام بخش و خواب آور است ولي مصرف بيش از حد آن توليد مستي توام با خستگي شديد مي كند و گاهي به خوابي عميق و گنگي و بي حسي منجر مي شود.
در تمامي موارد فوق يك قاشق چايخوري از پودر تخم گشنيز بعد از هر وعده غذايي ميل شود و يا به صورت دم كرده دريك فنجان آب جوش بعد از ناهار و شام مصرف گردد.
اسيد كلروژنيك موجود در آن يكي از قوي ترين جمع كننده هاي راديكال هاي آزاد است و خاصيت ضد سرطان، ضد ميكروب، ضد ويروس و ضد چربي به خون يا ldl مي باشد و كاهنده بسيار عالي براي چربي هاي خون مي باشد.
كريستين موجود درآن آنتي اكسيداني بسيار قوي با فعاليت گسترده مي باشد. اين ماده از تشكيل لخته و در نتيجه انسداد شريان ها جلوگيري مي كند. كساني كه از اين ماده استفاده مي كنند خطر بروز حمله قلبي كشنده درآنها بسياركم

 

[معصومه بانو]

طی هزاران سال از گیاه گشنیز برای مصارف آشپزی و دارویی استفاده می ‏شده است. گشنیز متعلق به خانواده‏ی جعفری، مانند اینسون یا بادیان رومی، زیره سیاه، شوید و رازیانه می‏ باشد.

برگ‏ ها و میوه ‏های این گیاه عطر و طعم بسیار متفاوتی دارند و از این رو به طرق مختلف در انواع غذاها استفاده می ‏شوند.

گشنیزیک گیاه یک ساله بومی با نام علمی" Coriandrum sativum " متعلق به ناحیه مدیترانه و غرب آسیا است. اگر چه امروزه در ترکیه، هند، بلغارستان، روسیه و مراکش نیز به عمل می ‏آید.

گشنیز یک گیاه سنتی است و یکی از مواردی بوده که بقراط و دیگر پزشکان یونانی برای اهداف دارویی از آن استفاده می ‏کردند.

رومی‏ ها نیز از گشنیز به عنوان یک ادویه رایج استفاده می ‏کردند و آن را به انگلیسی‏ ها معرفی کردند بعدها گشنیز به آمریکا آورده شد و به علت داشتن طعم مطبوع برگ‏ هایش، مورد استفاده قرار گرفت و آن را به نام Cilantro می ‏شناسند.

Cilantro اسم رایجی است که اسپانیایی ‏ها برای گشنیز به کار می ‏برند و به معنی برگ ‏های سبز دارای طعم تند می ‏باشد. به گشنیز، "جعفری چینی" نیز می‏ گویند.

از آن جاییکه دانه‏ های گرد، کوچک و مطبوع گشنیز با خشک کردن و فریز کردن عطر خود را از دست می‏ دهند، بایستی به صورت تازه استفاده شود.


کاربرد های گشنیز


Cilantro در غذاهای هندی، ویتنامی، آمریکایی جنوبی، آمریکایی، اسپانیایی و خاورمیانه‏ای استفاده می ‏شود.

برگ‏های Cilantro طعمی مانند‏ پوست لیمو دارد که با پاشیدن آن روی غذا یا به صورت ریز شده در سُس، سوپ یا در ادویه‏ کاری مصرف می شود. در هندوستان تخم گشنیز قسمت مهمی از ادویه کاری را تشکیل می ‏دهد. معمولاً دانه های درشت را آسیاب می‏ کنند طوری که به پودر کاری طعم کرانچی می ‏دهد.

برگهای جوان معمولاً خوشمزه‏ تر هستند و در سالادها همراه با کاهو، پیاز و گوجه فرنگی استفاده می‏ شود. این برگ ‏ها هنگامی بهترین عطر خود را دارند که هنگام برداشت به رنگ زرد مایل به قهوه‏ای باشند. تخم گشنیز با گذشت زمان عطر بهتری خواهد داشت.

همچنین از تخم گشنیز در خورش یا تاس کباب و انواع سوپ‏ ها استفاده می ‏شود. شاید آن را به انواع سُس‏ ها، کیک‏ ها، محصولات پخته شد و پودینگ ها نیز اضافه کنند.

گشنیز آسیاب شده می ‏تواند به انواع پنکیک ها یا وافول اضافه شود و یک طعم خاص خاورمیانه ‏ای به آن بدهد.

گشنیز مخلوط شده با زیره سبز یک ترکیب مناسب برای فلافل است.

Taklia یک ادویه عربی است که از مخلوط کردن گشنیز و سیر به صورت له شده و سرخ شده به دست می ‏آید. همچنین یک افزودنی متداول برای گوشت، ماهی و پنیرهای محلی می ‏باشد.

سال‏ها پیش تخم گشنیز را با لایه‏ای از شکر می‏ پوشاندند و از آن به عنوان آب نبات استفاده می ‏کردند.

استفاده ی دیگر از گشنیز، برای پوشاندن طعم ناخوشایند بعضی از داروها بوده است.

همچنین از عصاره ی تخم گشنیز در صنایع عطرسازی بهره می‏ گرفتند.



ارزش دارویی:



* از دانه‏های گشنیز آماده شده به عنوان کمک کننده به هضم غذا و درمان بیماری ‏های معده استفاده می ‏شده است. در طب چینی، هندی و اروپایی اغلب تخم گشنیز را با دانه‏های دیگری مثل هل، رازیانه، اینسون یا بادیان و زیره سیاه ترکیب می‏ کردند.

* از دم کرده‏ی تخم گشنیز می ‏توان یک چای دارویی درست کرد که این چای برای تسکین به هم خوردگی معده، درمان سوءهاضمه، از بین بردن نفخ شکم، تخفیف ناراحتی ‏های معده‏ای- روده‏ای و تحریک اشتها مفید است.

* از گشنیز گاهی اوقات به عنوان یک ملین برای درمان یبوست و گاهی برای درمان اسهال استفاده می‏ شود.

* از تخم گشنیز می ‏توان برای ملایم کردن بوی بد دهان و به عنوان دهان‏ شویه، استفاده کرد.




* در آسیا نیز برای درمان گاز معده و زخم ‏های دهانی کاربرد دارد.


مواد فعال در تخم گشنیز:


روغن‏ های معطری در گشنیز وجود دارند که محرک هضم غذا هستند. این روغن ‏ها شامل لینالول و دیگر ترپتونوئیدهای مهم هستند.

دیگر ترکیبات فعال در گشنیز شامل: فلاونوئیدها، فنولیک اسید و موسیلاژها (فیبرهای قابل حل ) می ‏باشند.

گشنیز همچنین شامل تعدادی مواد با فعالیت آنتی باکتریال متوسط می ‏باشد.

گزارشات اولیه پیشنهاد می ‏کنند که Cilantro و هم تخم گشنیز شامل dodecanal هستند که آنتی بیوتیک طبیعی است که بدن را در مقابل مسمومیت ‏های غذایی سالمونلایی می ‏تواند مخافظت کند.

تخم گشنیز همچنین شامل فتالیدها و پلی استیلن ها می ‏باشد. این مواد فیتوشیمیایی به طور معمول در گیاهانی که متعلق به خانواده جعفری هستند، وجود دارند که بدن را در برابر سرطان‏ ها محافظت می ‏نمایند.

آن ها همچنین شامل مقادیر اندکی از کومارین هستند که خاصیت رقیق کنندگی خون را دارند.

گشنیز همچنین شامل ترکیبات آنتی اکسیدان و خاصیت ضد التهابی می ‏باشد.


نحوه استفاده ی ایمن از این گیاه:



استفاده از گشنیز به عنوان یک گیاه، کاملاً بی خطر می باشد و هیچگونه عوارض جانبی و تداخلی ندارد و می ‏تواند در طول حاملگی نیز استفاده شود.

گشنیز خیلی سریع طعمش را از دست می ‏دهد؛ برای همین باید در یک محفظه تیره، در جای خشک، خنک و تاریک نگه ‏داری شود.

 

[shakira]

2 تاپیک فوق، به دلیل موضوع یکسان، (خواص درمانی تخم گشنیز)، ادغام گردیدند.:احترام:

:گل: