بعضي از مردها فكر مي كنند، همين كه در خارج از منزل مشغول فعاليت هستند، ديگر مسؤوليتي در قبال تربيت كودكانشان در منزل ندارند و در تصميمات روزانه ي آنها مداخله نمي كنند. در حالي كه مشاركت در امور تربيتي كودكان در منزل، هم موجب برقراري ارتباط نزديك با آنها مي شود هم انس و الفت را در بين همسران تقويت مي كند. رعايت نكات زير مي تواند آقايان را در رسيدن به اين مهم ياري دهد: 1-فعال تر باشيد: اگر پدرها خود ابتكار عمل را بدست بگيرند، هرگز نخواهند توانست مسؤوليت تربيت فرزند را آن چنان كه خود مي خواهند و آن چنان كه شايسته ي فرزندشان است، به عهده بگيرند. به جاي اين كه به راحتي، كودك خندان يا گريان خود را به بغل مادرش بسپاريد، سعي كنيد جملاتي نظير جمله ي زير را بگوييد: «فكر كنم از پسش برمي يام.» علاوه بر اين، پرسيدن مشورت كردن با همسرتان در مورد چگونگي نگهداري بچه، هيچ اشكالي ندارد. هر دوي شما چيزهايي مي دانيد كه ديگري مي تواند از آن بهره مند شود. 2-بيشتر تمرين كنيد: فكر نكنيد كه همسر شما به طرز معجزه آسايي، چيزي بيش از آنچه شما در قبال بچه انجام مي دهيد مي داند. هر چه كه او درباره ي پرورش كودكان مي داند، از طريق تجربه ي عملي ياد گرفته، مثل بقيه ي چيزها و راه درست اين است كه شما هم بتوانيد پدر بهتري باشيد و خودتان كارهاي مربوطه را انجام بدهيد. اگر احساس عدم اطمينان و يا عدم آمادگي مي كنيد، از كمك گرفتن نهراسيد. 3-مفتخر باشيد كه روش خاص خودتان را براي برقراري ارتباط داريد: مردان و زنان روش هاي متفاوتي براي تعامل با فرزندشان دارند. مردان بر فعاليت هاي فيزيكي و صرف انرژي تأكيد دارند و زنان بر رشد اجتماعي و عاطفي، به كسي اجازه ندهيد كه به شما بگويد كشتي گرفتن و بالا و پايين پريدن در رختخواب (با مراعات سلامت كودك)، از كارهاي دخترانه يي كه همسرتان ممكن است انجام دهد يا بخواهد انجام دهيد، مهمتر نيست. فعاليت هاي فيزيكي و تخليه ي انرژي نيز، درس هاي ارزشمندي درباره ي تنظيم احساساتي چون هيجان و برانگيختگي براي كودك دارد. كودكان با پدران فعال (از نظر فيزيكي) بسيار محبوب تر و در روابط شان با كودكان ديگر موفق تر هستند.