زمان بندی درمان
به دلیل بالقوه آسیب پذیر بودن جنین, به جز برنامه کنترل پلاک, بهتر است از انجام سایر درمان های انتخابی دندانپزشکی, اجتناب شود .سه ماهه دوم, ایمن ترین زمان برای ارائه درمان های دندانپزشکی است. تاکید اصلی باید بر کنترل بیماری های فعال و رفع مشکلات احتمالی که حین بارداری و بلافاصله پس از زایمان رخ می دهند؛ باشد, زیرا ارائه درمان در این دوره های زمانی دشوار است. بازسازی های گسترده و برخی جراحی های خاص، بهتر است به بعد از زایمان موکول گردد.
اوایل سه ماهه سوم نیز، هنوز زمان خوبی برای انجام درمان های متداول دندانی می باشد. اگر چه از نیمه سه ماهه سوم به بعد، بهتر است درمان های انتخابی به تعویق انداخته شوند. زیرا بیشتر مادران باردار, در این زمان احساس ناراحتی فزاینده ای را تجربه می نمایند. برای ممانعت از افت فشار خون در حالت دراز کش, باید زمان حضور مریض روی صندلی دندانپزشکی کوتاه باشد. در صورت افت فشار, چرخاندن بیمار به سمت چپ, راه بازگشت خون به قلب را باز می کند. کوتاه کردن زمان ملاقات، نیمه خوابیده نگه داشتن صندلی بیمار و تغییر موقعیت مکرر بیمار روی صندلی, این مشکل را به حداقل می رساند.
تجویز دارو
حین بارداری. تجویز دارو به زنان باردار, مورد اختلاف نظر فراوان است. نگرانی اصلی آن است که دارو از جفت عبور کرده و برای جنین سمی یا تراتوژن باشد. به علاوه, هر دارویی که تنفس را تقلیل دهد, می تواند موجب هیپوکسی شدن مادر و جنین شده, آسیب یا مرگ به دنبال داشته باشد.
ایده آل آن است که طی بارداری, به ویژه سه ماهه اول, هیچ دارویی تجویز نشود. گرچه, گاهی غیر ممکن است. اکثر داروهای رایج در دندانپزشکی را می توان با ایمنی نسبی, طی بارداری تجویز نمود, هرچند که تعداد اندکی استثنا نیز وجود دارد.پیش از نسخه کردن یا دادن دارو به یک خانم باردار, دندانپزشک باید از طبقه بندی FDA برای تجویز دارو به مادران باردار (که داروها را بر اساس احتمال ایجاد آسیب های کشنده دسته بندی نموده) مطلع باشد. این دسته بندی اگر چه خالی از نقاط ضعف نیست, لیکن به پزشک و بیمار در تصمیم گیری جهت انتخاب دارو, یاری می رساند. به منظور اطمینان از درک کامل مادر نسبت به ماهیت و میزان خطر مربوط به هر دارو, باید به بیمار آگاهی داد.
عناوین دسته بندی کنونی داروها در بارداری به شرح زیر می باشد:
A مطالعات کنترل شده انسانی, نتوانسته اند نشان دهنده خطری برای جنین باشند, و احتمال آسیب به جنین بسیار بعید به نظر می رسد.
B مطالعات حیوانی, خطر کشنده ای را نشان نداده اند و مطالعات انسانی صورت نگرفته است؛ یا اینکه مطالعات حیوانی بیانگر وجود خطر بوده اند ولی مطالعات کنترل شده انسانی, خطری را نشان نداده اند .
C مطالعات حیوانی نشان از خطر داده اند ولی مطالعات کنترل شده انسانی انجام نگرفته است؛ یا اینکه مطالع ای اعم از حیوانی و انسانی در دست نیست.
D شواهدی مبنی برخطرات کشنده برای انسان وجود دارد ولی در شرایط معینی, با وجود این خطرات, دارو تجویز می گردد.
X شواهد تجربی مبنی بر مرگبار یا آسیب رسان بودن، برای انسان وجود دارد. و خطر آن بر هر مزیت احتمالی, چیرگی دارد.
واضح است که داروهای گروه A و B برای تجویز به یک خانم باردار, ترجیح دارند. هرچند که بسیاری از داروهای گروه C در دروران بارداری تجویز شده, بنابراین برای دندانپزشک یا پزشک, دشواری های بسیاری از لحاظ درمانی و قانونی, به همراه دارند.
امکان دارد پزشکان استفاده از برخی داروهای پذیرفته شده را مزمت کرده و یا در مقابل, برخی داروهای مشکوک را پیشنهاد نمایند. خطوط راهنمایی که فهرست شد, خط مشی عمومی هستند. مثالی در مورد کاربرد یک داروی نامطمئن, تجویز مخدر به بیمار بارداریست که دندان دردی شدید دارد
به دلیل بالقوه آسیب پذیر بودن جنین, به جز برنامه کنترل پلاک, بهتر است از انجام سایر درمان های انتخابی دندانپزشکی, اجتناب شود .سه ماهه دوم, ایمن ترین زمان برای ارائه درمان های دندانپزشکی است. تاکید اصلی باید بر کنترل بیماری های فعال و رفع مشکلات احتمالی که حین بارداری و بلافاصله پس از زایمان رخ می دهند؛ باشد, زیرا ارائه درمان در این دوره های زمانی دشوار است. بازسازی های گسترده و برخی جراحی های خاص، بهتر است به بعد از زایمان موکول گردد.
اوایل سه ماهه سوم نیز، هنوز زمان خوبی برای انجام درمان های متداول دندانی می باشد. اگر چه از نیمه سه ماهه سوم به بعد، بهتر است درمان های انتخابی به تعویق انداخته شوند. زیرا بیشتر مادران باردار, در این زمان احساس ناراحتی فزاینده ای را تجربه می نمایند. برای ممانعت از افت فشار خون در حالت دراز کش, باید زمان حضور مریض روی صندلی دندانپزشکی کوتاه باشد. در صورت افت فشار, چرخاندن بیمار به سمت چپ, راه بازگشت خون به قلب را باز می کند. کوتاه کردن زمان ملاقات، نیمه خوابیده نگه داشتن صندلی بیمار و تغییر موقعیت مکرر بیمار روی صندلی, این مشکل را به حداقل می رساند.
تجویز دارو
حین بارداری. تجویز دارو به زنان باردار, مورد اختلاف نظر فراوان است. نگرانی اصلی آن است که دارو از جفت عبور کرده و برای جنین سمی یا تراتوژن باشد. به علاوه, هر دارویی که تنفس را تقلیل دهد, می تواند موجب هیپوکسی شدن مادر و جنین شده, آسیب یا مرگ به دنبال داشته باشد.
ایده آل آن است که طی بارداری, به ویژه سه ماهه اول, هیچ دارویی تجویز نشود. گرچه, گاهی غیر ممکن است. اکثر داروهای رایج در دندانپزشکی را می توان با ایمنی نسبی, طی بارداری تجویز نمود, هرچند که تعداد اندکی استثنا نیز وجود دارد.پیش از نسخه کردن یا دادن دارو به یک خانم باردار, دندانپزشک باید از طبقه بندی FDA برای تجویز دارو به مادران باردار (که داروها را بر اساس احتمال ایجاد آسیب های کشنده دسته بندی نموده) مطلع باشد. این دسته بندی اگر چه خالی از نقاط ضعف نیست, لیکن به پزشک و بیمار در تصمیم گیری جهت انتخاب دارو, یاری می رساند. به منظور اطمینان از درک کامل مادر نسبت به ماهیت و میزان خطر مربوط به هر دارو, باید به بیمار آگاهی داد.
عناوین دسته بندی کنونی داروها در بارداری به شرح زیر می باشد:
A مطالعات کنترل شده انسانی, نتوانسته اند نشان دهنده خطری برای جنین باشند, و احتمال آسیب به جنین بسیار بعید به نظر می رسد.
B مطالعات حیوانی, خطر کشنده ای را نشان نداده اند و مطالعات انسانی صورت نگرفته است؛ یا اینکه مطالعات حیوانی بیانگر وجود خطر بوده اند ولی مطالعات کنترل شده انسانی, خطری را نشان نداده اند .
C مطالعات حیوانی نشان از خطر داده اند ولی مطالعات کنترل شده انسانی انجام نگرفته است؛ یا اینکه مطالع ای اعم از حیوانی و انسانی در دست نیست.
D شواهدی مبنی برخطرات کشنده برای انسان وجود دارد ولی در شرایط معینی, با وجود این خطرات, دارو تجویز می گردد.
X شواهد تجربی مبنی بر مرگبار یا آسیب رسان بودن، برای انسان وجود دارد. و خطر آن بر هر مزیت احتمالی, چیرگی دارد.
واضح است که داروهای گروه A و B برای تجویز به یک خانم باردار, ترجیح دارند. هرچند که بسیاری از داروهای گروه C در دروران بارداری تجویز شده, بنابراین برای دندانپزشک یا پزشک, دشواری های بسیاری از لحاظ درمانی و قانونی, به همراه دارند.
امکان دارد پزشکان استفاده از برخی داروهای پذیرفته شده را مزمت کرده و یا در مقابل, برخی داروهای مشکوک را پیشنهاد نمایند. خطوط راهنمایی که فهرست شد, خط مشی عمومی هستند. مثالی در مورد کاربرد یک داروی نامطمئن, تجویز مخدر به بیمار بارداریست که دندان دردی شدید دارد