در اينکه همه ي افراد جامعه خواهان سعادت، خوشبختي و بهروزي در زندگي روزمره ي خود هستند، شکي نيست، اما آخر خوشبختي چيست و راه وصول به آن کدام است؟ نظريه هاي دانشمندان و بزرگان جهان در مورد خوشبختي، بسيار مختلف است، بطوري که يکي از بزرگان 228 نظريه را در مورد خوشبختي گردآوري کرده است. در يک نتيجه گيري کلي از نظريات صاحب نظران، مي توان به چند نظريه ي مهم و قابل توجه که معمولاً مورد توجه عامه ي مردم نيز هستند، اشاره کرد. بعضي از صاحب نظران، راه وصول به سعادت در زندگي را منحصر به جمع آوري ثروت زياد مي دانند، برخي تنها راه سعادت و خوشبختي را رسيدن به جاه و مقام دانسته اند و گروهي ديگر همچون فرويد و طرفدارانش، خوشبختي در دنيا را منحصر به کامجويي و لذت هاي جنسي ذکر کرده اند. گروهي ديگر، تنها راه رسيدن به سعادت را تکامل رفتاري انساني و تعالي اخلاق نفساني مي دانند. دسته يي تحت فشار و رنج قرار دادن و به رياضت و سختي کشيدن جسم انسان را راه صحيح خوشبختي معرفي کرده اند و عقيده دارند چنان بايد جسم و بدن را در تنگنا و سختي قرار داد که ضعيف و نحيف شود و روح انسان به تکامل و بزرگي برسد. مرتاضان هندي از اين دسته اند. آنان کارهايي عجيب و مشکل انجام مي دهند، مثلاً دانه ي گندمي را ماه ها در کف دست نگه مي دارند تا سبز شود يا با بدن عريان روي ميخ ها مي خوابند، يا ماه ها از خوردن و آشاميدن خودداري مي کنند.
دانشمندان نظريه هاي بسياري در مورد راه وصول به سعادت در زندگي ارائه کرده اند و هر کدام براي نظر خود، دلايلي دارند. در ميان راه ها و نظريه هاي ياد شده، کدام راه و نظريه براي رسيدن به خوشبختي و نيکنامي، کارساز و تنها راه سعادت است؟ آيا هيچ يکي از راه هاي فوق الذکر راه اصلي ورود به وادي سعادت نيست؟ آيا چيزي فراتر از اين امور مادي، راه ورود به سعادت و خوشبختي است؟
دانشمندان نظريه هاي بسياري در مورد راه وصول به سعادت در زندگي ارائه کرده اند و هر کدام براي نظر خود، دلايلي دارند. در ميان راه ها و نظريه هاي ياد شده، کدام راه و نظريه براي رسيدن به خوشبختي و نيکنامي، کارساز و تنها راه سعادت است؟ آيا هيچ يکي از راه هاي فوق الذکر راه اصلي ورود به وادي سعادت نيست؟ آيا چيزي فراتر از اين امور مادي، راه ورود به سعادت و خوشبختي است؟