آموزگاران هميشه نگران اين موضوع هستند كه براي كودكان بيش فعال كه با مشكلات رفتاري وارد مدرسه مي‌شوند، در درس و تحصيل دچار مشكل مي‌گردند و در مقاطع تحصيلي بالاتر از همكلاسي هايشان عقب مي‌مانند، چه بايد كرد؛ اما دانشمندان با 2 تحقيق جديدي كه انجام داده‌اند مي‌گويند نگراني در اين خصوص بي‌مورد است.
يكي از اين تحقيقات نشان داده، كودكاني كه دركودكستان مشكلات رفتاري نظير بي‌قراري دارند درتحصيل مانند همكلاسي‌هاي شان موفق هستند. بررسي ديگر هم نشان داده كودكاني كه چنين مشكلاتي دارند و درانجام تكاليف خود يا هر كار ديگري بي‌دقت هستند مغزشان هيچ گونه نقص يا عيبي ندارد، فقط رشد مغزشان به كندي صورت مي‌گيرد.
نتايج اين دو تحقيق مي‌تواند نگاه دانشمندان، معلمان و والدين را با كودكاني كه چنين مشكلات رفتاري دارند، تغيير دهد. اين تحقيقات ممكن است حتي منجر به ارزيابي و بررسي مجدد علل ناهنجاري‌ها در رفتار كودكان شود.
شارون رمي، رئيس مركزسلامت دانشگاه جورجي تاون در آمريكا مي‌گويد: من فكر مي‌كنم نتايج اين نوع تحقيقات ما را مجبوركند كه بپرسيم آيا اين نوع مشكلات رفتاري، ناشي از انتظارات نابجاي بعضي از مربيان و معلمان از كودكان به محض ورود شان به مدرسه است يا نه.
در تحقيق اول، گروهي از محققان ميزان رشد عقلي و اجتماعي 16 هزار كودك را تجزيه و تحليل كردند و به اين نتيجه رسيدند كه مردم گريزي و ناهنجاري‌هايي كه در كودكستان براي كودكان به‌وجود مي‌آيد، هيچ گونه ارتباطي به نمرات و نتايج تحصيلي آنها در مقطع دبستان نداشته است.
تحقيقات همچنين نشان داد كودكاني كه دركودكستان دائماً براي معلمان دردسر ايجاد مي‌كنند و از دستورات و تكاليفي كه به آنها داده مي‌شود سر باز مي‌زنند، يا حتي گاهي اوقات بدون هيچ دليلي جنگ و دعوا راه مي‌اندازند، توانايي هايشان در خواندن و نوشتن و انجام عمليات جمع و تفريق در رياضيات، مثل كودكاني است كه رفتارهاي اجتماعي كاملادرست و منطقي دارند.
اما در تحقيق ديگر كه محققان مؤسسه ملي سلامت ذهن با استفاده از تكنيك‌هاي عكس برداري از مغز كودكان انجام دادند، فهميدند كودكاني كه بيماري پرتحركي و بيش‌فعالي (ADHD) دارند، مغزشان به اندازه طبيعي رشد كرده است اما در بعضي از موارد خيلي آرام‌تر و كند‌تر از مغز كودكاني كه هيچ گونه اختلال و مشكلي ندارد، عمل مي‌كند.
بيماري ADHD، از رايج‌ترين و معمول‌ترين نوع بيماري است كه روانپزشكان توانسته‌اند آن را تشخيص بدهند و حدود 3 تا 5 درصد از كودكان به هنگام شروع مدرسه دچار اين نوع بيماري مي‌شوند. محققان مدت هاست در اين مورد بحث و مجادله مي‌كنند، براي اين كه بدانند آيا اين نوع بيماري به‌دليل نارسايي مغز كودك است، يا به‌دليل كند بودن رشد مغز اوست.
محققان در گزارشي كه در مجله Academy of Sciences proceeding of the Ntional چاپ شد، توضيح مي‌دهند چراخيلي از كودكاني كه در سن شروع مدرسه دچار اين نوع بيماري مي‌گردند، پس از مصرف داروهاي درماني مثل متيل فني ديت، ميزان سروتونين موجود در مغزشان افزايش پيدا مي‌كند و دقت و تمركز آنها را بهبود مي‌دهد.
محققان پس از انجام تحقيقات، شروع به بازنگري اطلاعات بدست آمده از 6 تحقيقي كه درخصوص رشد كودكان از سال 1970 تا كنون انجام شده است، نمودند. هريك از اين 6 نوع تحقيق، صدهاكودكي را كه تازه مدرسه را شروع كرده بودند با تست‌ها و سنجش‌هاي مختلفي شامل مهارت‌هاي خواندن و نوشتن، حل مسائل رياضي، دقت وتمركزمورد بررسي و ارزيابي قرارداد.
در اين تحقيقات، محققان بيشتراز گزارشي كه معلمان دراختيارشان قرار مي دادند جهت ارزيابي و برآورد كردن پيشرفت‌هاي اجتمايي و توانايي كودك استفاده مي‌كردند. با وجود اين كه ارتباط كمي بين مشكلات رفتاري كودكان در كودكستان و موفقيت تحصيلي آنها در مدرسه وجود داشت، محققان متوجه شدند نمرات تست رياضي كودكان در سنين بين 5 تا 6سالگي، ارتباط قابل توجهي با موفقيت آنها در سال‌هاي بعدي دارد.
درمورد كودكاني كه بيماريADHD دارند، مهارت‌هاي خواندن در كودكستان، موفقيت‌هاي تحصيلي آنها را درسال‌هاي بعدي پيش‌بيني كرده است، اما اين موفقيت در درس رياضي كمتر است. موارد ذكرشده، براي پسران و دختران يكي بود و تفاوتي نمي‌كرد.
حتي استعدادها و توانايي‌هاي آنها ارتباطي با سطح طبقاتي خانواده هايشان نداشت و آنها چه ثروتمند و چه كم درآمد، تأثيري در توانايي‌هاي آنها به‌وجود نمي‌آورد.
نتايج تحقيقات همچنين به نگراني معلمان خاتمه داد و نشان داد كودكاني كه بيماري ADHD دارند و در كودكستان ناآرام و پرجنب و جوش هستند، به هنگام تحصيل در مقاطع بالاتر دچار مشكل نمي‌شوند.
راس تام سون، استاد روان شناس دانشگاه كاليفرنيا مي‌گويد: كودكاني كه با مشكلات رفتاري وارد كودكستان مي‌شوند، كنترل نكردن رفتارهاي آنها منجر به افزايش مشكلات آنها به محض ورودشان به مدرسه مي‌گردد.
در تحقيق و بررسي‌هاي ديگر، محققان روان پزشك تصويرهايي از مغز دو گروه ازكودكان را با هم مقايسه كردند. يك گروه از آنها كودكاني بودند كه داراي نارسايي‌ها و اختلاهايي در مغز بوده و گروه ديگر كاملا سالم و بدون عيب بودند. دانشمندان 223 نفر از كودكان سنين بين 6 تا 16 سال را در هر گروه مورد بررسي قرار داده و تصويرهاي متعددي از مغز آنها گرفتند.
در يك مغزي كه رشد طبيعي دارد، قشر مغز يا همان سطح خارجي مغز، جايي كه در آن افكار جريان دارد و تمركز انجام مي‌شود طي دوران كودكي ضخيم‌تر مي‌گردد. سپس طي دوران بلوغ هنگامي كه مغز به رشد كامل مي‌رسد اين سطح از مغز نازك گشته و نرون‌هاي عصبي خود را از دست مي‌دهد.
به گفته دكتر فيليپ شاد، روان پزشك مؤسسه سلامت ذهن، بيشترين قسمت ازجايي كه درآن رشد مغز به كندي صورت مي‌گيرد، دقيقا آن بخش از قشر مغز است كه مربوط به دقت و تفكر فرد است. او مي‌گويد پزشكان نمي‌توانند اختلالات مربوط به مغزرا با تكنولوژي عكس برداري تشخيص دهند، چون مغز انسان آنقدر درحال تغيير و نوسان است كه با گرفتن عكس از آن به ندرت مي‌توانند تشخيص دهند چه كسي در مغزش چنين اختلال‌هايي دارد.
به اين ترتيب، نتايج تحقيقات به اين نكته اشاره مي‌كند كه بررسي روي ناهنجاري‌هاي موجود درمغز، روش غلطي است. اين يعني، مراحل رشد مغز كودكاني كه بيماريADHD دارند، كاملا طبيعي و بي‌عيب است. به ياد داشته باشيم ما در اين بيماري از كند‌بودن رشد مغز كودكان صحبت مي‌كنيم، نه از غيرطبيعي بودن مغز.
نيويورك تايمز- 13 دسامبر2007
يكي از اين تحقيقات نشان داده، كودكاني كه دركودكستان مشكلات رفتاري نظير بي‌قراري دارند درتحصيل مانند همكلاسي‌هاي شان موفق هستند. بررسي ديگر هم نشان داده كودكاني كه چنين مشكلاتي دارند و درانجام تكاليف خود يا هر كار ديگري بي‌دقت هستند مغزشان هيچ گونه نقص يا عيبي ندارد، فقط رشد مغزشان به كندي صورت مي‌گيرد.
نتايج اين دو تحقيق مي‌تواند نگاه دانشمندان، معلمان و والدين را با كودكاني كه چنين مشكلات رفتاري دارند، تغيير دهد. اين تحقيقات ممكن است حتي منجر به ارزيابي و بررسي مجدد علل ناهنجاري‌ها در رفتار كودكان شود.
شارون رمي، رئيس مركزسلامت دانشگاه جورجي تاون در آمريكا مي‌گويد: من فكر مي‌كنم نتايج اين نوع تحقيقات ما را مجبوركند كه بپرسيم آيا اين نوع مشكلات رفتاري، ناشي از انتظارات نابجاي بعضي از مربيان و معلمان از كودكان به محض ورود شان به مدرسه است يا نه.
در تحقيق اول، گروهي از محققان ميزان رشد عقلي و اجتماعي 16 هزار كودك را تجزيه و تحليل كردند و به اين نتيجه رسيدند كه مردم گريزي و ناهنجاري‌هايي كه در كودكستان براي كودكان به‌وجود مي‌آيد، هيچ گونه ارتباطي به نمرات و نتايج تحصيلي آنها در مقطع دبستان نداشته است.
تحقيقات همچنين نشان داد كودكاني كه دركودكستان دائماً براي معلمان دردسر ايجاد مي‌كنند و از دستورات و تكاليفي كه به آنها داده مي‌شود سر باز مي‌زنند، يا حتي گاهي اوقات بدون هيچ دليلي جنگ و دعوا راه مي‌اندازند، توانايي هايشان در خواندن و نوشتن و انجام عمليات جمع و تفريق در رياضيات، مثل كودكاني است كه رفتارهاي اجتماعي كاملادرست و منطقي دارند.
اما در تحقيق ديگر كه محققان مؤسسه ملي سلامت ذهن با استفاده از تكنيك‌هاي عكس برداري از مغز كودكان انجام دادند، فهميدند كودكاني كه بيماري پرتحركي و بيش‌فعالي (ADHD) دارند، مغزشان به اندازه طبيعي رشد كرده است اما در بعضي از موارد خيلي آرام‌تر و كند‌تر از مغز كودكاني كه هيچ گونه اختلال و مشكلي ندارد، عمل مي‌كند.
بيماري ADHD، از رايج‌ترين و معمول‌ترين نوع بيماري است كه روانپزشكان توانسته‌اند آن را تشخيص بدهند و حدود 3 تا 5 درصد از كودكان به هنگام شروع مدرسه دچار اين نوع بيماري مي‌شوند. محققان مدت هاست در اين مورد بحث و مجادله مي‌كنند، براي اين كه بدانند آيا اين نوع بيماري به‌دليل نارسايي مغز كودك است، يا به‌دليل كند بودن رشد مغز اوست.
محققان در گزارشي كه در مجله Academy of Sciences proceeding of the Ntional چاپ شد، توضيح مي‌دهند چراخيلي از كودكاني كه در سن شروع مدرسه دچار اين نوع بيماري مي‌گردند، پس از مصرف داروهاي درماني مثل متيل فني ديت، ميزان سروتونين موجود در مغزشان افزايش پيدا مي‌كند و دقت و تمركز آنها را بهبود مي‌دهد.
محققان پس از انجام تحقيقات، شروع به بازنگري اطلاعات بدست آمده از 6 تحقيقي كه درخصوص رشد كودكان از سال 1970 تا كنون انجام شده است، نمودند. هريك از اين 6 نوع تحقيق، صدهاكودكي را كه تازه مدرسه را شروع كرده بودند با تست‌ها و سنجش‌هاي مختلفي شامل مهارت‌هاي خواندن و نوشتن، حل مسائل رياضي، دقت وتمركزمورد بررسي و ارزيابي قرارداد.
در اين تحقيقات، محققان بيشتراز گزارشي كه معلمان دراختيارشان قرار مي دادند جهت ارزيابي و برآورد كردن پيشرفت‌هاي اجتمايي و توانايي كودك استفاده مي‌كردند. با وجود اين كه ارتباط كمي بين مشكلات رفتاري كودكان در كودكستان و موفقيت تحصيلي آنها در مدرسه وجود داشت، محققان متوجه شدند نمرات تست رياضي كودكان در سنين بين 5 تا 6سالگي، ارتباط قابل توجهي با موفقيت آنها در سال‌هاي بعدي دارد.
درمورد كودكاني كه بيماريADHD دارند، مهارت‌هاي خواندن در كودكستان، موفقيت‌هاي تحصيلي آنها را درسال‌هاي بعدي پيش‌بيني كرده است، اما اين موفقيت در درس رياضي كمتر است. موارد ذكرشده، براي پسران و دختران يكي بود و تفاوتي نمي‌كرد.
حتي استعدادها و توانايي‌هاي آنها ارتباطي با سطح طبقاتي خانواده هايشان نداشت و آنها چه ثروتمند و چه كم درآمد، تأثيري در توانايي‌هاي آنها به‌وجود نمي‌آورد.
نتايج تحقيقات همچنين به نگراني معلمان خاتمه داد و نشان داد كودكاني كه بيماري ADHD دارند و در كودكستان ناآرام و پرجنب و جوش هستند، به هنگام تحصيل در مقاطع بالاتر دچار مشكل نمي‌شوند.
راس تام سون، استاد روان شناس دانشگاه كاليفرنيا مي‌گويد: كودكاني كه با مشكلات رفتاري وارد كودكستان مي‌شوند، كنترل نكردن رفتارهاي آنها منجر به افزايش مشكلات آنها به محض ورودشان به مدرسه مي‌گردد.
در تحقيق و بررسي‌هاي ديگر، محققان روان پزشك تصويرهايي از مغز دو گروه ازكودكان را با هم مقايسه كردند. يك گروه از آنها كودكاني بودند كه داراي نارسايي‌ها و اختلاهايي در مغز بوده و گروه ديگر كاملا سالم و بدون عيب بودند. دانشمندان 223 نفر از كودكان سنين بين 6 تا 16 سال را در هر گروه مورد بررسي قرار داده و تصويرهاي متعددي از مغز آنها گرفتند.
در يك مغزي كه رشد طبيعي دارد، قشر مغز يا همان سطح خارجي مغز، جايي كه در آن افكار جريان دارد و تمركز انجام مي‌شود طي دوران كودكي ضخيم‌تر مي‌گردد. سپس طي دوران بلوغ هنگامي كه مغز به رشد كامل مي‌رسد اين سطح از مغز نازك گشته و نرون‌هاي عصبي خود را از دست مي‌دهد.
به گفته دكتر فيليپ شاد، روان پزشك مؤسسه سلامت ذهن، بيشترين قسمت ازجايي كه درآن رشد مغز به كندي صورت مي‌گيرد، دقيقا آن بخش از قشر مغز است كه مربوط به دقت و تفكر فرد است. او مي‌گويد پزشكان نمي‌توانند اختلالات مربوط به مغزرا با تكنولوژي عكس برداري تشخيص دهند، چون مغز انسان آنقدر درحال تغيير و نوسان است كه با گرفتن عكس از آن به ندرت مي‌توانند تشخيص دهند چه كسي در مغزش چنين اختلال‌هايي دارد.
به اين ترتيب، نتايج تحقيقات به اين نكته اشاره مي‌كند كه بررسي روي ناهنجاري‌هاي موجود درمغز، روش غلطي است. اين يعني، مراحل رشد مغز كودكاني كه بيماريADHD دارند، كاملا طبيعي و بي‌عيب است. به ياد داشته باشيم ما در اين بيماري از كند‌بودن رشد مغز كودكان صحبت مي‌كنيم، نه از غيرطبيعي بودن مغز.
نيويورك تايمز- 13 دسامبر2007