baroon
متخصص بخش ادبیات
نام شهر شیراز برگرفته از نام قلعهای در اطراف شیراز کنونی در محل قصر ابونصر است. آن گونه که پیدا است در هنگام ساخت شهر نام این قلعه بر شهر شیراز نهاده شدهاست.
در کاوشهای باستانشناسی در تخت جمشید ، به سرپرستی جورج کامرون در سال ۱۳۱۴ خورشیدی به پیدایش خشت نبشتههایی عیلامی انجامید که بر روی چند قطعه از آنها به قلعهای بنام « تیرازیس» یا « شیرازیس» اشاره شدهاست . همچنین مهرهایی مربوط به پایان روزگار ساسانی و آغاز اسلام ، در کاخ ابونصر یافت شدهاست که حاوی نام «شیراز» میباشد.
ابن حَوقَل، جغرافیدان مسلمان سده چهارم هجری، وجه تسمیه شیراز را همانندیِ این سرزمین به اندرون شیر میداند ؛ چرا که به قول او عموماً خواربار جاهای دیگر بدانجا برده میشد و از آنجا چیزی به جایی نمیبردند.
براساس پژوهش تدسکو شیراز به معنای مرکز انگور خوب است .
در افسانه ها آمده است كه شیراز فرزند تهمورس (از پادشاهان سلسله پیشدادیان) شهر شیراز را بنیان نهاد و نام خود را بدان بخشید. به روایتی دیگر ، نام این دیار، « شهرراز » بوده كه به اختصار « شهراز و شیراز » گفته شده است.
به نوشته كتاب "صورالاقالیم"، به دلیل وجود دام های بسیار در دشت این سرزمین ، آنجا را « شیرساز » نامیده اند .
در شاهنامه فردوسی در باره شیراز روزگار کیانیان این سروده آمده است .
دو هفته در این نیز بخشید مرد
سوم هفته آهنگ شیراز كرد
هیونان فرستاد چندی ز ری
سوی پارس ، نزدیك كاوس كی
سوم هفته آهنگ شیراز كرد
هیونان فرستاد چندی ز ری
سوی پارس ، نزدیك كاوس كی
آخرین ویرایش: