نام این ناحیه در گذشته اَمْـلَه بوده است در زمان رضا شاه به دلیل همانندی جنگل های انبوه و وجود برنجزارهای آن به گیلان نام آن به گیلان غرب تغییر یافت. امله به معنی گردهمایی مــی باشد چون در گذشته تمام طوایف در این منطقه گرد هم می آمدند و سیاه چادرهایشان را برپا مــی کردند و بزرگ خانواده (گَورا مال ) جلوتر از همه و بقیه دایره وار در اطراف ، چادرهایشان را بر پا می کردند. ضمناً یکی از طوایف ایل کَلهُر نیز به طایفه گیلانی مشهورند.
نامِ کهن این شهر « وَرد پاتِكان » یا « وَرد پاتِگان » بوده است . ورد بمعنی گل سرخ و واژه ای فارسی است که وارد زبان عربی و ارمنی شده است . وَرد در سُهروَرد و وَرداوَرد نیز به کار رفته است . واژه « وَرد » در گذر زمان در اثر تغییرات زبانی به « گُل » تبدیل شده است . برای تبدیل واو به گاف در فارسی مثال بسیار است . گزند ، گراز ، گرگ كه در اصل ( وزند - وراز - ورگ ) بوده است . در کردی جنوبی هنوز به گراز می گویند « وراز » و در انگلیسی که با فارسی هم ریشه است به گرگ می گویند « وُلف wolf » . در پایان روزگار ساسانیان و آغاز اسلام « وَرد پاتكان » به « گرد پاذكان » تبدیل و اعراب آن را (جرد فاذكان ) و سپس (جرد فادقان ) نامیدند . در زبانشناسی ایران معروف است كه راء و ذال تبدل به لام شده و « گارد » تبدیل به گول و سپس به گل تبدیل شده و نام وردپاتكان به گلپایگان تغییر یافته است . گلپایگان یعنی شهر گلباد و چنانچه می دانیم گلباد از نامهای معروف ایرانی بوده است . پات از مصدر پاییدن یعنی نگهبانی كردن است . (ورد پات ) یعنی ( نگهدارنده گُل ) پات ïپاد ïپای كان : واژه کان به معنی معدن است . { تو گفتی به کان اندرون زر نماند همان در خوشاب و گوهر نماند } فردوسی گلپایگان پیوند ( گل + پای + گان ) است . برخی گلپایگان را از ریشه کوهپایگان می دانند . اما این شهرستان جلگه ای پهناور و مسطح است . پس این ریشه بی مسمّا می نماید .
