baroon
متخصص بخش ادبیات
ریشهی نام شهرها --- د
دَماوَنــد
نام دماوند به دو صورت مشهوردماوند ودنباوند (با زبر یا پیش دال) ضبط شدهاست. حتی در بعضی مآخذ هر دو صورت نام آمدهاست.
صورت دیگری که از نام این کوه ضبط شدهاست دباوند است .این کوه را با نامهای کاملاً متفاوت بیکنی و جبل لاجورد نیز ثبت کردهاند .نام دماوند در تورات آمده و صورت کهن آشوری آن «بیکن» است.
در مورد دلیل نامگذاری دماوند در فرهنگ معین آمدهاست:
«دم (دمه، بخار) + اوند = وند؛ دارای دمه و دود و بخار (آتشفشان).
احمد کسروی درباره ی نامگذاری دماوند ودنباوند نظر کاملاً متفاوتی دارد. وی با استدلالهایی نامگذاری «نهاوند» و «دماوند» را مرتبط میداند و مینویسد «در زبانهای باستان «نها» بهمعنی پیش و «دما» بهضم دال بهمعنی پشت و دنبال بوده و در مورد «وند» مینویسد:««وندن» در زبانهای باستان ایران بهمعنای «نهادن» بوده[...] یکی از معناهای «نهادن» واقع شدن و ایستادن برجایی است.[...] و ناچار «وندن» نیز همان معنی را داشته و «وند» که ماضی آن است بهمعنی نهاد، برجایی ایستاد میآمدهاست.
او در ادامه نتیجه میگیرد:«پس «نهاوند» یعنی شهر یا آبادی یا قلعهٔ ایستاده در پیشرو و «دماوند» یعنی شهر یا آبادی یا قلعهٔ ایستاده در دنبال و پشت .در زبان کردی و لَــکی هنوز واژه ی (نُــواNOWA) به معنی (جلو) به کار می رود.
آخرین ویرایش: