ساموئل تیلُر کالریج (به انگلیسی: Samuel Taylor Coleridge) (زادهٔ ۲۱ اکتبر ۱۷۷۲ - درگذشتهٔ ۲۵ ژوئیه ۱۸۳۴) شاعر و منتقد ادبی سبک رومانتیک و فیلسوف انگلیسی، کسی که به همراه دوستش ویلیام وردزورث یکی از بنیان گذاران مکتب رومانتیسم در انگلیس بود.
کالریج بیشتر با دو اثر منظوم خود «دریانورد کهن» و «کوبلا خان» و همچنین اثر منثورش «بایوگرافیا لیتراریا» شناخته شده است. آثار نقدش خصوصا در ارتباط با شکسپیر بسیار نافذ بود. او همچنین به معرفی فلسفه ایده‌آل‌گرایی آلمان به فرهنگ انگلیسی کمک کرد. وی تاثیر عمده ای بر روی فلسفه ماوراءالطبیعه آمریکا بوسیله امرسون داشته است.
در تمام سنین یزرگسالی، کالریج از حملات شدید افسردگی و اضطراب رنج می‌برد؛ گمان می رود او از اختلال دوقطبی رنج می برده است، اختلال روانی که در زمان او ناشناخته بود. کالریج بر آن شد تا آن را با افیون درمان کند که به تبع آن معتاد شد.
کالریج بیشتر با دو اثر منظوم خود «دریانورد کهن» و «کوبلا خان» و همچنین اثر منثورش «بایوگرافیا لیتراریا» شناخته شده است. آثار نقدش خصوصا در ارتباط با شکسپیر بسیار نافذ بود. او همچنین به معرفی فلسفه ایده‌آل‌گرایی آلمان به فرهنگ انگلیسی کمک کرد. وی تاثیر عمده ای بر روی فلسفه ماوراءالطبیعه آمریکا بوسیله امرسون داشته است.
در تمام سنین یزرگسالی، کالریج از حملات شدید افسردگی و اضطراب رنج می‌برد؛ گمان می رود او از اختلال دوقطبی رنج می برده است، اختلال روانی که در زمان او ناشناخته بود. کالریج بر آن شد تا آن را با افیون درمان کند که به تبع آن معتاد شد.
