اين صنعت در قزوين از قديم‌الايام متداول بوده و استادان بلند‌پايه‌اى در اين فن هنرنمايى کرده‌اند. بهترين نمونه‌هاى آن کتيبه‌هايى است که با خطوط زيباى نستعليق و نسخ در روى سنگ مرمر کنده‌‌کارى شده و در سردرِ مدرسه‌ها، مسجدها، آب‌‌انبارها و گرمابه‌ها نصب گرديده است. اين نوع کنده‌کارى‌ها بر روى سنگ‌قبرهاى درگذشتگان نيز اجرا شده است که در اين کنده‌کارى‌ها، لقب‌ها و شخصيتِ فردِ درگذشته را با شعرهاى فارسى و تازى يا آيه‌هاى قرآنى در روى سنگ‌هاى مرمر با خطوط نستعليق و نسخ مى‌کندند. از ديگر نقش‌هايى که بر روى سنگ‌هاى مزار قديمى ديده مى‌شوند، نقش‌هايى هم‌چون سجاده، مهر، تسبي‍ح و شانه، يا شمشير و اسب، و تير و تفنگ است که هر يک از اين نقش‌ها به مناسبت شغل فردِ درگذشته بر روى سنگ کنده مى‌شد؛ پيرامون اين نقش‌ها را با نقش‌‌هاى گل و برگ‌هاى آن تزئين مى‌کردند و آثار بديع و زيبايى پديد مى‌آوردند.
در گذشته، صنعت حکاکى هم در قزوين صنعتى بسيار رايج بوده است. حکاکى بر روى ظرف‌هاى مسى و فلزى، و سنگ‌هاى گران‌بها مانند عقيق و مانند آن انجام مى‌شده است. امروزه نيز مى‌توان نمونه‌هايى از اين صنعت دستى را در بازار صنايع دستى قزوين مشاهده کرد.
