مجموعه هنری شهر کمنیتس برای اولین بار در شرق آلمان نمایشگاهی با عنوان سکون و عکس‌های متحرکث از عباس کیارستمی، سینماگر شناخته شده و مطرح ایرانی برپا می‌کند. این مجموعه آثار او را میان سالهای 1978 تا 2007 میلادی را در برمی‌گیرد.
کیارستمی دربارهء نقش عکس و سینما در فعالیت‌های هنری خود می‌گوید: “عکس‌های من، سینمای من را می‌سازند. مدیوم عکس فرصت مینیمال کار کردن، با حداقل امکانات کار کردن را به من داده است و همین عکس‌هاست که سینمای مرا می‌سازند.”
برنده نخل طلایی کن برای فیلم “طعم گیلاس” در سال 1997 میلادی همچنین می‌گوید: “به سینما و عکاسی توأما علاقه دارم، اما بدیهی است که شرایط برای عکاسی فراهم‌تر است، عکاسی به مجوز، سرمایه‌گذاری، پروداکشن‌و… نیازی ندارد. لذا در این هنر فعالیت می‌کنم. اما هر‌گاه شرایط کافی و لازم برای ساخت فیلم فراهم شود، فیلم هم می‌سازم.”
کیارستمی به نقل از خود همواره در آرزوی نقاش‌شدن بوده است. او دربارهء رابطه این هنر با عکاسی و فیلمسازی می‌گوید: “من می‌خواستم ابتدا نقاش بشوم و به مدرسه هنر در تهران رفتم، ولی نتوانستم آن را به پایان برسانم.
بعد به فیلمسازی پناه بردم. ولی انقلاب شد و امکان ساختن فیلم وجود نداشت. با این حال من نمی‌توانستم کار نکنم. من طبیعت را بسیار دوست دارم و می‌خواستم آن را نقاشی کنم. به همین خاطر یک دوربین خریدم و به روستاها سفر کردم و از جاهای زیبایی‌که دیدم، عکس انداختم. فقط می‌توانم بگویم که عکاسی و فیلمسازی ادامه تلاش من برای نقاش شدن است که نتوانستم به فرجام برسانم. عکس‌هایی که این‌جا می‌بینید، عکس‌هایی می باشند که من آرزو داشتم بتوانم نقاشی کنم.”
ماریا شولته اصولا عنصر زمان را هم در عکس‌ها و هم در کارهای ویدئویی این سینماگر، عنصری محوری می‌داند که پیوند سکون و حرکت را در این آثار ممکن ساخته است: “در این کارها نباید دنبال سکون در عکس‌ها و حرکت در فیلم‌های ویدئویی گشت. این دو عنصر در همه آثار آشکار است. عکس‌های سری “باران و باد” به عنوان مثال، حرکت را از طریق قطرات روان بر پنجره‌ی خودرو یا نگاه بیننده، هنگام عبور از سطح تابلو نشان می‌دهد.”
نمایشگاه “سکون و عکس‌های متحرک” که سال پیش، در شهرهای بوخوم و ویسبادن نیز به نمایش درآمده بود، از روز 13 جولای تا 22 سپتامبر 2013 میلادی (22تیرماه-31شهریورماه) در مجموعه هنری شهر کمنیتس دایر است.
بخش هنری تبیان
منبع:هنرآنلاین