شاه نشینی در لرستان
عنوان بزرگترین تپه باستانی لرستان را تپه «باباجان» با خود یدک می کشد که در دشت سبز دلفان قد برافراشته و هویت و میراث کهن ایرانی را روایت می کند. تپه ای با شهرت جهانی که معماری و آثار بدست آمده از آن، فصل مهمی در مطالعات تمدن ایران به شمار می رود.
این محوطه باستانی در پنج کیلومتری غرب نورآباد مرکز شهرستان دلفان واقع شده و نخستین بار توسط "گلر گاف مید" از دانشگاه لندن در فاصله سال های 1344 تا 1347 مورد کاوش قرار گرفت و یک تپه مرکزی و چندین تپه در غرب و شرق آن کشف شد که البته تاکنون تنها تپه مرکزی و شرقی آن مورد برسی باستان شناسان قرار گرفته است.
در بررسی های اولیه چهار دوره تاریخی و پیش از تاریخ مربوط به دوره های ماد، هخامنشیان، قرن نهم تا هشتم قبل از میلاد و هزاره سوم قبل از میلاد در تپه شناسایی شد و نشان داد که ساکنان این ناحیه در دو سده نهم و هشتم پیش از میلاد مهاجران آریائی بوده اند که از شمال به لرستان رفته و در ده کوچکی با خانه های کوچک سنگی در دامنه تپه باباجان مستقر شدند.
کم کم منطقه باباجان اهمیت سوق الجیشی پیدا کرد و مقری شد برای ساخت بناهایی که عمر آنها تا هزاره قبل از میلاد هم می رسد.

عنوان بزرگترین تپه باستانی لرستان را تپه «باباجان» با خود یدک می کشد که در دشت سبز دلفان قد برافراشته و هویت و میراث کهن ایرانی را روایت می کند. تپه ای با شهرت جهانی که معماری و آثار بدست آمده از آن، فصل مهمی در مطالعات تمدن ایران به شمار می رود.
این محوطه باستانی در پنج کیلومتری غرب نورآباد مرکز شهرستان دلفان واقع شده و نخستین بار توسط "گلر گاف مید" از دانشگاه لندن در فاصله سال های 1344 تا 1347 مورد کاوش قرار گرفت و یک تپه مرکزی و چندین تپه در غرب و شرق آن کشف شد که البته تاکنون تنها تپه مرکزی و شرقی آن مورد برسی باستان شناسان قرار گرفته است.
در بررسی های اولیه چهار دوره تاریخی و پیش از تاریخ مربوط به دوره های ماد، هخامنشیان، قرن نهم تا هشتم قبل از میلاد و هزاره سوم قبل از میلاد در تپه شناسایی شد و نشان داد که ساکنان این ناحیه در دو سده نهم و هشتم پیش از میلاد مهاجران آریائی بوده اند که از شمال به لرستان رفته و در ده کوچکی با خانه های کوچک سنگی در دامنه تپه باباجان مستقر شدند.
کم کم منطقه باباجان اهمیت سوق الجیشی پیدا کرد و مقری شد برای ساخت بناهایی که عمر آنها تا هزاره قبل از میلاد هم می رسد.
