معصومه بانو
متخصص بخش خانه و خانواده
شک و خیانت ممکن است حاصل یک ارتباط ناسالم باشد
یک پژوهشگر آسیب‌های اجتماعی گفت: شک و خیانت ممکن است حاصل یک ارتباط ناسالم باشد.
مهدی محبی‌کردسفلی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه زنجان، با بیان این مطلب اظهار کرد: هر چند نمی‌توان قاطعانه گفت هر ازدواجی که از طریق این نوع رابطه و آشنایی شکل گرفته محکوم به شکست است، اما باید اذعان کرد که متاسفانه اکثر این نوع روابط که منجر به ازدواج شده فرجام خوبی نداشته‌اند.
وی افزود: پسر یا دختری که بنا به دلایلی اسیر این نوع رابطه می‌شوند، این رابطه که سرشار از احساس و به دور از منطق است طرفین را وارد مرحله‌ای ناخواسته که همان ازدواج است، می‌کند، پسر و دختر در آن مقطع به همه زوایای یک زندگی مشترک نمی‌اندیشند، بلکه به خاطر خلاءهای روانی، عاطفی، جنسی، اقتصادی و ... به ازدواج فکر می‌کنند.
وی افزود: مشکل اکثر این افراد از ماه‌های اول پس از ازدواج آغاز می‌شود، چراکه تا حدودی خلاءهای موجود برطرف شده و در مقابل واقعیت زندگی قرار می‌گیرند، این زمان است که مشکلات و سوء‌تفاهمات آنان را یا راهی دادگاه‌های خانواده می‌کند یا بالاجبار آن‌ها را وادار به تحمل زندگی سرد و بی‌روحی خواهد کرد که از آن به عنوان طلاق عاطفی یاد می‌شود.
قائم‌مقام انجمن آسیب‌شناسی اجتماعی ایرانیان، خاطرنشان کرد: قطعا یکی از عوامل ایجادکننده سوءظن به طرف مقابل همین شکل رابطه ناسالم آن‌ها قبل از ازدواج است. این احتمال وجود دارد که بسیاری از افرادی که از طریق این نوع رابطه ازدواج می‌کنند پس از طی شدن روزها و ماه‌های ابتدایی ازدواج و هنگامی که شرایط زندگی از شکل احساسی وارد فاز عادی و منطقی شد ناخودآگاه به گذشته همسر خود سوءظن پیدا کرده و نسبت به آینده او دچار بیم و تردید شوند.
وی اظهار کرد: برخی از این افراد هنگام مراجعه به دادگاه برای طلاق، یکی از دلایل جدایی خود را شک و تردیدهایی ذکر کرده‌اند که نسبت به گذشته و آینده همسر خود دارند، آن‌ها با تصور اینکه وقتی آن‌ها قبل از ازدواج توانسته‌اند به سهولت با طرف مقابل‌شان این نوع ارتباط را داشته باشند، این احتمال که همسرشان قبلا این نوع رابطه را با فرد یا افراد دیگری داشته و یا در آینده امکان ایجاد این نوع رابطه در وی وجود دارد را دور از ذهن نمی‌دانند و بنابراین پایه‌های زندگی خود را بر اساس شک و تردید قرار می‌دهند و آینده‌ای پر از تلاطم در انتظار آن‌ها است.
محبی‌کردسفلی تصریح کرد: با شکل‌گیری ارتباط عاطفی بین دو جنس مخالف و توسعه گام به گام این روابط، زمینه وابستگی به یکدیگر و تشدید آن فراهم می‌شود. از آنجا که نیاز به محبت ورزیدن و مورد محبت واقع شدن در دوران جوانی به اوج خود می‌رسد و فضای نسبتا مناسبی برای ارضای این نیاز در سطح جامعه مانند محیط‌های آموزشی و دانشگاهی، پارک‌ها، تفرج‌گاه‌ها و سایر مکان‌های دیگر معمولا وجود دارد، دختر و پسر به شکل ناخودآگاه در این مسیر قرار گرفته و به تعبیر دیگر غافل‌گیرانه گرفتار چنین منجلابی خواهند شد و پس از این وابستگی عاطفی مشکلات فراوان دیگری را برای خود و خانواده ایجاد می‌کنند.