تاريخ شيشه از انسان قديمتر است. زيرا شيشهٔ طبيعى با پيدايش کره زمين بهوجود آمده و جزئى از مواد تشکيلدهندهٔ کرهٔ زمين است. | ||
| ||
در ۲۵۰۰ سال پيش از ميلاد صنعتگران بينالنهرين اشياء شيشهاى و زينتى را بهصورت دانههاى شيشهاى زينتى ساختند. سومريان در ۲۰۰۰ سال پيش از ميلاد موفق به کشف شيشه شدند. | ||
شيشهگرى يکى از قديمىترين صنايعى است که بشر به آن اشتغال داشته و قدمت اين صنعت به ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ سال پيش از ميلاد مىرسد. احتمال دارد اولين سازندگان شيشه مصريان بودهاند. | ||
نقش مؤثر شيشه در شئون مختلف زندگى افراد بشر و موار استعمال آن در صنعت و تکنولوژى بسيار روشن و آشکار است. | ||
نخستين شيشه بهصورت لعاب بوده که در کوره و روى سفال ريخته مىشده، تا سفال درخشان و سخت بهنظر آيد. | ||
ساخت شيشه در قديم گران بود. و تا پانزده قرن شيشه وسيلهٔ تزيين و تجمل و نيز براى نگهدارى عطرها و مايعات بکار مىرفته است. | ||
در زيگورات چغازنبيل مربوط به دورهٔ پيش از تاريخ ايران، بطرىهاى شيشه لعابى يافت شده است. اين شواهد نشان از وفور شيشه در ايلام کهن دارد. | ||
شيشه معمولاً مخلوطى از سيليکاتهاست. باستانشناسان ثابت کردهاند که شيشه در هزارهٔ سوم ق.م. در سومر وجود داشته و بعد از هزار سال به مصر وارد شده است. در ايران در سدهٔ ۱۳ ق.م. صنعت شيشهگرى وجود داشته است. مهارت شيشهسازان ساسانى بسيار قابلتوجه است. | ||
کاربرد شيشه در معمارى شايد از آغار امپراتورى روم قديم باشد. قديمىترين کارگاه شيشهگرى که تاکنون کشف شده در مصر بوده و مربوط به هزارۀ دوم پيش از ميلاد مسيح است. | ||
طريقهٔ ساخت شيشههاى رنگى نيز در مصر و روم قديم کشف شد. |