baroon
متخصص بخش ادبیات
عـشــق در بـازار ِ ســرگــرمــــی چـنــان غلتـیـده است
کـــز تـظاهــر در وصـالـش بــوی خــوش گـنــدیــده است
بـاوفــایـــی مُـــــرد و در ختـم اش بـه جـز عاشق نبود
این یکی هم تـا کـه شـد تـنـها بـه خود پوسـیـده است
مـهــــربــانـی را بــه تـابــوتــی روان کــــردنــــد و رفــت
چـلـه اش تـاریـخ شـــد، در تـیـــر ِ غـم خـوابـیـــده است
از جـوانـمــردی بـه جـز اسـمـش نمـیبـیـنـی بــه خـواب
این یکی هم سست چون کابوس ِ شب پاشیده است
عـطــــر ِ عـفـت رفـته تـا دریـــای پـاکــــی ســــرکـشــد
راه را گـُـــم کــــرده خــــود را کـــوه عــریـــان دیـده است
طـبــل ِ گــســتـاخـی حـیــا را پـوسـت مـیپیچد به خود
شــرم را چــــون دامـنـی کـوتـــاه تــر پـوشـــیـــده است
سـفـره هـا رنـگـیـن کـمــانـی خـالــی از بـاران شــدنــد
اشـــک در هـــر چــشــم ِ تمسـاحی دلی دزدیده است
کـــــو مـحـبـت تـا پـیـــامــی ســـــاده از بـــــودن دهـــد؟
تــیــــرگـــی احـســـاس را هــم پوششی پیچیده است
جـهــــل ِ تـن تـا خـانــه ی ِ هـمـســــایــه آرام آمــده سـت
ســوخـتـن بـا آتـش از هـــر چـــاره آســـــان دیـده است
مـدّعـــی در عـشـــق تـا پـیـــراهـنــی خـــونـیـن شـــود
یـاد ِ عــثـــمان کـــــرده بـا نـیــرنـگ هـا جان چیده است
شیــر ِ جـان غـمـگـیـن تر از غم در قفس با ناله هاست
شــایـد از چـاقـــوی ِ پـنـــهان در چـمــن تـرسـیده است!
عـشـق را گـــم کـرده ایـم افـسـوس، دل تـنــها خطاست
عـقــل امیــــری مـیکـند بـا دل که ایـن سـنـجـیـده است
امیـــرعلی مطلوبی (سخن سنج تبریزی)
