فتح قلعه‌اي وسوسه انگيز

[Nicol]

جام جم آنلاين: باز هم جاده‌اي ديگر ما را صدا مي‌كند. ما هم پا به پاي جاده به سمتي ديگر روانيم. قصه و داستاني ديگر. مگرنه اين‌كه بسيار سفر بايد تا پخته شود خامي. امروز هم مي‌خواهيم جاده زندگي را به زيبايي‌هاي شمال وصل كنيم و قصه‌اي سبز در سبز بر بلنداي آن همه زيبايي به تصوير بكشانيم.

هرچند رفتار برخي از مسافران اين مسير پاي رفتن را سست مي‌كند كه جز شرمندگي چيزي از اين سفر براي ما باقي نمي‌ماند. چه بسيار كساني كه خستگي خويش را به شانه‌هاي ستبر كوه‌هاي سبز شمال مي‌دهند. سايه‌سار سبز درختان اين سامان چتر آسودگي‌شان مي‌شود، اما آنچه از خود به يادگار مي‌گذارند حسرتي مملو از زباله و تخريب‌هاست. امروز پا به پاي جاده‌اي مي‌رويم كه ما را مي‌برد كه دنياي ابرها و درختان يكي مي‌شود، قلعه رودخان. به اين اميد كه به اين مهرباني بي‌حد و حصر زخم نزنيم و براي نسل‌هاي بعد به يادگار بگذاريم. ​

چگونه به قلعه رودخان برسيم​

قلعه رودخان اين روزها نام آشنايي است براي آنها‌ كه هماره پا در سفر دارند. تعطيلات آخر هفته آنقدر مسافر از در و ديوار آن بالا مي‌رود كه هزار بار چهار ستون محافظ و نگهبان آن را مي‌لرزاند. اما با وجود آشنا بودن به راه، يكبار ديگر مسير را مرور مي‌كنيم. مسيري كه پيش از رسيدن زيبايي‌هاي بسياري را به رخ مي‌كشاند. تهران را بايد به رشت رساند. بعد فومن شهر مجسمه‌ها را دوره كرد. مي‌شود اينجا مسير را به سوي مشهورترين روستاي كشور يعني ماسوله كشاند. ماسوله را دوره كرد. در هواي خانه‌هاي پله‌اي‌اش نفس كشيد. بعد به سمت قلعه رودخان رفت. مي‌توان هم يكسره به سمت قلعه رودخان رفت و در مسير برگشت لحظه‌ها را به ماسوله كشاند. به هرحال مسير آنقدر نزديك است كه بتوان در يك سفر 2 روزه اين دو مكان زيبا را ديد و لذت برد. ديدار از سرو هرزويل را مي‌توان به اين همه زيبايي اضافه كرد و با روحيه شاد به زندگي شهري و سيماني اين عصر برگشت. بنابراين الان مي‌توان فومن را به روستاي ماسوله كشاند يا نه مسير را به سمت روستاي گوراب برد. قصه گوراب را كه به روستاي رودخان بكشانيد به نزديك‌ترين روستا به قلعه رودخان رسيده‌ايد.

يك روستا مهرباني​

روستاي رودخان يكپارچه مهرباني است و با آغوشي باز به سمت ما مي‌آيد. اصلا يكي از دلايلي كه اهالي را در روستا نگهداشته است همين مسافراني است كه هرساله 9ماه از سال را به سمت قلعه رودخان مي‌كشاند. لازم نيست زيبايي‌هاي اين سمت را در فصل‌هاي تابستان و بهار براي كسي به تصوير بكشاني تا او خود را به اين دنياي شگفت تو در تو بكشاند. اما پاييزش شعله كشاني دارد كه نبايد از دست داد. بنابراين دنياي رنگ ريز و برگ ريز پاييزي آن را هم از دست ندهيد. از همين الان براي آن روز برنامه‌ريزي كنيد. زنده مي‌شويد. دوباره متولد مي‌شويد. اينجا نگران جا و مكان نباشيد. مردم اين روستا تا پيش از شناخته‌شدن قلعه رودخان زندگي را با مزارع چاي مي‌گذارندند و حالا علاوه بر چاي، چشم انتظار مسافرند تا بركت را به سفره‌هاي آنان بياورد. يعني خانه‌اي كه شما اجاره مي‌كنيد.

خستگي را كجا به‌دركنيم​

مدل خانه‌هاي روستا سنتي و وسوسه‌انگيز است. شهرنشينان اين مدل خانه‌ها را دوست دارند. كلبه‌هايي كه با چوب و خشت ساخته شده اند. كف هر خانه يك متر با زمين فاصله دارد و در واقع خانه‌ها به روي سكوهاي يك متري ساخته شده‌اند تا كمي از رطوبت داخل خانه بكاهند. حياط خانه‌ها با حصارهاي چوبي از هم جدا شده است. مرغ و خروس و گاو در حياط فراوان است. اين يك محيط گردشگرپسند است. كوه‌هاي اطراف سبز سبزند. رودخانه جاري است و هر كس مي‌خواهد خيس نشود بايد از پل مانندي عبور كند كه با قرار دادن تكه‌هاي چوب‌ در كنار هم درست كرده‌اند. جوجه‌ها مدام دور و بر آدم مي‌پلكند. آب چشمه را لوله‌كشي كرده‌اند و در كنارش يك سرويس بهداشتي هم ساخته‌اند كه به گردشگران هم اجازه استفاده از آن را مي‌دهند. براي صعود به قلعه اينجا ايستگاه آخر است. البته گروه‌هايي كه مي‌خواهند شب را در قلعه بگذرانند عصر راه مي‌افتند راهي 2ساعته در پيش است. از روستاي رودخان مسير قلعه بخوبي مشخص است. هوا گرم و شرجي است. در ابتداي مسير ـ كه هنوز خاكي است ـ تابلويي نصب شده با پيام حفاظت از جنگل و آلوده نكردن آن. باشد كه ما هم بپذيريم. هرچند كه در طول مسير شاهد انواع هنر نمايي از نوع هياهو، جنجال، فرياد، جيغ، هوار، عربده و پراكندن انواع زباله خواهيم بود. البته اگر در وسط هفته اينجا را براي بازديد انتخاب كنيم كمتر از اين صحنه‌هاي ديوانه‌كننده برخوردار مي‌شويم. مسير گردشگري به اين سمت كه روي آورد مسافران حرفه‌اي و كوهنوردان مسير را خلوت كرده و به خلوتي ديگر روي آوردند. روزگاري بود كه به سختي مي‌شد اين مسير را طي كرد. براي رسيدن به قلعه بايد با راهنماي محلي و عبور از رودخانه‌هاي فصلي يا دائمي و عبور از دل جنگل به روياي خود (قلعه رودخان) مي‌رسيدي. اما در سكوتي عجيب و روحاني.

جنگل پيمايي​

از روستاي رودخان تا قلعه مسير راه پوشيده از جنگل انبوه است با صداي رودخانه‌ها و آبشارها و رقص زيباي قزل‌آلاها. در پاي كوه قلعه دو رودخانه قلعه دنه و قلعه رودخانه از 2طرف قلعه را محاصره كرده است. همچنين در پاي رودخانه شمال شرقي، تونلي وجود دارد كه ارتباط تونل را با قلعه در بر مي‌گيرد. حركت به سمت قلعه از دامنه پر شيب شمال غربي با پله‌هايي كه اداره منابع طبيعي احداث كرده است با نيم دايره بزرگي همراه است كه تا حدود 1000متري قلعه ادامه دارد پس از آن بايد با توجه به كفش و لباس مناسب كوه به سمت قلعه حركت كرد. جنس زمين از پاي رودخانه تا خود قلعه از سنگ‌هاي آهكي و ماسه سنگ پوشيده است و با خاك و برگ هوموسي غني جنگلي فرش شده است. نوع درختان مسير راه توسكا، ممرز، افرا، بلوط، راش و آراد است. در چند نقطه از مسير راه پل چوبي جهت عبور از رودخانه نيز ساخته شده اند.