فصل يکم- تعاريف
ماده 1- از نظر اين قانون به مولف و مصنف و هنرمند «پديدآورنده» و به آنچه از راه دانش يا هنر و يا ابتکار آنان پديد می آيد بدون در نظر گرفتن طريق ياروشی که در بيان و يا ظهور و يا ايجاد آن بکار رفته «اثر» اطلاق می شود.
ماده 2- اثرهای مورد حمايت اين قانون به شرح زير است:
1-کتاب و جزوه و رسال و نمايشنامه و هر نوشته ديگر علمی و فنی و ادبی و هنری.
2-شعر و ترانه و سرود و تصنيف که به هر ترتيب و روش نوشته يا ضبط يا نشر شده باشد.
3-اثر سمعی و بصری به منظور اجرا در صحنه های نمايش يا پرده سينما يا پخش از راديو يا تلويزيون که به هر ترتيب و روش نوشته يا ضبط يا نشر شده باشد.
4-اثر موسيقی که به هر ترتيب و روش نوشته يا ضبط يا نشر شده باشد.
5-نقاشی و تصوير و طرح و نقش و نقشه جغرافيايی ابتکاری و نوشته ها و خطهای تزئينی و هرگونه اثر تزئينی واثر تجسمی که به هر طريق و روش به صورت ساده يا ترکيبی به وجود آمده باشد.
6-هرگونه پيکره (مجسمه).
7-اثر معماری از قبيل طرح و نقشه ساختمان
8-اثر عکاسی که با روش ابتکاری و ابداع پديد آمده باشد.
9-اثر ابتکاری مربوط به هنرهای دستی يا صنعتی و نقشه قالی و گليم.
10-اثر ابتکاری که برپايه فرهنگ عامه (فولکلور) يا ميراث فرهنگی و هنر ملی پديد آمده باشد.
11-اثر فنی که جنبه ابداع و ابتکار داشته باشد.
12-هرگونه اثر مبتکرانه ديگر که از ترکيب چند اثر از اثرهای نامبرده در اين فصل پديد آمده باشد.
فصل دوم – حقوق پديد آورنده
ماده 3- حقوق پديد آورنده شامل حق انحصاری نشر و پخش و عرضه واجرای اثر و حقوق بهره برداری مادی و معنوی از نام و اثر اوست.
ماده 4- حقوق معنوی پديد آورنده محدود به زمان و مکان نيست و غيؤقابل انتقال است.
ماده 5- پديد آورنده اثرهای مورد حمايت اين قانون می تواند استفاده از حقوق مادی خود را در کليه موارد از جمله موارد زير به غير واگذار کند:
1-تهيه فيلمهای سينمايی و تلويزيونی و مانند آن.
2-نمايش صحنه ای مانند تئاتر و باله و نمايشهای ديگر.
3-ضبط تصويری يا صوتی اثر برروی صفحه يا نوار يا هر وسيله ديگر.
4-پخش از راديو و تلويزيون و وسايل ديگر.
5-ترجمه و نشر و تکثير و عرضه اثر از راه چاپ و نقاشی و عکاسی و گراور و کليشه و قالب ريزی و مانند آن.
6-استفاده از اثر درکارهای علمی و ادبی و صنعتی و هنری و تبليغاتی
7-بکار بردن اثر در فراهم کردن يا پديد آوردن اثرهای ديگری که درماده دوم اين قانون درج شده است.
ماده 6- اثری که باهمکاری دو يا چند پديد آورنده به وجود آمده باشدو کار يکايک آنها جدا و متمايز نباشد اثر مشترک ناميده می شود و حقوق ناشی از آن، حق مشاع پديد آورندگان است.
ماده 7- نقل از اثرهايی که انتشار يافته است و استناد به آنها به مقاصد ادبی و علمی و فنی و آموزشی و تربيتی و به صورت انتقاد و تقريظ باذکر ماخد در حدود متعارف مجاز است.
تبصره- ذکر ماخذ در مورد جزوه هايی که برای تدريس در موسسات آموزشی توسط معلمان آنها تهيه و تکثير می شود الزامی نيست، مشروط براينکه جنبه انتفاعی نداشته باشد.
ماده 8- کتابخانه های عمومی و موسسات جمع آوری نشريات و موسسات علمی و آموزشی که به صورت غير انتفاعی اداره می شوند می توانند طبق آئين نامه ای که به تصويب هيئت وزيران خواهد رسيد از اثرهای مورد حمايت اين قانون از راه عکسبرداری يا طرق مشابه آن به ميزان مورد نياز و متناسب با فعاليت خود نسخه برداری کنند.
ماده 9- وزارت اطلاعات می تواند آثاری را که قبل از تصويب اين قانون پخش کرده و يا انتشار داده است پس از تصويب اين قانون نيز کماکان مورد استفاده قرار دهد.
ماده 10- وزارت آموزش و پرورش می تواند کتابهای درسی را که قبل از تصويب اين قانون به موجب قانون کتابهای درسی چاپ و منتشر کرده است کماکان مورد استفاده قرار دهد.
ماده 11- نسخه برداری از اثرهای مورد حمايت اين قانون مذکور در بند 1 از ماده 2 و ضبط برنامه های راديويی و تلويزيونی، فقط در صورتی که برای استفاده شخصی و غير انتفاعی باشد مجاز است.
فصل سوم – مدت حمايت از حق پديد آورنده و حمايتهای قانونی ديگر
ماده 12- مدت استفاده از حقوق مادی پديد آورنده موضوع اين قانون که به موجب وصايت يا وراثت منتقل می شود از تاريخ مرگ پديد آورنده سی سال است و اگر وراثی وجود نداشته باشد يا براثر وصايت به کسی منتقل نشده باشد برای همان مدت به منظور استفاده عمومی در اختيار وزارت فرهنگ و هنر قرار خواهد گرفت.
تبصره- مدت اثر مشترک موضوع ماده 6 اين قانون سی سال بعد از فوت آخرين پديد آورنده خواهد بود.
ماده 13- حقوق مادی اثرهايی که در نتيجه سفارش پديد می آيد تا سی سال از تاريخ پديد آمدن اثر متعلق به سفارش دهنده است مگر آنکه برای مدت کمتر يا ترتيب محدودتری توافق شده باشد.
تبصره – پاداش و جايزه نقدی و امتيازاتی که درمسابقات علمی و هنری و ادبی طبق شرايط مسابقه به آثار مورد حمايت اين قانون، موضوع اين ماده تعلق می گيرد متعلق به پديد آورنده خواهد بود.
ماده 14- انتقال گيرنده حق پديد آورنده می تواند تا سی سال پس از واگذاری از آن حق استفاده کند مگر اينکه برای مدت کمتر توافق شده باشد.
ماده 15- در مورد موارد 13 و 14 پس از انقضای مدتهای مندرج در آن مواد استفاده از حق مذکور در صورت حيات پديد آورنده متعلق به خود و در غير اين صورت تابع ترتيب مقرر درماده 13 خواهد بود.
ماده 16- در موارد زير حقوق مادی پديد آورنده از تاريخ نشر يا عرضه به مدت سی سال مورد حمايت اين قانون خواهد بود:
1-اثرهای سينمايی يا عکاسی.
2-هرگاه اثرمتعلق به شخص حقوقی باشد يا حق استفاده از آن به شخص حقوقی واگذار شده باشد.
ماده 17- نام و عنوان و نشانه ويژه ای که معرف اثر است از حمايت اين قانون برخوردار خواهد بود و هيچکس نمی تواند آنها را برای اثر ديگری از همان نوع يا مانند آن به ترتيبی که القاء شبه کند بکار برد.
ماده 18- انتقال گيرنده و ناشر و کسانی که طبق اين قانون اجازه استفاده يا استناد يا اقتباس از اثری را به منظور انتفاع دارند، بايد نام پديد آورنده را باعنوان ونشانه ويژه معرف اثر همراه اثر يا روی نسخه اصلی يا نسخه ای چاپی يا تکثير شده به روش معمول و متداول اعلام ودرج نمايند، مگر اينکه پديد آورنده به ترتيب ديگری موافقت کرده باشد.
ماده 19- هرگونه تغيير يا تحريف در اثرهای مورد حمايت اين قانون و نشر آن بدون اجازه پديدآورنده ممنوع است.
ماده 20- چاپخانه ها و بنگاههای ضبط صوت و کارگاهها و اشخاصی که به چاپ يا نشر يا پخش و يا ضبط و يا تکثير اثرهای مورد حمايت اين قانون می پردازند بايد شماره دفعات چاپ و تعداد نسخه کتاب يا ضبط يا تکثير يا پخش يا انتشار و شماره مسلسل روی صفحه موسيقی و صدا را برتمام نسخه هايی که پخش می شود با ذکر تاريخ و نام چاپخانه يا بنگاه و کارگاه مربوط برحسب مورد درج نمايند.
ماده 21- پديد آورندگان می توانند اثر و نام و عنوان ونشانه ويژه اثر خود را درمراکزی که وزارت فرهنگ و هنر با تعيين نوع آثار آگهی می نمايد به ثبت برسانند.
آئين نامه چگونگی و ترتيب انجام يافتن تشريفات ثبت و همچنين مرجع پذيرفتن درخواست ثبت به تصويب هيئت وزيران خواهد رسيد.
ماده 22- حقوق مادی پديد آورنده موقعی از حمايت اين قانون برخوردار خواهد بود که اثر برای نخستين بار درايران چاپ يا پخش يا نشر يا اجرا شده باشد و قبلاً در هيچ کشوری چاپ يا نشر يا پخش و يا اجرا نشده باشد.
فصل چهارم- تخلفات و مجازاتها
ماده 23- هرکس تمام يا قسمتی از اثر ديگری را که مورد حمايت اين قانون است به نام خود يا به نام پديد آورنده بدون اجازه او و يا عالماً يا عامداً به نام شخص ديگری غير از پديد آورنده نشر يا پخش يا عرضه کند به حبس تاديبی از شش ماه تا سه سال محکوم خواهد شد.
ماده 24- هرکس بدون اجازه ترجمه ديگری رابه نام خود ياديگری چاپ و پخش و نشر ند به حبس تاديبی از سه ماه تا يکسال محکوم خواهد شد.
ماده 25- متخلفين ازموارد 17،18،19 و 20 اين قانون در مواردی که به سبب سپری شدن مدت حق ديد آورنده استفاده از اثر با رعايت مقررات اين قانون برای همگان آزاد است، وزارت فرهنگ و هنر عنوان شاکی خصوصی راخواهد داشت.
ماده 27- شاکی خصوصی می تواند ازدادگاه صادر کننده حکم نهايی درخواست کند که مفاد حکم در يکی از روزنامه ها به انتخاب و هزينه او آگهی شود.
ماده 28- هرگاه متخلف از اين قانون، شخص حقوقی باشد، علاوه بر تعقيب جزايی شخص حقيقی مسئول که جرم ناشی از تصميم او باشد خسارت شاکی خصوصی از اموال شخص حقوقی جبران خواهد شد و در صورتی که اموال شخص حقوقی به تنهائی تکافو نکند مابه التفاوت از اموال مرتکب جرم جبران می شود.
ماده 29- مراجع قضائی می توانند ضمن رسيدگی به شکايت شاکی خصوصی نسبت به جلوگيری از نشر و پخش و عرضه آثار مورد شکايت و ضبط آن دستور لازم به ضابطين دادگستری بدهند.
ماده 30- اثرهايی که پيش ازتصويب اين قانون پديد آمده از حمايت اين قانون برخوردار است. اشخاصی که بدون اجازه از اثرهای ديگران تا تاريخ تصويب اين قانون ، استفاده يا بهره برداری کدره اند حق نشر يا اجرا يا پخش يا تکثير يا ارائه مجدد يا فروش آن آثار را ندارند مگر با اجازه پديد آورنده يا قائم مقام او با رعايت اين قانون، متخلفين از حکم اين ماده و همچنين کسانی که برای فرار از کيفر به تاريخ مقدم برتصويب اين قانون، اثر را به چاپ رسانند يا ضبط يا تکثير يا از آن بهره برداری کنند به کيفر مقرر درماده 23 محکوم خواهند شد.
دعاوی و شکاياتی که قبل از تصويب اين قانون در مراجع قضايی مطرح گرديده به اعتبار خود باقی است.
ماده 31- تعقيب بزه های مذکور در اين قانون با شکايات شاکی خصوصی شروع و با گذشت او موقوف می شود.
ماده 32- مواد 245 و 246 و 247 و 248 قانون مجازات عمومی ملغی است.
ماده 33- آئين نامه های اجرايی اين قانون از طرف وزارت فرهنگ و هنر و وزارت دادگستری و وزارت اطلاعات تهيه و به تصويب هيئت وزيران خواهد رسيد.
قاننن فوق مشتمل بر سی و سه ماده و سه تبصره، پس از تصويب مجلس سنا در تاريخ روز دوشنبه سوم آذرماه 1348، در جلسه روز پنجشنبه يازدهم ديماه يکهزار و سيصد و چهل و هشت شمسی به تصويب مجلس شورای ملی رسيد.
ماده 1- از نظر اين قانون به مولف و مصنف و هنرمند «پديدآورنده» و به آنچه از راه دانش يا هنر و يا ابتکار آنان پديد می آيد بدون در نظر گرفتن طريق ياروشی که در بيان و يا ظهور و يا ايجاد آن بکار رفته «اثر» اطلاق می شود.
ماده 2- اثرهای مورد حمايت اين قانون به شرح زير است:
1-کتاب و جزوه و رسال و نمايشنامه و هر نوشته ديگر علمی و فنی و ادبی و هنری.
2-شعر و ترانه و سرود و تصنيف که به هر ترتيب و روش نوشته يا ضبط يا نشر شده باشد.
3-اثر سمعی و بصری به منظور اجرا در صحنه های نمايش يا پرده سينما يا پخش از راديو يا تلويزيون که به هر ترتيب و روش نوشته يا ضبط يا نشر شده باشد.
4-اثر موسيقی که به هر ترتيب و روش نوشته يا ضبط يا نشر شده باشد.
5-نقاشی و تصوير و طرح و نقش و نقشه جغرافيايی ابتکاری و نوشته ها و خطهای تزئينی و هرگونه اثر تزئينی واثر تجسمی که به هر طريق و روش به صورت ساده يا ترکيبی به وجود آمده باشد.
6-هرگونه پيکره (مجسمه).
7-اثر معماری از قبيل طرح و نقشه ساختمان
8-اثر عکاسی که با روش ابتکاری و ابداع پديد آمده باشد.
9-اثر ابتکاری مربوط به هنرهای دستی يا صنعتی و نقشه قالی و گليم.
10-اثر ابتکاری که برپايه فرهنگ عامه (فولکلور) يا ميراث فرهنگی و هنر ملی پديد آمده باشد.
11-اثر فنی که جنبه ابداع و ابتکار داشته باشد.
12-هرگونه اثر مبتکرانه ديگر که از ترکيب چند اثر از اثرهای نامبرده در اين فصل پديد آمده باشد.
فصل دوم – حقوق پديد آورنده
ماده 3- حقوق پديد آورنده شامل حق انحصاری نشر و پخش و عرضه واجرای اثر و حقوق بهره برداری مادی و معنوی از نام و اثر اوست.
ماده 4- حقوق معنوی پديد آورنده محدود به زمان و مکان نيست و غيؤقابل انتقال است.
ماده 5- پديد آورنده اثرهای مورد حمايت اين قانون می تواند استفاده از حقوق مادی خود را در کليه موارد از جمله موارد زير به غير واگذار کند:
1-تهيه فيلمهای سينمايی و تلويزيونی و مانند آن.
2-نمايش صحنه ای مانند تئاتر و باله و نمايشهای ديگر.
3-ضبط تصويری يا صوتی اثر برروی صفحه يا نوار يا هر وسيله ديگر.
4-پخش از راديو و تلويزيون و وسايل ديگر.
5-ترجمه و نشر و تکثير و عرضه اثر از راه چاپ و نقاشی و عکاسی و گراور و کليشه و قالب ريزی و مانند آن.
6-استفاده از اثر درکارهای علمی و ادبی و صنعتی و هنری و تبليغاتی
7-بکار بردن اثر در فراهم کردن يا پديد آوردن اثرهای ديگری که درماده دوم اين قانون درج شده است.
ماده 6- اثری که باهمکاری دو يا چند پديد آورنده به وجود آمده باشدو کار يکايک آنها جدا و متمايز نباشد اثر مشترک ناميده می شود و حقوق ناشی از آن، حق مشاع پديد آورندگان است.
ماده 7- نقل از اثرهايی که انتشار يافته است و استناد به آنها به مقاصد ادبی و علمی و فنی و آموزشی و تربيتی و به صورت انتقاد و تقريظ باذکر ماخد در حدود متعارف مجاز است.
تبصره- ذکر ماخذ در مورد جزوه هايی که برای تدريس در موسسات آموزشی توسط معلمان آنها تهيه و تکثير می شود الزامی نيست، مشروط براينکه جنبه انتفاعی نداشته باشد.
ماده 8- کتابخانه های عمومی و موسسات جمع آوری نشريات و موسسات علمی و آموزشی که به صورت غير انتفاعی اداره می شوند می توانند طبق آئين نامه ای که به تصويب هيئت وزيران خواهد رسيد از اثرهای مورد حمايت اين قانون از راه عکسبرداری يا طرق مشابه آن به ميزان مورد نياز و متناسب با فعاليت خود نسخه برداری کنند.
ماده 9- وزارت اطلاعات می تواند آثاری را که قبل از تصويب اين قانون پخش کرده و يا انتشار داده است پس از تصويب اين قانون نيز کماکان مورد استفاده قرار دهد.
ماده 10- وزارت آموزش و پرورش می تواند کتابهای درسی را که قبل از تصويب اين قانون به موجب قانون کتابهای درسی چاپ و منتشر کرده است کماکان مورد استفاده قرار دهد.
ماده 11- نسخه برداری از اثرهای مورد حمايت اين قانون مذکور در بند 1 از ماده 2 و ضبط برنامه های راديويی و تلويزيونی، فقط در صورتی که برای استفاده شخصی و غير انتفاعی باشد مجاز است.
فصل سوم – مدت حمايت از حق پديد آورنده و حمايتهای قانونی ديگر
ماده 12- مدت استفاده از حقوق مادی پديد آورنده موضوع اين قانون که به موجب وصايت يا وراثت منتقل می شود از تاريخ مرگ پديد آورنده سی سال است و اگر وراثی وجود نداشته باشد يا براثر وصايت به کسی منتقل نشده باشد برای همان مدت به منظور استفاده عمومی در اختيار وزارت فرهنگ و هنر قرار خواهد گرفت.
تبصره- مدت اثر مشترک موضوع ماده 6 اين قانون سی سال بعد از فوت آخرين پديد آورنده خواهد بود.
ماده 13- حقوق مادی اثرهايی که در نتيجه سفارش پديد می آيد تا سی سال از تاريخ پديد آمدن اثر متعلق به سفارش دهنده است مگر آنکه برای مدت کمتر يا ترتيب محدودتری توافق شده باشد.
تبصره – پاداش و جايزه نقدی و امتيازاتی که درمسابقات علمی و هنری و ادبی طبق شرايط مسابقه به آثار مورد حمايت اين قانون، موضوع اين ماده تعلق می گيرد متعلق به پديد آورنده خواهد بود.
ماده 14- انتقال گيرنده حق پديد آورنده می تواند تا سی سال پس از واگذاری از آن حق استفاده کند مگر اينکه برای مدت کمتر توافق شده باشد.
ماده 15- در مورد موارد 13 و 14 پس از انقضای مدتهای مندرج در آن مواد استفاده از حق مذکور در صورت حيات پديد آورنده متعلق به خود و در غير اين صورت تابع ترتيب مقرر درماده 13 خواهد بود.
ماده 16- در موارد زير حقوق مادی پديد آورنده از تاريخ نشر يا عرضه به مدت سی سال مورد حمايت اين قانون خواهد بود:
1-اثرهای سينمايی يا عکاسی.
2-هرگاه اثرمتعلق به شخص حقوقی باشد يا حق استفاده از آن به شخص حقوقی واگذار شده باشد.
ماده 17- نام و عنوان و نشانه ويژه ای که معرف اثر است از حمايت اين قانون برخوردار خواهد بود و هيچکس نمی تواند آنها را برای اثر ديگری از همان نوع يا مانند آن به ترتيبی که القاء شبه کند بکار برد.
ماده 18- انتقال گيرنده و ناشر و کسانی که طبق اين قانون اجازه استفاده يا استناد يا اقتباس از اثری را به منظور انتفاع دارند، بايد نام پديد آورنده را باعنوان ونشانه ويژه معرف اثر همراه اثر يا روی نسخه اصلی يا نسخه ای چاپی يا تکثير شده به روش معمول و متداول اعلام ودرج نمايند، مگر اينکه پديد آورنده به ترتيب ديگری موافقت کرده باشد.
ماده 19- هرگونه تغيير يا تحريف در اثرهای مورد حمايت اين قانون و نشر آن بدون اجازه پديدآورنده ممنوع است.
ماده 20- چاپخانه ها و بنگاههای ضبط صوت و کارگاهها و اشخاصی که به چاپ يا نشر يا پخش و يا ضبط و يا تکثير اثرهای مورد حمايت اين قانون می پردازند بايد شماره دفعات چاپ و تعداد نسخه کتاب يا ضبط يا تکثير يا پخش يا انتشار و شماره مسلسل روی صفحه موسيقی و صدا را برتمام نسخه هايی که پخش می شود با ذکر تاريخ و نام چاپخانه يا بنگاه و کارگاه مربوط برحسب مورد درج نمايند.
ماده 21- پديد آورندگان می توانند اثر و نام و عنوان ونشانه ويژه اثر خود را درمراکزی که وزارت فرهنگ و هنر با تعيين نوع آثار آگهی می نمايد به ثبت برسانند.
آئين نامه چگونگی و ترتيب انجام يافتن تشريفات ثبت و همچنين مرجع پذيرفتن درخواست ثبت به تصويب هيئت وزيران خواهد رسيد.
ماده 22- حقوق مادی پديد آورنده موقعی از حمايت اين قانون برخوردار خواهد بود که اثر برای نخستين بار درايران چاپ يا پخش يا نشر يا اجرا شده باشد و قبلاً در هيچ کشوری چاپ يا نشر يا پخش و يا اجرا نشده باشد.
فصل چهارم- تخلفات و مجازاتها
ماده 23- هرکس تمام يا قسمتی از اثر ديگری را که مورد حمايت اين قانون است به نام خود يا به نام پديد آورنده بدون اجازه او و يا عالماً يا عامداً به نام شخص ديگری غير از پديد آورنده نشر يا پخش يا عرضه کند به حبس تاديبی از شش ماه تا سه سال محکوم خواهد شد.
ماده 24- هرکس بدون اجازه ترجمه ديگری رابه نام خود ياديگری چاپ و پخش و نشر ند به حبس تاديبی از سه ماه تا يکسال محکوم خواهد شد.
ماده 25- متخلفين ازموارد 17،18،19 و 20 اين قانون در مواردی که به سبب سپری شدن مدت حق ديد آورنده استفاده از اثر با رعايت مقررات اين قانون برای همگان آزاد است، وزارت فرهنگ و هنر عنوان شاکی خصوصی راخواهد داشت.
ماده 27- شاکی خصوصی می تواند ازدادگاه صادر کننده حکم نهايی درخواست کند که مفاد حکم در يکی از روزنامه ها به انتخاب و هزينه او آگهی شود.
ماده 28- هرگاه متخلف از اين قانون، شخص حقوقی باشد، علاوه بر تعقيب جزايی شخص حقيقی مسئول که جرم ناشی از تصميم او باشد خسارت شاکی خصوصی از اموال شخص حقوقی جبران خواهد شد و در صورتی که اموال شخص حقوقی به تنهائی تکافو نکند مابه التفاوت از اموال مرتکب جرم جبران می شود.
ماده 29- مراجع قضائی می توانند ضمن رسيدگی به شکايت شاکی خصوصی نسبت به جلوگيری از نشر و پخش و عرضه آثار مورد شکايت و ضبط آن دستور لازم به ضابطين دادگستری بدهند.
ماده 30- اثرهايی که پيش ازتصويب اين قانون پديد آمده از حمايت اين قانون برخوردار است. اشخاصی که بدون اجازه از اثرهای ديگران تا تاريخ تصويب اين قانون ، استفاده يا بهره برداری کدره اند حق نشر يا اجرا يا پخش يا تکثير يا ارائه مجدد يا فروش آن آثار را ندارند مگر با اجازه پديد آورنده يا قائم مقام او با رعايت اين قانون، متخلفين از حکم اين ماده و همچنين کسانی که برای فرار از کيفر به تاريخ مقدم برتصويب اين قانون، اثر را به چاپ رسانند يا ضبط يا تکثير يا از آن بهره برداری کنند به کيفر مقرر درماده 23 محکوم خواهند شد.
دعاوی و شکاياتی که قبل از تصويب اين قانون در مراجع قضايی مطرح گرديده به اعتبار خود باقی است.
ماده 31- تعقيب بزه های مذکور در اين قانون با شکايات شاکی خصوصی شروع و با گذشت او موقوف می شود.
ماده 32- مواد 245 و 246 و 247 و 248 قانون مجازات عمومی ملغی است.
ماده 33- آئين نامه های اجرايی اين قانون از طرف وزارت فرهنگ و هنر و وزارت دادگستری و وزارت اطلاعات تهيه و به تصويب هيئت وزيران خواهد رسيد.
قاننن فوق مشتمل بر سی و سه ماده و سه تبصره، پس از تصويب مجلس سنا در تاريخ روز دوشنبه سوم آذرماه 1348، در جلسه روز پنجشنبه يازدهم ديماه يکهزار و سيصد و چهل و هشت شمسی به تصويب مجلس شورای ملی رسيد.