قیفاووسی ها نوعی ستاره هستند که روشنایی آن ها به طور متناوب تغییر می کند. در یک قیفاووسی نمونه روشنی در آغاز دوره تناوب به سرعت بسیار به مدت چند ساعت زیاد می شود. سپس تا چندین روز به تدریج کم فروغ تر می شود. سپس همین سیکل تکرار می گردد. قیفاووسی ها در تغییرات خود بسیار وقت شناس و منظم اند. تغییر روشنی این ستارگان معادل یک قدر مثلا از3/5 به 3/4 می باشد. نخستین قیفاووسی شناخته شده ستاره δ در صورت فلکی قیفاووس است و وجه تسمیه این ستارگان نیز همین است. این ستاره ها ابرغول هایی از گونه های طیفی F و G می باشند. ستارگان متغیر سه دسته اند: ستارگان قیفاووسی I به طور متوسط 5/1 قدر روشن تر از قیفاووسی های II اند. دوره ی تناوب آن ها بین 5/1 تا 100 روز ودر بیش تر مواقع 5 روز است. در منحنی های مربوط به قیفاووسی های II مشخصا نواحی مسطحی هم در بخش افزایش نور و هم در بخش کاهش نور وجود دارد. دوره ی تناوب آن ها از 10تا 25 روز است.
قیفاووسی عضوی از گروه ستارگان متغیر بسیار درخشان است. ارتباط مستقیم و مستحکمی که بین درخشندگی متغیر قیفاووسی و دوره تناوب تپش آن وجود دارد موقعیت قیفاووسی ها را بعنوان شمع های استاندارد کیهانی بمنظور تصدیق مقیاس های فاصله ی کهکشانی و برون کهکشانی، تضمین می نماید. متغیر های قیفاووسی به زیر مجموعه های متعددی تقسیم می شوند که بطور محسوس جرم ها، سن ها و سوابق تکاملی متفاوتی مانند:قیفاووسی های کلاسیکی، قیفاووسی های نوع 2، قیفاووسی های غیر عادی و قیفاووسی های کوتوله را به نمایش می گذارند. اصطلاح قیفاووسی از ستاره دلتا قیفاووس در صورت فلکی قیفاووس، یعنی اولین ستاره از این نوع که توسط John Goodrick یافته و شناخته شد، نشات می گیرد. دلتا قیفاووس به عنوان یک کالیبراتورِ رابطه دوره تناوب-روشنایی از اهمیت ویژه ای برخوردارست چون فاصله آن برای یک قیفاووسی،در سایه عضویت آن در یک خوشه ستاره ای و وجود اختلاف منظرهای دقیقِ تلسکوپ هابل/Hipparcos ، به دقیقترین صورت ممکن محاسبه شده است.
قیفا ووسی های II که در خوشه های کروی هاله ی کهکشان و در مرکز کهکشان دیده می شوند ستاره های غول یا ابر غول اند.
قیفاووسی عضوی از گروه ستارگان متغیر بسیار درخشان است. ارتباط مستقیم و مستحکمی که بین درخشندگی متغیر قیفاووسی و دوره تناوب تپش آن وجود دارد موقعیت قیفاووسی ها را بعنوان شمع های استاندارد کیهانی بمنظور تصدیق مقیاس های فاصله ی کهکشانی و برون کهکشانی، تضمین می نماید. متغیر های قیفاووسی به زیر مجموعه های متعددی تقسیم می شوند که بطور محسوس جرم ها، سن ها و سوابق تکاملی متفاوتی مانند:قیفاووسی های کلاسیکی، قیفاووسی های نوع 2، قیفاووسی های غیر عادی و قیفاووسی های کوتوله را به نمایش می گذارند. اصطلاح قیفاووسی از ستاره دلتا قیفاووس در صورت فلکی قیفاووس، یعنی اولین ستاره از این نوع که توسط John Goodrick یافته و شناخته شد، نشات می گیرد. دلتا قیفاووس به عنوان یک کالیبراتورِ رابطه دوره تناوب-روشنایی از اهمیت ویژه ای برخوردارست چون فاصله آن برای یک قیفاووسی،در سایه عضویت آن در یک خوشه ستاره ای و وجود اختلاف منظرهای دقیقِ تلسکوپ هابل/Hipparcos ، به دقیقترین صورت ممکن محاسبه شده است.
قیفا ووسی های II که در خوشه های کروی هاله ی کهکشان و در مرکز کهکشان دیده می شوند ستاره های غول یا ابر غول اند.