ahmad reza
Banned
موارد مصرف: اين دارو در درمان آريتمي‌بطني، به‌ويژه پس از سكته قلبي، مصرف‌مي‌شود.
مكانيسم اثر: ليدوكائين با اثر مستقيم بربافت، بخصوص شبكه پوركنژ (بدون‌دخالت سيستم اعصاب خودكار)، سبب‌كاهش دپولاريزاسيون، خودكاري وتحريك پذيري بطن طي مرحله دياستوليك‌مي‌شود.
فارماكوكينتيك: پس از تزريق عضلاني،تقريب به‌طور كامل جذب مي‌شود.ليدوكائين بسرعت در بدن توزيع مي‌يابد.90 درصد دارو در كبد متابوليزه مي‌شود.نيمه عمر دارو 2 ـ1 ساعت و وابسته به‌مقدار مصرف است. اثر دارو بعد از تزريق‌عضلاني پس از 15 ـ 5 دقيقه و از راه‌وريدي بلافاصله شروع مي‌شود. زمان‌لازم براي رسيدن به غلظت يكنواخت‌پلاسمايي در انفوزيون مداوم وريدي 4 ـ 3ساعت است. اين زمان در بيماراني كه‌دچار سكته قلبي شده‌اند، حدود 10 ـ 8ساعت است. طول اثر دارو از راه وريدي20 ـ 10 دقيقه و از راه عضلاني 90 ـ 60دقيقه است. دفع ليدوكائين كليوي است.
موارد منع مصرف: اين دارو در اختلالات‌سينوسي ـ دهليزي، تمام حالات انسداددهليزي ـ بطني، ضعف شديد ميوكارد وپورفيري نبايد مصرف شود.
هشدارها: 1 ـ اين دارو در موارد زير بايد بااحتياط فراوان مصرف شود:
نارسايي احتقاني قلب، كاهش جريان خون‌كبد، شوك و كاهش حجم خون، انسدادناقص قلب، برادي كاردي سينوسي وسندرم w-p-w.
2 ـ كاهش مقدار مصرف دارو در بيماران‌مبتلا به نارسايي احتقاني قلب، عيب كاركبد و پس از جراحي قلب ضروري است.
عوارض جانبي: سرگيجه، پارستزي ياخواب آلودگي (به‌ويژه در صورت تزريق‌سريع دارو) با مصرف اين دارو گزارش‌شده است. همچنين اغتشاش فكر، ضعف‌تنفسي و تشنجات، كاهش فشارخون وبرادي كاردي و حساسيت مفرط نيزمشاهده شده است.
تداخل‌هاي دارويي: مصرف همزمان‌داروهاي ضد تشنج هيدانتوئيني باليدوكائين ممكن است باعث بروز اثراضافي مضعف قلبي شود. داروهاي ضدتشنج هيدانتوئيني ممكن است متابوليسم‌كبدي ليدوكائين را تسريع نمايند.
نكات قابل توصيه: 1 ـ در صورت بروزعلائم حمله قلبي، بلافاصله بايد به پزشك‌مراجعه شود.
2 ـ همزمان با مصرف ليدوكائين، پيگيري‌وضع بيمار با استفاده ازالكتروكارديوگرام و در دسترس بودن‌وسايل احياء و داروهاي لازم براي معالجه‌واكنش‌هاي جانبي ضروري است.
3 ـ ليدوكائين نبايد هنگام انتقال خون، به‌آن اضافه شود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: به‌عنوان ضد آريتمي، براي‌انفوزيون مداوم وريدي (معمولا پس از يك‌مقدار حمله‌اي)، 0/05 mg/kg ـ 0/02 باسرعت mg/min 4 ـ 1 (حداكثر حدود
4/5 mg/kg در هر دوره يك ساعته)مصرف مي‌شود. جهت تزريق مستقيم‌وريدي، در بزرگسالان مقدار mg/kg 1به‌عنوان مقدار حمله‌اي با سرعت
50 mg/min ـ 25 تزريق مي‌شود كه درصورت نياز هر 5 دقيقه تكرار مي‌شود(حداكثر 4/5 mg/kg در هر دوره يكساعته).از راه عضلاني در بزرگسالان mg/kg 4/3تزريق مي‌شود كه در صورت نياز هر
1/5 ـ 1 ساعت تكرار مي‌شود. بيشينه مقدارمصرف حدود mg/kg 4/5 در هر دوره‌يكساعته است.
كودكان: مقدار mg/kg 1 به‌عنوان مقدارحمله‌اي با سرعت mg/min 50 ـ 25 تزريق‌مي‌شود كه در صورت نياز هر 5 دقيقه‌تكرار مي‌شود (حداكثر mg/kg 3). براي‌انفوزيون وريدي مداوم در كودكان(معمولا پس از يك مقدار حمله‌اي)mg/kg/min 0/05 ـ 0/02 مصرف مي‌شود.
اشكال دارويي:
Injection : 1% , 2% , 4% , 20%
مكانيسم اثر: ليدوكائين با اثر مستقيم بربافت، بخصوص شبكه پوركنژ (بدون‌دخالت سيستم اعصاب خودكار)، سبب‌كاهش دپولاريزاسيون، خودكاري وتحريك پذيري بطن طي مرحله دياستوليك‌مي‌شود.
فارماكوكينتيك: پس از تزريق عضلاني،تقريب به‌طور كامل جذب مي‌شود.ليدوكائين بسرعت در بدن توزيع مي‌يابد.90 درصد دارو در كبد متابوليزه مي‌شود.نيمه عمر دارو 2 ـ1 ساعت و وابسته به‌مقدار مصرف است. اثر دارو بعد از تزريق‌عضلاني پس از 15 ـ 5 دقيقه و از راه‌وريدي بلافاصله شروع مي‌شود. زمان‌لازم براي رسيدن به غلظت يكنواخت‌پلاسمايي در انفوزيون مداوم وريدي 4 ـ 3ساعت است. اين زمان در بيماراني كه‌دچار سكته قلبي شده‌اند، حدود 10 ـ 8ساعت است. طول اثر دارو از راه وريدي20 ـ 10 دقيقه و از راه عضلاني 90 ـ 60دقيقه است. دفع ليدوكائين كليوي است.
موارد منع مصرف: اين دارو در اختلالات‌سينوسي ـ دهليزي، تمام حالات انسداددهليزي ـ بطني، ضعف شديد ميوكارد وپورفيري نبايد مصرف شود.
هشدارها: 1 ـ اين دارو در موارد زير بايد بااحتياط فراوان مصرف شود:
نارسايي احتقاني قلب، كاهش جريان خون‌كبد، شوك و كاهش حجم خون، انسدادناقص قلب، برادي كاردي سينوسي وسندرم w-p-w.
2 ـ كاهش مقدار مصرف دارو در بيماران‌مبتلا به نارسايي احتقاني قلب، عيب كاركبد و پس از جراحي قلب ضروري است.
عوارض جانبي: سرگيجه، پارستزي ياخواب آلودگي (به‌ويژه در صورت تزريق‌سريع دارو) با مصرف اين دارو گزارش‌شده است. همچنين اغتشاش فكر، ضعف‌تنفسي و تشنجات، كاهش فشارخون وبرادي كاردي و حساسيت مفرط نيزمشاهده شده است.
تداخل‌هاي دارويي: مصرف همزمان‌داروهاي ضد تشنج هيدانتوئيني باليدوكائين ممكن است باعث بروز اثراضافي مضعف قلبي شود. داروهاي ضدتشنج هيدانتوئيني ممكن است متابوليسم‌كبدي ليدوكائين را تسريع نمايند.
نكات قابل توصيه: 1 ـ در صورت بروزعلائم حمله قلبي، بلافاصله بايد به پزشك‌مراجعه شود.
2 ـ همزمان با مصرف ليدوكائين، پيگيري‌وضع بيمار با استفاده ازالكتروكارديوگرام و در دسترس بودن‌وسايل احياء و داروهاي لازم براي معالجه‌واكنش‌هاي جانبي ضروري است.
3 ـ ليدوكائين نبايد هنگام انتقال خون، به‌آن اضافه شود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: به‌عنوان ضد آريتمي، براي‌انفوزيون مداوم وريدي (معمولا پس از يك‌مقدار حمله‌اي)، 0/05 mg/kg ـ 0/02 باسرعت mg/min 4 ـ 1 (حداكثر حدود
4/5 mg/kg در هر دوره يك ساعته)مصرف مي‌شود. جهت تزريق مستقيم‌وريدي، در بزرگسالان مقدار mg/kg 1به‌عنوان مقدار حمله‌اي با سرعت
50 mg/min ـ 25 تزريق مي‌شود كه درصورت نياز هر 5 دقيقه تكرار مي‌شود(حداكثر 4/5 mg/kg در هر دوره يكساعته).از راه عضلاني در بزرگسالان mg/kg 4/3تزريق مي‌شود كه در صورت نياز هر
1/5 ـ 1 ساعت تكرار مي‌شود. بيشينه مقدارمصرف حدود mg/kg 4/5 در هر دوره‌يكساعته است.
كودكان: مقدار mg/kg 1 به‌عنوان مقدارحمله‌اي با سرعت mg/min 50 ـ 25 تزريق‌مي‌شود كه در صورت نياز هر 5 دقيقه‌تكرار مي‌شود (حداكثر mg/kg 3). براي‌انفوزيون وريدي مداوم در كودكان(معمولا پس از يك مقدار حمله‌اي)mg/kg/min 0/05 ـ 0/02 مصرف مي‌شود.
اشكال دارويي:
Injection : 1% , 2% , 4% , 20%