رضــrezaــا
کاربر ویژه
بنابر اظهار نظر یکی از توسعه‌دهندگان هسته اندروید، استفاده نامناسب از معماری big.LITTLE در گوشی گلکسی S4 موجب شده که تنها 4 هسته از 8 هسته تراشه اگزینوس اکتا مورد استفاده قرار بگیرند.
به نقل از زوميت، در تراشه اگزینوس اکتای سامسونگ از دو نوع پردازنده استفاده شده است، دسته اول مصرف انرژی و قدرت پردازشی بالا دارند و سرعت کلاکشان نیز بیشتر است. دسته‌ی دوم درست بالعکس هستند اما بازدهی به مراتب بیشتری دارند. بنابراین پیش‌بینی تمام منتقدین این بوده که این گوشی در کاربردهای ساده مثل مکالمه و گوش دادن به موسیقی و مانند آن، عمر باتری فوق‌العاده‌ای خواهد داشت و در کاربردهای سنگین عملکرد عالی خود را به رخ رقبا می‌کشد. اما در عمل چنین اتفاقی نیافتاده است. علت چیست؟
با وجود اینکه اگزینوس اکتا دارای 8 هسته‌ی پردازنده اصلی است، کرنل (هسته) اندروید که همان هسته‌ی لینوکس نیز هست، تفاوتی بین این هسته‌ها قائل نمی‌شود. اندری‌لاکس یکی از توسعه‌دهندگان کرنل اندروید است که با بیان این مطلب اضافه کرده که همیشه تنها 4 هسته از 8 هسته‌ی پردازنده‌ی اصلی در این تراشه مشغول به کار هستند. وی علت را در استفاده‌ی ضعیف از معماری big.LITTLE کمپانی ARM می‌داند.
با توجه به اینکه هسته‌ی لینوکس بین هسته‌ها تفاوت قائل نمی‌شود، اتفاقاتی مثل موارد زیر رخ می‌دهد:
مهاجرت کلاسترها: وقتی بار پردازشی افزایش می‌یابد، تمام اطلاعات از هسته‌های ضعیف یا LITTLE به هسته‌های قدرتمند یا big جابجا می‌شوند. بنابراین همیشه تنها 4 هسته‌ی A7 یا A15 فعال هستند.
جابجایی هسته: وقتی بار پردازشی افزایش می‌یابد، تنها اتفاقی که می‌افتد این است که بار پردازشی هسته‌های ضعیفی که در حال تحمل فشار زیادتری هستند منتقل می‌شود. در این صورت ممکن است یکی از هسته‌های A7 بار پردازشی بیش از ظرفیت داشته باشد و تنها بار همان هسته به یکی از هسته‌های A15 منتقل شود. بنابراین 3 هسته‌ی A7 و یک هسته‌ی A15 مشغول به کار می‌شوند و 4 هسته‌ی دیگر بی کار می‌مانند. در این حالت هم تنها 4 هسته فعال هستند.
HMP یا پردازش چندتایی ناهمگون: این حالت پردازش, مکانیزم بسیار پیچیده‌تری نسبت به دو مورد قبل دارد و لذا استفاده از آن نیز بسیار مشکل است. در این روش باید برنامه‌ریزی کرنل با در نظر گرفتن تفاوت بین هسته‌های A7 و A15 باشد. در حال حاضر هسته‌ی لینوکس قادر به درک تفاوت بین هسته‌ها نیست. بنابراین نمی‌توان کارهای سبک را به هسته‌های A7 سپرد و کارهای سنگین را به هسته‌های A15 و لذا در استفاده از این روش نیز به مشکل برمی‌خوریم.
اما مشتریانی که GT-i9500 را خریده‌اند چه کنند؟ آیا این مشکلات قابل حل است یا باید به خالی شدن سریع باتری گوشی خود عادت کنند؟
خوشبختانه تمام موارد یاد شده را می‌توان با بررسی و به روز کردن کرنل لینوکس حل کرد. در این صورت, پردازش‌های سبک یا سنگین به هسته‌ی مناسب سپرده می‌شود. تمام 8 هسته نیز وارد عمل می‌شوند. نتیجه افزایش عمر باتری در مقایسه با پردازنده‌هایی مثل S600 می‌باشد که در نسخه‌ی GT-i9505 به کار رفته‌اند. علاوه بر افزایش عمر باتری، قدرت پردازشی گوشی با به کار گیری تمام هسته‌ها افزایش می‌یابد. از همان ابتدا نیز هدف سامسونگ از تولید چنین تراشه‌ای، افزایش قدرت پردازشی و عمر باتری بوده است. بنابراین باید منتظر باشیم تا هسته‌ی لینوکس به روز شود و سامسونگ نیز بسته به روز رسانی مربوطه را برای مدل اکتا عرضه کند.
به نقل از زوميت، در تراشه اگزینوس اکتای سامسونگ از دو نوع پردازنده استفاده شده است، دسته اول مصرف انرژی و قدرت پردازشی بالا دارند و سرعت کلاکشان نیز بیشتر است. دسته‌ی دوم درست بالعکس هستند اما بازدهی به مراتب بیشتری دارند. بنابراین پیش‌بینی تمام منتقدین این بوده که این گوشی در کاربردهای ساده مثل مکالمه و گوش دادن به موسیقی و مانند آن، عمر باتری فوق‌العاده‌ای خواهد داشت و در کاربردهای سنگین عملکرد عالی خود را به رخ رقبا می‌کشد. اما در عمل چنین اتفاقی نیافتاده است. علت چیست؟
با وجود اینکه اگزینوس اکتا دارای 8 هسته‌ی پردازنده اصلی است، کرنل (هسته) اندروید که همان هسته‌ی لینوکس نیز هست، تفاوتی بین این هسته‌ها قائل نمی‌شود. اندری‌لاکس یکی از توسعه‌دهندگان کرنل اندروید است که با بیان این مطلب اضافه کرده که همیشه تنها 4 هسته از 8 هسته‌ی پردازنده‌ی اصلی در این تراشه مشغول به کار هستند. وی علت را در استفاده‌ی ضعیف از معماری big.LITTLE کمپانی ARM می‌داند.
با توجه به اینکه هسته‌ی لینوکس بین هسته‌ها تفاوت قائل نمی‌شود، اتفاقاتی مثل موارد زیر رخ می‌دهد:
مهاجرت کلاسترها: وقتی بار پردازشی افزایش می‌یابد، تمام اطلاعات از هسته‌های ضعیف یا LITTLE به هسته‌های قدرتمند یا big جابجا می‌شوند. بنابراین همیشه تنها 4 هسته‌ی A7 یا A15 فعال هستند.
جابجایی هسته: وقتی بار پردازشی افزایش می‌یابد، تنها اتفاقی که می‌افتد این است که بار پردازشی هسته‌های ضعیفی که در حال تحمل فشار زیادتری هستند منتقل می‌شود. در این صورت ممکن است یکی از هسته‌های A7 بار پردازشی بیش از ظرفیت داشته باشد و تنها بار همان هسته به یکی از هسته‌های A15 منتقل شود. بنابراین 3 هسته‌ی A7 و یک هسته‌ی A15 مشغول به کار می‌شوند و 4 هسته‌ی دیگر بی کار می‌مانند. در این حالت هم تنها 4 هسته فعال هستند.
HMP یا پردازش چندتایی ناهمگون: این حالت پردازش, مکانیزم بسیار پیچیده‌تری نسبت به دو مورد قبل دارد و لذا استفاده از آن نیز بسیار مشکل است. در این روش باید برنامه‌ریزی کرنل با در نظر گرفتن تفاوت بین هسته‌های A7 و A15 باشد. در حال حاضر هسته‌ی لینوکس قادر به درک تفاوت بین هسته‌ها نیست. بنابراین نمی‌توان کارهای سبک را به هسته‌های A7 سپرد و کارهای سنگین را به هسته‌های A15 و لذا در استفاده از این روش نیز به مشکل برمی‌خوریم.
اما مشتریانی که GT-i9500 را خریده‌اند چه کنند؟ آیا این مشکلات قابل حل است یا باید به خالی شدن سریع باتری گوشی خود عادت کنند؟
خوشبختانه تمام موارد یاد شده را می‌توان با بررسی و به روز کردن کرنل لینوکس حل کرد. در این صورت, پردازش‌های سبک یا سنگین به هسته‌ی مناسب سپرده می‌شود. تمام 8 هسته نیز وارد عمل می‌شوند. نتیجه افزایش عمر باتری در مقایسه با پردازنده‌هایی مثل S600 می‌باشد که در نسخه‌ی GT-i9505 به کار رفته‌اند. علاوه بر افزایش عمر باتری، قدرت پردازشی گوشی با به کار گیری تمام هسته‌ها افزایش می‌یابد. از همان ابتدا نیز هدف سامسونگ از تولید چنین تراشه‌ای، افزایش قدرت پردازشی و عمر باتری بوده است. بنابراین باید منتظر باشیم تا هسته‌ی لینوکس به روز شود و سامسونگ نیز بسته به روز رسانی مربوطه را برای مدل اکتا عرضه کند.