مضاف الیه - راه تشخیص آن از صفت

[baroon]

مضاف الیه


​

مضاف الیه نیز مانند صفت با حرف نشانه - کسره- به دنبال کلمه ای که – به آن مضاف می گویند – می آید.

از جهت ظاهری هیچ فرقی میان مضاف الیه و صفت نیست ولی از جهت معنایی آن دو فرق دارند:


صفت عین موصوف است و در خارج از موصوف وجود ندارد.

وقتی می گوییم توپ بزرگ، بزرگ همان توپ است. بزرگ صفت توپ است؛
اما وقتی می گوییم توپ مجید. مجید مضاف الیه توپ است.
توپ و مجید هر کدام جداگانه وجود دارند.​

 

[baroon]

راه های تشخیص صفت از مضاف الیه:



1. اگر میان موصوف و صفت «ی» - که نشانه ی یکی بودن است- بیاوریم، ساختمان موصوف و صفت معنای خود را از دست نمی دهد:

توپِ بزرگ
توپی بزرگ


امّا اگر میان مضاف و مضاف الیه «ی» بیاوریم چیزی بی معنی به دست می آید:

توپِ مجید
توپی مجید


2. اگر از میان موصوف و صفت، کسره را برداریم و «است» یا یک فعل ربطی دیگر به آخر آنها بیفزاییم جمله ای معنی دار به دست می آید که در آن موصوف به نهاد و صفت به مسند تبدیل می شود.

توپِ بزرگ
توپ، بزرگ است.


امّا اگر درباره ی مضاف و مضاف الیه این کار را بکنیم جمله ای بی معنی به دست می آید:

توپِ مجید
توپ، مجید است؟!