معنای اسم همه کشورهای دنیا

[Sarah]

معنای اسم همه کشورهای دنیا
​

​

آرژانتین: سرزمین نقره (اسپانیایی)

آفریقای جنوبی: سرزمین بدون سرما (آفتابی) جنوبی (لاتین، یونانی)

آفریقای مرکزی: سرزمین بدون سرما (آفتابی) مرکزی (لاتین،یونانی)


آلبانی: سرزمین کوهنشینان


آلمان: سرزمین همه مردان یا قوم ژرمن (فرانسوی – ژرمنی)

آنگولا: از واژه نگولا که لقب فرمانروایان محلی بود

اتریش: شاهنشاهی شرق (ژرمنی)

اتیوپی: سرزمین چهره سوختگان (یونانی)

ازبکستان: سرزمین خودسالارها (سغدی-ترکی-فارسی/دری)

اسپانیا: سرزمین خرگوش کوهی (فنیقی)

استرالیا: سرزمین جنوبی (از لاتین)

استونی: راه شرقی (ژرمنی)

اسرائیل: جنگیده با خدا (عبری)

اسکاتلند:سرزمین اسکات‌ها{در لاتین قوم گائل را گویند}(لاتین).

افغانستان: سرزمین قوم افغان (فارسی)

اکوادور: خط استوا (اسپانیایی)

الجزایر: جزیره‌ها(عربی)

السالوادور: رهایی بخش مقدس (اسپانیایی)

امارات متحده عربی: شاهزاده نشین‌های یکپارچه عربی (عربی)

اندونزی: مجمع الجزایر هند(فرانسوی)

انگلیس: سرزمین پیر استعمار (ژرمنی)

اوروگوئه: شرقی

اوکراین: منطقه مرزی (اسلاوی)

ایالات متحده امریکا: از نام آمریگو وسپوچی دریانورد ایتالیایی

ایتالیا: شاید به معنی ایزد گوساله (یونانی)

ایران: سرزمین آریایی‌ها٬ برگرفته از واژهٔ «آریا» به معنی نجیب و شریف

ایرلند: سرزمین قوم ایر(انگلیسی)

ایسلند: سرزمین یخ (ایسلندی)؛

باهاما: دریای کم عمق یا ریشدارها(اسپانیایی)

بحرین: دو دریا (عربی)

برزیل: چوب قرمز


بریتانیا: سرزمین نقاشی شدگان (لاتین)

بلژیک: سرزمین قوم بلژ (از اقوام سلتی)، واژه بلژ احتمالاً معنی زهدان و کیسه می‌داده

بلیز: یا از نام دزدی دریایی به نام والاس یا از واژه‌ای بومی به معنای آب گل آلود

بنگلادش: ملت بنگال (بنگلادشی)

بوتان: تبتی تبار


بوتسوانا: سرزمین قوم تسوانا

بورکینافاسو: سرزمین مردم درستکار (از زبان‌های موره –دیولا)

بولیوی: از نام سیمون بولیوار مبارز رهایی بخش آمریکای لاتین

پاراگوئه: این سوی رودخانه

پاکستان: سرزمین پاکان (فارسی /دری)

پاناما:جای پر از ماهی (زبان کوئِوا)

پرتغال: بندر قوم گال (از اقوام سلتی) (لاتین)

پورتوریکو: بندر ثروتمند (اسپانیایی)

تاجیکستان: سرزمین تاجیک‌ها (فارسی /دری)

تانزانیا: این نام از هم امیزی تانگانیگا(سرزمین دریاچه تانگا) + زنگبار است

تایلند: سرزمین قوم تای

ترکمنستان: سرزمین ترک + ایمان=ترکیمان=ترکمان= ترکمن (سرزمین تورک هایی که مسلمان شده اند)، مربوط به سده های آغازین اسلام

ترکیه: سرزمین قوی‌ها (ترکی با پسوند عربی)

جامائیکا: سرزمین بهاران

جیبوتی: شاید به پادری بافته از الیاف نخل می‌گفتند(زبان آفار)

چاد: دریاچه ( زبان بورنو)

چین: سرزمین مرکزی (چینی)

دانمارک: مرز قوم "دان”؛


دومینیکن: کشور دومینیک مقدس (اسپانیایی)

روسیه: کشور روشن ها، سپیدان (شاید از ریشه سکایی”راؤش”)

روسیه سفید (بلاروس): درخشنده (روس) سفید (روسی)

رومانی: سرزمین رومی‌ها

زلاند نو: زلاند جدید (زلاند نام یکی از استان‌های هلند به معنای دریاست)؛

ژاپن: سرزمین خورشید تابان (ژاپنی)

ساحل عاج: ساحل عاج

سریلانکا: جزیره باشکوه (سنسکریت)

جزایر سلیمان: از نام حضرت سلیمان

سوئد: سرزمین قوم "سوی”

سوازیلند: سرزمین قوم سوازی

سوئیس: سرزمین مرداب

سودان: سیاهان (عربی)

سوریه: سرزمین آشور (سامی)

سیرالئون: کوه شیر

شیلی: پایان خشکی- برف (از زبان بومی آنجا)

صحرا: بیابان (عربی)

صربستان: سرزمین قوم صرب


(یوگسلاوی: (سرزمین اسلاو های جنوب

عراق: شاید از ایراک به معنای ایران کوچک (فارسی)

عربستان سعودی: سرزمین بیابانگردان در تملک خاندان خوشبخت. واژه عرب به معنی گذرنده و بیابانگرد است، سعود یعنی خوشبخت

فرانسه: سرزمین قوم فرانک (از اقوام سلتی)

فلسطین: یکی از اسامی قدیم رود اردن

فنلاند: سرزمین قوم "فن”


فیلیپین: از نام پادشاهی اسپانیایی به نام فیلیپ

قرقیزستان: سرزمین چهل قبیله (قرقیزی)

قزاقستان: سرزمین کوچگران (قزاقی)

قطر: شاید به معنای بارانی (عربی)

کاستاریکا: ساحل غنی (اسپانیایی)

کانادا: دهکده (زبان سرخپوستی”ایروکوئی”)

کلمبیا:سرزمین کلمب(کریستف کلمب)(اسپانیایی)

کنیا: کوه سپیدی (زبان کیکویو)

کویت: دژ کوچک (هندی-عربی)

گرجستان:سرزمین کشاورزان (یونانی)

لبنان:سفید (عبری)

لهستان: سرزمین قوم "له”

لیبریا: سرزمین آزادی

مجارستان: سرزمین قوم مجار (مجاری)

مراکش: مغرب؛ مصر: شهر – آبادی؛

مقدونیه: سرزمین کوه نشین‌ها، بلندنشین‌ها (یونانی)

مکزیک: اسپانیای جدید (اسپانیایی)

موریتانی: سرزمین قوم مور (لاتین)

میکرونزی: مجمع الجزایر کوچک (فراسوی)

نروژ: راه شمال

نیجر: سیاه (لاتین)

نیجریه: سرزمین سیاه (لاتین)

نیکاراگوئه دریای نیکارائو (نام مردم آن منطقه) – آگوئه (اسپانیایی)

واتیکان: گرفته شده از نام تپه‌ای به نام واتیکان (اتروسکی)

ونزوئلا: ونیز کوچک

ویتنام: اقوام "ویت” جنوبی (ویتنامی)

ولز: بیگانگان (ژرمنی)

هلند: سرزمین چوب (آلمانی)

هند: پر آب (فارسی باستان)

هندوراس: ژرفناها (اسپانیایی)

یمن: خوشبخت

یونان: سرزمین قوم "یون”



​

​

 

[Nicol]

با اجازه سارا جون تاپیک رو منتقل میکنم به بخش مباحث جهانگردی

 

[Sarah]

خواهش میکنم نگارم...هر چی صلاح میدونی :گل:

 

[tazeha]

سلام سارا جون اگه میخوام در مورد این تایپیک چیزی بنویسم بزنم ارسال موضوع جدید یاپاسخ به موضوع
چون من تازه ثبت نام کردم ممنون میشم اگه راهنماییم کنین مرسی

 

[tazeha]

آذربایجان (Azerbaijan)
نام ملی Azərbaycan، از عربی «آذِربایجان». یونانی و لاتین Atropatene، ارمنی Atrpatakan که منطقه‌ای در ماد بود. نام آذربایجان از نام ساتراپ ایرانی این منطقه در زمان هخامنشیان و سلوکیان آمده: Atropates به معنای «نگهبان آتش» در فارسی میانه.در زبان فارسی باستان آذَرباذَگان و آذرپادگان و آذَربایَگان، پارسی میانه آتورپاتَکان، ارمنی آتَرپَتَکَن و سریانی آذُربایغان نامیده می شددر دوره بعد از اسلام آنجا را آذر و آذرباد و آذربادگان و آذرباذگان و آذربایگان و آذربیجان و اَذْرَبیجان بر وزن عندلیبان (معجم البلدان) نیز نامیده اند. در جغرافیای دوره اسلامی سرزمین وسیعی است که گفته اند مردمان آن از یهودیه و عجم و فارس هستند و به زبان فرس قدیم سخن می گویندو پای تخت آن شهر گنجک بوده‌است در تخت سلیمان در جنوب شرقی مراغه و عرب آن را کزنا و کنز و یونانیان گازا می‌نامیده‌اند. البته برخی زبانشناسان گویند از "آذر" (آتش)+ "بای" یا باگ (بغ، خدا)+ "گان" (مکان، جایگاه) و در کل به معنای "جایگاه آتش ایزدی" است.

 

[tazeha]

آرژانتین (Argentina)

نام فارسی آن دخیل از فرانسوی Argentine است. از لاتین argentum، به معنای "نقره". نامی که بازرگانان پرتغالی و اسپانیایی برای سرزمین رود Rio de la Plata (رود نقره) به کار بردند؛ و به معنای «سرزمین نقره».

 

[tazeha]

آروبا (Aruba در اختیار هلند) نام فارسی آن دخیل از انگلیسی Aruba است. دو امکان برای نامگذاری آن وجود دارد: اولی از کاشف اسپانیایی Alonso de Ojeda در سال ۱۴۹۹ این جزیره را به نام Oro Hubo که در اسپانیایی به معنای «آنجا طلا بود» و دومی را که Arawak بیان می‌دارد از واژهٔ سرخ‌پوستی oibubai به معنای «راهنما».

آلبانی (Albania)
نام فارسی آن دخیل از فرانسوی Albanie است. واژه Alb از زبان‌های هندواروپایی و به معنای «سفید» یا «کوهستان» است.
• آلبانیایی: Shqipëria «سرزمین بزرگ»، سرزمینی که احتمالاً زیباترین مکان بود.
• ترکی: Arnavutluk

آلمان (Germany)
این نام در فارسی دخیل از فرانسوی[SUP][۱][/SUP] است:Allemagne (فرانسوی)، Alemania (اسپانایی)، Alemanha (پرتغالی)، Almanya (ترکی): «سرزمین همه مردمان» یا «همه قوم‌های ما» و شاید از Alamanni قوم ژرمنی جنوبی با همان معانی. ژرمنی نو: Alle Männer.

• ژرمن: از لاتین Germania در سده سوم پیش از میلاد، و با ریشه ناشناخته. لغتنامه آکسفورد نظریات زیر را با ریشه سلتی بیان داشته: gair «همسایه» (از محقق Zeuß)، و gairm «بانگ جنگ» (از محققان Wachter و Grimm). Partridge ، gar «نیزه» و gar «فریاد زدن» را پیشنهاد می‌دهد. بریتانیایی‌ها، ایتالیایی‌ها و دیگر زبان‌ها واژه لاتین آن را به کار می‌برند. ایرلندیان آنرا An Ghearmáin با همان ریشه می‌نامند.

 

[tazeha]

آنتیگوا و باربودا (Antigua & Barbuda) نام فارسی آن دخیل از زبان انگلیسی است. کریستف کلمب آنتیگوا را به احترام نام کلیسای جامع شهر سویل Santa María La Antigua (سنت ماری پیر) نامید. باربودا نیز در زبان پرتغالی به معنای «ریشو» است؛ این نام از آنجا آمده که درختان انجیری که در این جزیره بودند ابتدا مانند ریش در نظر ظاهر شدند البته شاید هم اشاره به ریش بومیان دارد.

آنتیل هلند (Netherlands Antilles در اختیار هلند)
نام فارسی آن دخیل از زبان فرانسوی Antill است. نام آنتیل از نام سرزمین/جزیره اسطوره‌ای "Antillia" که در غرب اروپا قرار داشته؛ از دو واژه پرتغالی ante/ anti و ilha و به معنای «جزیره». و نیز بنگرید به هلند.

آندورا (Andorra)
نام فارسی آن دخیل از فرانسوی Andorra است. بر سر ریشه این واژه اختلاف وجود دارد. از پیش لاتینی، احتمالاً با ریشهٔ باسکی یا ایبریایی. شاید این نام از واژهٔ عربی "ال دره" به معنای بیشه و دره آمده باشد. این نام به خاطر حمله اعراب مور به اسپانیا و در دره بودن آندورا داده شده. برخی نیز ادعا می‌کنند که از واژه اسپانیایی andar به معنای «پیاده روی کردن» و از قبایل چادر نشین آندورایی Andorrisoe آمده است. شاید هم از ریشه Navarrese واژه‌ای آندورایی به معنای «سرزمین پوشیده از بوته (توت فرنگی)». برخی گویند از نام افسانه‌ای Endor، به معنای «درهٔ وحشی جهنمی» که Louis le Debonnaire پس از شکست مورها و بیرون کردن آنها بدانجا اطلاق کرد.

آنگولا (Angola)
نام فارسی آن دخیل از فرانسوی Angola است. از Ngola، عنوانی که برای نامیدن پادشاهی Ndongo استفاده می‌شد؛ و نام پرتغالی (آنگولا) به احترام آن گذاشته شد.

آنگویلا ( Anguilla در اختیار بریتانیا)
نام فارسی آن دخیل از انگلیسی است. نامی که در برخی زبان‌های لاتینی (اسپانیاییanguila، فرانسوی anguille، ایتالیایی anguilla) با eel نامگذاری شده. نامگذاری نامطمئنی که کاشفان اروپایی همچون کریستف کلمب (۱۴۹۳) کردند.

آولند ( Ålandاستانی خودمختار در فنلاند)
نام فارسی آن دخیل از انگلیسی است. به معنای «سرزمین (در) آب». از ریشه آلمانی ahw-، هم‌ریشه با لاتین aqua به معنای «آب». نام فنلاندی Ahvenanmaa نسبتاً از ترجمهٔ آن در آلمانی است.

اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی (Soviet Union)
کشوری که از اتحاد شوراها و جمهوری‌ها پدید آمده بود و امروزه شامل روسیه، آسیای میانه، قفقاز و اروپای شرقی است و با مرکزیت روسیه. نام اروپایی آن از کلمه روسی совет (یا soviet) به معنای «شورا» است.

اتریش (Austria)
نام فارسی آن دخیل از فرانسوی Autriche است. مقایسه کنید با نام آلمانی Österreich، از آلمانی باستان شمالی ôstarrîhhi، به معنای «پادشاهی شرقی». در سده نهم میلادی کشوری در بخش شرقی امپراتوری فرانک‌ها و در مرز با اسلاو‌ها تشکیل شد به این نام. این نام در زمان شارلمانی و اوایل قرون وسطی به نام لاتین marchia orientalis یا «مارس شرقی» خوانده می‌شد. نام آلمانی باستان آن از نام محلی آن Ostarrîchi آمده.

• عربی: «نمسه». احتمالاً از واژه اسلاوی nowaday که برای آلمان استفاده می‌شده و از طریق زبان ترکی به عربی راه یافته.
• چکی: Rakousko
• فنلاندی: Itävalta

اتیوپی) Ethiopia)
نام فارسی آن دخیل از فرانسوی Ethiopie است. از یونانی Αἰθιοπία (Æthiopia)، از Αἰθίοψ (Æthiops)، به معنای «سوخته (αιθ-) چهره (ὄψ)». البته اتیوپیان کشور خود را Ityopp'is می‌نامیدند و می‌گفتند نم پسر کوش و نوه حام (پسر نوح) است.

• Abyssinia (نام پیشین): از عربی، از Ge'ez (زبانی افرواسیایی) واژه "حبشه" که اقوامی در اتیوپی بودند.

اردن (Jordan)
نام فارسی آن دخیل از عربی است. از نام رود اردن، نامی عبری و کنعانی با ریشه " yrd" به معنای «پایین آمده». در گذشته منطقه «نبطیه» را شامل می‌شد.

ارمنستان (Armenia)
کهن‌ترین نام برای آن در زبان‌های ایرانی از فارسی باستان (سده ۶ پ.م.) Armina است، یونانی Armenia (سده ۵ پ.م.). ریشهٔ نام فارسی باستانی آن مشخص نیست، البته ممکن است از نام آشوری Armânum/Armanî و یا نام Minni در عهد عتیق باشد. البته ارمنیان اعتقاد دارند که ارمن نام نوه حضرت نوح بود. اینکه مردمان قفقاز مانند گرجیان، ارمنیان و چچنیان اعتقاد دارند که نام کشورشان از نام فرزندان نوح بوده است، به دلیل اعتقادات دینی ایشان است؛ زیرا بنابر عهد عتیق این ناحیه مکان فرود آمدن کشتی نوح است.

• ارمنی: Հայաստան( (hayastan از ریشهٔ Hayk. نامی که ارمنیان اعتقاد دارند نام نوه نوح بوده.

جزیره اروپا (Europa Island در اختیار فرانسه)
نام فارسی آن دخیل از انگلیسی است. نام کشتی بریتانیایی Europa که در ۱۷۷۴ این جزیره را کشف کرد.

اریتره (Eritrea)
نام فارسی آن دخیل از فرانسوی Eritrée است. از نام لاتین دریای سرخ "Mare Erythraeum"، که آن نیز از نام یونانی باستان این دریا گرفته شده "Erythrea Thalassa".

ازبکستان (Uzbekistan)
از پیوند دو واژه: «ازبک» (ترکی: «بزرگ»)؛ پسوند «ستان» (فارسی: «سرزمین»). «سرزمین بزرگان».

اسپانیا (Spain)
نام فارسی آن دخیل از اسپانیایی España است. از نامی که فنیقیان بدان دادند: אישפנים (Î-šəpānîm) «جزیرهٔ خرگوش کوهی». هنگامی که تاجران فنیقی به این ناحیه رسیدند خرگوشان زیادی را دیدند و این خرگوش‌ها را با خرگوش کوهی آفریقا اشتباه گرفتند. رومیان این نام را به صورت Hispania به کار می‌بردند.

استرالیا (Australia)
نام فارسی آن دخیل از انگلیسی است. از لاتین terra australis incognita «سرزمین ناشناخته جنوبی». در سده ۱۷ و ۱۸ میلادی کاشفان اروپایی تلاش خود را برای کشف این سرزمین آغاز کردند. Matthew Flinders (۱۷۷۴-۱۸۱۴) برای نخستین بار به سواحل استرالیا رسید و نام استرالیا را در کتاب A Voyage to Terra Australis (سفر به سرزمین جنوبی) به علت سادگی در تلفظ پیشنهاد کرد. پیش از آن کاشفی هلندی نام Australisch و Hollandia Nova "هلند نو" را برای آن بکار برده بود.

• Butanibi : نامی که بومیان از آن استفاده می‌کردند.

استونی (Estonia)
نام فارسی آن دخیل از فرانسوی Estonie است. از صورت استونیایی نام ژرمنی Estland، و احتمالاً به معنای «(راه) شرقی» و شاید از نام Aestia، که نخستین بار یونانیان به کار بردند.