بنا بر نتايج پايان‌نامه:
نوشيدن چاي سبز قندخون بيماران ديابتي را كاهش مي‌دهد
نتايج يك پايان‌نامه نشان داد: نوشيدن چاي سبز داراي اثرات ضد ديابت بوده و باعث كاهش قندخون مبتلايان به اين بيماري مي‌شود.
به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، دكتر اردشير منقصركوهساري با راهنمايي دكتر احمدرضا دهپور، دكتر محمدحسين صالحي سورقمي و دكتر غلامرضا امين از دانشكده‌ي داروسازي دانشگاه علوم پزشكي تهران در پايان‌نامه‌اي به بررسي فيتوشيميايي و اثرات آنتي‌ديابتيك چاي پرداخته است.
در اين پايان‌نامه آمده است: تاكنون مطالعات نشان داده، كه عصاره‌ي چاي سبز و سياه داراي اثرات
پيشگيري‌كننده و درمان‌كننده در ديابت ناشي از استرتپوزوسين در RAT است.
در اين مطالعه، اثر پايين‌آورندگي قندخون عصاره سبز در RATهاي ديابتي شده، توسط استرپتوزوسين مورد بررسي قرار گرفت و نشان داد، افزايش غلظت گلوكزخون در گروهي از حيوانات ديابتي كه به مدت يك ماه عصاره چاي سبز را دريافت نموده بودند، در مقايسه با گروه كنترل تفاوتي معني‌دار را نشان داد.
نتايج اين پايان‌نامه نشان داد كه عصاره‌ي چاي سبز در حيوانات سالم كه ديابت در آنها القاء نشده بود، تاثير قابل توجي بر غلظت گلوكز خون نداشته و بيانگر اين است، كه اين عصاره بر وضعيت فيزيولوژيك گلوكز خون حيوانات سالم اثر سوء نداشت و فقط در شرايط پاتولوژيك يعني ديابت ناشي از تجويز استرپتوزوسين موجب كاهش غلظت گلوكز سرم مي‌گردد.
آنچه تاكنون روشن شده اين است كه حيوانات درمان شده با عصاره‌ي چاي كمتر تحت تاثير اثرات سمي استرپتوزوسين قرار مي‌گيرد و پيشنهاد شده كه عصاره‌ي چاي، سلول‌هاي بقاي پانكراس را از اثرات سمي استرپتوزوسين محافظت نموده و به بازسازي سلول‌هاي صدمه ديده كمك مي‌كنند.
در مطالعات انجام شده روي اين چاي در موش روشن شده كه غلظت گلوكز سرم در ديابت القاء شده توسط استرپتوزوسين با مصرف اين چاي كاهش مي‌يابد، ولي از لحاظ باليني در بيماراني كه انسولين مصرف نمي‌كنند موثر نيست.
اين پايان‌نامه مي‌افزايد: Bailey و همكارانش، اثرات آنيت هيپرگلسيك چاي xioake را در ديابت القاء شده با استرپتوزوسين در موش سوري ناشي از اثرات خارج پانكراسي اين چاي شامل كم شدن غذاي مصرفي، كاهش توليد و كليرسن گلوكز مي‌دانند و معتقدند كه اين چاي روي غلظت انسولين پلاسما اثري ندارد و به همين دليل وقتي كه مصرف انسولين در اين بيماري قطع شود، اين چاي به تنهايي قادر به كاهش گلوكز سرم نيست. ولي نكته‌ي مهم اين است كه در مقايسه با چاي xiaore چاي سبز اثرات ضد ديابت بسيار بهتري بدون نياز به مصرف انسولين دارد.
گفتني است: مكانيزم اين اثر هنوز كاملا مشخص نگرديده است. هر چند بر اساس گزارش‌هاي موجود اين عصاره حاوي تركيباتي است، كه موجب تسهيل خروج يون كلسيم از رتيكولوم‌ساركوپلاسميك و بهبود عملكرد عصبي، عضلاني مي‌گردد و نيز مشخص شده كه در موش‌هاي ديابتي شده حمل و برداشت يون كلسيم در رتيكولوم ساركوپلاسميك سول‌هاي عضله‌ي قلبي كاهش مي‌يابد. لذا احتمالا بخشي از اثرات ضد ديابتي اين عصاره مي‌تواند از اين طريق بروز كند.
علاوه بر اين تعدادي از محققين ثابت كرده‌اند كه پلي ساكاريدهاي محلول در آب كه در چاي سبز دارند، مسوول اثرات ضد ديابتي اين عصاره هستند. ولي براي رسيدن به مكانيسم يا مكانيسم‌هاي روشن‌تر نياز به تحقيقات بيشتري است، كه هم اكنون در حال انجام مي‌باشد.
نوشيدن چاي سبز قندخون بيماران ديابتي را كاهش مي‌دهد
نتايج يك پايان‌نامه نشان داد: نوشيدن چاي سبز داراي اثرات ضد ديابت بوده و باعث كاهش قندخون مبتلايان به اين بيماري مي‌شود.
به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، دكتر اردشير منقصركوهساري با راهنمايي دكتر احمدرضا دهپور، دكتر محمدحسين صالحي سورقمي و دكتر غلامرضا امين از دانشكده‌ي داروسازي دانشگاه علوم پزشكي تهران در پايان‌نامه‌اي به بررسي فيتوشيميايي و اثرات آنتي‌ديابتيك چاي پرداخته است.
در اين پايان‌نامه آمده است: تاكنون مطالعات نشان داده، كه عصاره‌ي چاي سبز و سياه داراي اثرات
پيشگيري‌كننده و درمان‌كننده در ديابت ناشي از استرتپوزوسين در RAT است.
در اين مطالعه، اثر پايين‌آورندگي قندخون عصاره سبز در RATهاي ديابتي شده، توسط استرپتوزوسين مورد بررسي قرار گرفت و نشان داد، افزايش غلظت گلوكزخون در گروهي از حيوانات ديابتي كه به مدت يك ماه عصاره چاي سبز را دريافت نموده بودند، در مقايسه با گروه كنترل تفاوتي معني‌دار را نشان داد.
نتايج اين پايان‌نامه نشان داد كه عصاره‌ي چاي سبز در حيوانات سالم كه ديابت در آنها القاء نشده بود، تاثير قابل توجي بر غلظت گلوكز خون نداشته و بيانگر اين است، كه اين عصاره بر وضعيت فيزيولوژيك گلوكز خون حيوانات سالم اثر سوء نداشت و فقط در شرايط پاتولوژيك يعني ديابت ناشي از تجويز استرپتوزوسين موجب كاهش غلظت گلوكز سرم مي‌گردد.
آنچه تاكنون روشن شده اين است كه حيوانات درمان شده با عصاره‌ي چاي كمتر تحت تاثير اثرات سمي استرپتوزوسين قرار مي‌گيرد و پيشنهاد شده كه عصاره‌ي چاي، سلول‌هاي بقاي پانكراس را از اثرات سمي استرپتوزوسين محافظت نموده و به بازسازي سلول‌هاي صدمه ديده كمك مي‌كنند.
در مطالعات انجام شده روي اين چاي در موش روشن شده كه غلظت گلوكز سرم در ديابت القاء شده توسط استرپتوزوسين با مصرف اين چاي كاهش مي‌يابد، ولي از لحاظ باليني در بيماراني كه انسولين مصرف نمي‌كنند موثر نيست.
اين پايان‌نامه مي‌افزايد: Bailey و همكارانش، اثرات آنيت هيپرگلسيك چاي xioake را در ديابت القاء شده با استرپتوزوسين در موش سوري ناشي از اثرات خارج پانكراسي اين چاي شامل كم شدن غذاي مصرفي، كاهش توليد و كليرسن گلوكز مي‌دانند و معتقدند كه اين چاي روي غلظت انسولين پلاسما اثري ندارد و به همين دليل وقتي كه مصرف انسولين در اين بيماري قطع شود، اين چاي به تنهايي قادر به كاهش گلوكز سرم نيست. ولي نكته‌ي مهم اين است كه در مقايسه با چاي xiaore چاي سبز اثرات ضد ديابت بسيار بهتري بدون نياز به مصرف انسولين دارد.
گفتني است: مكانيزم اين اثر هنوز كاملا مشخص نگرديده است. هر چند بر اساس گزارش‌هاي موجود اين عصاره حاوي تركيباتي است، كه موجب تسهيل خروج يون كلسيم از رتيكولوم‌ساركوپلاسميك و بهبود عملكرد عصبي، عضلاني مي‌گردد و نيز مشخص شده كه در موش‌هاي ديابتي شده حمل و برداشت يون كلسيم در رتيكولوم ساركوپلاسميك سول‌هاي عضله‌ي قلبي كاهش مي‌يابد. لذا احتمالا بخشي از اثرات ضد ديابتي اين عصاره مي‌تواند از اين طريق بروز كند.
علاوه بر اين تعدادي از محققين ثابت كرده‌اند كه پلي ساكاريدهاي محلول در آب كه در چاي سبز دارند، مسوول اثرات ضد ديابتي اين عصاره هستند. ولي براي رسيدن به مكانيسم يا مكانيسم‌هاي روشن‌تر نياز به تحقيقات بيشتري است، كه هم اكنون در حال انجام مي‌باشد.