پانته آ
متخصص بخش
نویسنده: جواد اعتضادی جمع
نام علمی : "Calendula officinalis"
اسم فارسی این گیاه "گل همیشه بهار" ویا"آذرگون" هست
اسم انگلیسی اون "Marigold" میباشد
این گل زیبا بصورت وحشی در بسیاری از مراتع و دشتها میروید ودارای واریته های گوناگونی هست
و در زمره گلهای باغچه ای و نیز گیاهان دارویی دسته بندی میشه؛گل ها و همچنین سرشاخه گل دار گیاه مصرف دارویی دارد
گیاهی است با برگ های تحتانی قاشقی شکل و برگ های فوقانی سرنیزه ای،. گل ها همواره زرد تا نارنجی رنگ بوده و میوه های فندقی آن خمیده و قلابی شکل می باشند.
گیاهی است علفی و یکساله و ساقه هایی به طول 70-40 سانتی متر دارد. برگهای ساده ، بیضوی دراز این گیاه پوشیده از کرک با کناره های موجدار به رنگ سبز مایل به قهوه ای روشن است و روی ساقه منشعب آن، گلهای درشت و زیبا ظاهر می شود.
این گیاه خاستگاه مدیترانه دارد ولی در ایران در نقاط مختلف کشور به عنوان یک گل زینتی کاشته می شود
از اثرات دارویی این گل میشه به اثر آن روی التهابات پوستی و درمان جوش و پینه وتصفیه کننده خون اشاره کرد.
بصورت صنعتی از این گیاه کرمهای مختلفی با عنوال" ماری گلد" یا "کالندولا" تهیه میشه.
گل هاى نارنجى، زرد و یا طلایى رنگ و پرگلبرگ آن از بهار تا پاییز پدیدار مى شوند. جنس همیشه بهار در ایران داراى شش گونه است که از این بین همیشه بهار شیرازى انحصارى ایران بوده اما نوع پرورشى آن بومى ایران نبوده و وارداتى است. این گیاه مکان آفتابى و هر نوع خاک به خوبى زهکشى شده را مى پسندد. نسبت به سرما مقاوم است از این رو نشاهاى آن را مى توان نیمه اول پاییز در باغچه کاشت. براى ازدیاد طول دوره گلدهى باید گل هاى پژمرده مرتباً چیده شوند. تکثیر آن از طریق کاشت بذر در اول پاییز و انتقال نشاها به باغچه پس از ۳ تا ۴ برگ شدن آنها امکان پذیر است. گیاه پس از گذراندن زمستان در بهار گل هاى شاداب و پرپشتى مى دهد. تکثیر همیشه بهار از طریق کاشت بذر در بهار یا قلمه در تابستان نیز شدنى است.
نام علمی : "Calendula officinalis"
اسم فارسی این گیاه "گل همیشه بهار" ویا"آذرگون" هست
اسم انگلیسی اون "Marigold" میباشد
این گل زیبا بصورت وحشی در بسیاری از مراتع و دشتها میروید ودارای واریته های گوناگونی هست
و در زمره گلهای باغچه ای و نیز گیاهان دارویی دسته بندی میشه؛گل ها و همچنین سرشاخه گل دار گیاه مصرف دارویی دارد
گیاهی است با برگ های تحتانی قاشقی شکل و برگ های فوقانی سرنیزه ای،. گل ها همواره زرد تا نارنجی رنگ بوده و میوه های فندقی آن خمیده و قلابی شکل می باشند.
گیاهی است علفی و یکساله و ساقه هایی به طول 70-40 سانتی متر دارد. برگهای ساده ، بیضوی دراز این گیاه پوشیده از کرک با کناره های موجدار به رنگ سبز مایل به قهوه ای روشن است و روی ساقه منشعب آن، گلهای درشت و زیبا ظاهر می شود.
این گیاه خاستگاه مدیترانه دارد ولی در ایران در نقاط مختلف کشور به عنوان یک گل زینتی کاشته می شود
از اثرات دارویی این گل میشه به اثر آن روی التهابات پوستی و درمان جوش و پینه وتصفیه کننده خون اشاره کرد.
بصورت صنعتی از این گیاه کرمهای مختلفی با عنوال" ماری گلد" یا "کالندولا" تهیه میشه.
گل هاى نارنجى، زرد و یا طلایى رنگ و پرگلبرگ آن از بهار تا پاییز پدیدار مى شوند. جنس همیشه بهار در ایران داراى شش گونه است که از این بین همیشه بهار شیرازى انحصارى ایران بوده اما نوع پرورشى آن بومى ایران نبوده و وارداتى است. این گیاه مکان آفتابى و هر نوع خاک به خوبى زهکشى شده را مى پسندد. نسبت به سرما مقاوم است از این رو نشاهاى آن را مى توان نیمه اول پاییز در باغچه کاشت. براى ازدیاد طول دوره گلدهى باید گل هاى پژمرده مرتباً چیده شوند. تکثیر آن از طریق کاشت بذر در اول پاییز و انتقال نشاها به باغچه پس از ۳ تا ۴ برگ شدن آنها امکان پذیر است. گیاه پس از گذراندن زمستان در بهار گل هاى شاداب و پرپشتى مى دهد. تکثیر همیشه بهار از طریق کاشت بذر در بهار یا قلمه در تابستان نیز شدنى است.