پولادغُندی از دیوهای مازندرانی در داستانهای شاهنامه است. از دیوان دوازده هزار پاسبان ایرانیان اند. بید و سنجه سالار دیواناند و پولاد غندی سپهدار ایشان است.[۱] رستم در جریان هفتخوان خود پولاد غندی را کشت
