کسی که به مسابقات نهایی شطرنج می رسد یا آن ورزشکاری که موفق به دریافت مدال طلا می شود ، هیچ کدام نباید مادر زادی نابغه باشند . جهت تایید مدل " نبوغ هم یادگرفتنی است" فقط باید ایمان داشت که یادگیری صحیح ، تمرین بیشتر با علاقه و میل به پیروزی مساوی با موفقیت است.
اگر کسی بخواهد در بازی شطرنج یا پینگ پونگ به موفقیت بالایی برسد ، کافی نیست که در مسابقات دوستانه بازی کند و برنده شود . کسی که می خواهد تمرینهایش نتیجه بخش باشد باید با تمام قلب و وجود و با بیداری کامل وچشمان باز وکنجکاو شطرنج بازی کند ، شاید ده سال و ده هزار ساعت لازم باشد که تازه بازیکنی اجازه پیدا کند قدم به صحنه های بین المللی بگذارد ، و این فرقی نمی کند که او در چه زمینه ای و در چه رشته ورزشی ، هنر یا علوم فعالیت می کند .
اگر کسی بخواهد در بازی شطرنج یا پینگ پونگ به موفقیت بالایی برسد ، کافی نیست که در مسابقات دوستانه بازی کند و برنده شود . کسی که می خواهد تمرینهایش نتیجه بخش باشد باید با تمام قلب و وجود و با بیداری کامل وچشمان باز وکنجکاو شطرنج بازی کند ، شاید ده سال و ده هزار ساعت لازم باشد که تازه بازیکنی اجازه پیدا کند قدم به صحنه های بین المللی بگذارد ، و این فرقی نمی کند که او در چه زمینه ای و در چه رشته ورزشی ، هنر یا علوم فعالیت می کند .
مسلماً چون تمرین نقش اساسی و پر اهمیتی را در موفقیت فرد بازی می کند پس باید در دوران یا سنین مشخصی هم اتفاق بیفتد . بنا به نظر متخصصین باید شروع آن قبل از پایان یافتن تحصیلات کلاسیک باشد تا فرد بتواند نبوغ بدست آورده را در عرصه بین المللی ارائه دهد . در بر رسی و تجزیه تحلیل زندگینامه اشخاص نامدار هم این نظریه تایید می شود. برای مثال قاعدتاً ورزشکاران نمونه باید تا پایان 20 سالگی به نتیجه مطلوب رسیده باشند . ولی سوابق دانشمندان ، هنرمندان ، شطرنج بازان یا موسیقی دانان نمونه نشان می دهد که آنها باید تا پایان 30 سالگی به حداکثر مهارت خود برسند .
موفقیت، بدون داشتن استعداد های ژنتیکی !
در تایید مدل " نبوغ یاد گرفتنی " حتماً شما هم متوجه شده اید که امروزه در بعضی مواقع حتی موفقیتهایی خیلی بالا هم شگفتی دیگران را بر نمی انگیزد . اگر شما دقت کرده باشید می بینید هر ساله چه تعداد زیادی از دانش آموزان شاگرد اول می شوند ، یا چه تعداد زیادی از جوانان در کنکور سراسری با نمرات چشم گیری قبول می شوند. مهم نیست :که کجا شما در پی شناخت استعدا های نمونه باشید ، چه در زمینه ورزش ، موزیک یا علم و هر رشته دیگر همه جا افراد زیادی حداکثر توانایی و وقت خودشان را برای رسیدن به بهترین نتیجه بکار می برند . موفقیتهایی که قبلاً برای افرادی با استعدادهای ذاتی خاص قابل دسترسی بود امروزه برای گروه کثیری در دسترس است . مسلماً سرعت این افزایش را نمی توان ناشی از تغییرات ژنتیکی دانست زیرا براساس تحقیقات علمی ، تغییرات ژنتیکی دریک جامعه فقط در چند دهه بوجود نخواهند آمد .
در زمینه ورزش این تغییر وتحول را بخوبی می توانیم مشاهده کنیم زیرا موفقیت های ورزشی را می توان خیلی ساده با زمان مورد نیاز اندازه گیری کرد . اگر در سال 1908 قهرمان دوی ماراتون 195/42 km را درکمتر از سه ساعت طی می کرد می توانست نامش را برای ابد در لیست بهترین ها ثبت کند . آنزمان John Jayes آمریکایی در دوی ماراتون لندن,42:55:18 کیلو متر را در ۲:۵۵:۱۸،۴ ساعت دوید و اولین رکورد جهانی را زد . امروزه دوندگان غیر حرفه ای در دوی ماراتون مونیخ ، برلین یا نیویورک به راحتی رکورد مشابهی را می زنند و 4 ساعت تقریباً یک استاندارد است .
در دهه 50 میلادی اگر کسی زیر یک دقیقه 100 متر را شنا می کرد رکورد زده بود در حالیکه امروزه رکورد جهانی شنای 100 متر زیر 47 ثانیه است ، شنای 100 متر در یکدقیقه انتظاری است که مربیان در تیمهای غیر حرفه ای از شنا گران خود دارند . مطمناً دلیل افزایش توانایی و رکورد ورزشکاران در اثر استفاده از مواد غیر قانونی نیست ،بلکه بیشتر بدلیل تمرینهایی مداوم و سخت و میل شدید به موفقیت در رقابت با بهترین هاست که موجب افزایش تعداد قهرمانان در رشته های مختلف است . بهمین دلیل است که ما هر ساله در مسابقات متفاوت جهانی شاهد رکورد های جدیدو موفقیت چشم گیر جوانان هستیم ، چون هر که بخواهد می تواند یک قهرمان بشود به شرطی که به اندازه کافی زحمت بکشد زیرا"نبوغ هم یادگرفتنی است".