خيلي از اوقات ما از فرزندان نوجوانمان انتظاراتي داريم که آنها آن را درک نمي‌کنند. بالعکس آنها هم از ما انتظاراتي دارند که ما درک نمي‌کنيم. ما از آنها مي‌خواهيم که به جاهايي که ما نمي‌شناسيم يا به آن اطمينان نداريم نروند، مبادا خطري آنها را تهديد کند. آنها هم از ما مي‌خواهند اجازه دهيم هر جا دلشان خواست بروند و آزاد باشند. شايد مضمون اين گفتگو براي شما هم آشنا باشد: فرزندتان با لحن اعتراض آميزي به شما مي‌گويد: «اما همه دوستانم به اين مهماني مي‌روند!چرا من نمي‌توانم و نبايد بروم؟» شما با عصبانيت به او جواب مي‌دهيد: «براي من مهم نيست ديگران چه کار مي‌کنند، تو نبايد به اين مهماني بروي و نمي‌روي. تمام!» او هم با دلخوري و ناراحتي رو در روي شما مي‌ايستد و مي‌گويد:” هميشه شما همين طوري زور مي‌گوييد. هيچ وقت نمي‌گذاريد من کاري را به تنهايي انجام بدهم يا با دوستانم جايي بروم. از شما متنفرم!» شايد اين نوع گفتگوها در خانه‌هايي که نوجوان دارند زياد اتفاق بيفتد. متاسفانه ما تا ابد نمي‌توانيم نوجوانمان را در خانه نگه داريم و نگذاريم تا با افراد ناآشنا و مشکوک رفت و آمد و دوستي نکند. بنابراين شايد بهتر باشد تا نگاهي دوباره به قوانين و محدوديتهايي که براي او تعيين کرده‌ايم بيندازيم و اين بار سعي کنيم انتظارات واقعي خود را به فرزندمان بگوييم تا مطمئن شويم آمادگي استقلال و محافظت از خودش را در شرايط مختلف دارد. مي‌پرسيد چگونه؟ با ما همراه شويد و بخوانيد: اگر نوجوان شما از شما انتظار دارد بيشتر او را آزاد بگذاريد تا استقلال بيشتري داشته باشد، بدانيد که اين خواسته او غير طبيعي نيست. نوجوان بايد آزادي بيشتري طلب کند. او نياز دارد تا بيشتر با همسالان خود باشد و در ميان جامعه رشد کند و نه اينکه در خانه به تنهايي روزها را سپري کند. اما نکته اين جاست که شما هنوز هم به عنوان والدين حق داريد براي او محدوديتهايي در روابط با دوستانش قرار دهيد و به او کمک کنيد که بتواند در ميان گروه دوستانش عده‌اي را انتخاب کند. در اين باره روانشناسان راهکارهايي را براي والدين ارائه کرده‌اند که بد نيست با آن آشنا شويد:
1) اگر قاطع باشيد، نه گفتن اشکالي ندارد اگر فرزند شما به شما فشار مي‌آورد تا شما را مجبور کند که به او آزادي بيشتري بدهيد و با چيزي موافقت کنيد، زير بار زورگويي او نرويد وگرنه او ياد خواهد گرفت با قلدري مي‌تواند شما را مجاب کند. شما مي‌توانيد در اين جور مواقع به او مستقيم جواب ندهيد: «بايد درباره اين موضوع فکر کنم. بايد با پدرت ويا پدر دوستت درباره اين موضوع حرف بزنم.» بعد از بررسي جوانب امر اگر ديديد که مي‌توانيد کمي شل بگيريد و بدون اينکه خطري برايش پيش بيايد به او کمي آزادي بيشتري بدهيد، اين کار را بکنيد. البته يادتان باشد که انتظارات خود را واضح و دقيق به او بگوييد. تا در موقعيتهاي خاص بتواند از پس اوضاع بر بيايد. اما اگر به دلايل محکم به او نه مي‌گوييد. در اين پاسخ منفي خود قاطع باشيد و بدانيد فرزندتان هم گاهي انتظار نه شنيدن از شما را هم دارد. اما سعي کنيد نه را وقتي بگوييد که واقعا نبايد اين اتفاق بيفتد. چون اگر نوجوان شما بداند که با فشار مي‌تواند نه شما را به بله تبديل کند، حتما اين کار را خواهد کرد.
1) اگر قاطع باشيد، نه گفتن اشکالي ندارد اگر فرزند شما به شما فشار مي‌آورد تا شما را مجبور کند که به او آزادي بيشتري بدهيد و با چيزي موافقت کنيد، زير بار زورگويي او نرويد وگرنه او ياد خواهد گرفت با قلدري مي‌تواند شما را مجاب کند. شما مي‌توانيد در اين جور مواقع به او مستقيم جواب ندهيد: «بايد درباره اين موضوع فکر کنم. بايد با پدرت ويا پدر دوستت درباره اين موضوع حرف بزنم.» بعد از بررسي جوانب امر اگر ديديد که مي‌توانيد کمي شل بگيريد و بدون اينکه خطري برايش پيش بيايد به او کمي آزادي بيشتري بدهيد، اين کار را بکنيد. البته يادتان باشد که انتظارات خود را واضح و دقيق به او بگوييد. تا در موقعيتهاي خاص بتواند از پس اوضاع بر بيايد. اما اگر به دلايل محکم به او نه مي‌گوييد. در اين پاسخ منفي خود قاطع باشيد و بدانيد فرزندتان هم گاهي انتظار نه شنيدن از شما را هم دارد. اما سعي کنيد نه را وقتي بگوييد که واقعا نبايد اين اتفاق بيفتد. چون اگر نوجوان شما بداند که با فشار مي‌تواند نه شما را به بله تبديل کند، حتما اين کار را خواهد کرد.