موقعیت جغرافیایی:
محدوده اکتشافی سیه کلان- آقاباباسنگ با مساحت ۴۰ کیلومتر مربع در ۱۲ کیلومتری شمال شرق ورزقان(مرکز شهرستان ارسباران) قرار گرفته است. این محدوده بین طولهای ? ۱۷ ۴۱?? ۴۶ الی ? ۴۹ ۴۱??۴۶ شرقی و عرضهای ? ۲۳ ۳۵?? ۳۸ الی ? ۰۶ ۳۸?? ۳۸ شمالی محصور می باشد.
محدوده اکتشافی جزو مناطق مرتفع تا نیمه مرتفع منطقه بوده و بطور کلی بخش شمالی محدوده بخش مرتفع و بخش جنوبی محدوده، بخش نیمه مرتقع را تشکیل میدهد.کوههای قازان داغی( ارتفاع ۲۴۱۳ متر از سطح دریا)، قلعه داغی(ارتفاع۲۴۰۴متر) و آت و ورنان داغی (ارتفاع۲۳۶۴متر) از نقاط مرتفع شمالی محدوده اند. حداقل ارتفاع محدوده اکتشافی نیز مربوط به جنوب روستای سیه کلان و دره آقبلاق چایی بوده که دارای ارتفاع ۱۸۵۵ متر می باشد.
نمایی از دو روستای سیه کلان و کیفال(دید به جنوب غرب)
راههای ارتباطی روستاهای سیه کلان، آقاباباسنگ، کیقال، آق بلاق، بکرآباد و... مهمترین راههای ارتباطی محدوده اکتشافی اند که با توجه به مس******ی بودن روستاهای منطقه، نوع جاده ها تقریباً مناسب می باشد.مسیر ارتباطی اصلی از تبریز تا محدوده اکتشافی از طریق جاده آسفالته تبریز- ورزقان ،ورزقان- فرعی سیه کلان، جاده شوسه فرعی سیه کلان- سیه کلان ، سیه کلان- آقاباباسنگ میسر می باشد.
زمین شناسی:
محدوده اکتشافی در زون البرز غربی- آذربایجان قرار می گیرد کهن ترین واحدهای سنگی محدوده اکتشافی را سریهای آتشفشانی- رسوبی ائوسن تشکیل میدهند. این سنگها شامل تناوبی از توف و گدازه های اسیدی تا متوسط میباشد که در برخی نقاط دگرسانی شدیدی را متحمل شده اند.همزمان با این فعالیت های آذرآواری در بخش هایی از محدوده، رسوبگذاری بصورت تناوب مارن، شیل و ماسه سنگ مشاهده میشود. توده های نفوذی الیگوسن شامل گرانودیوریت و مونزونیت و همچنین یک واحد آتشفشانی اسیدی واحدهای ائوسن را قطع نموده اند.
آنکلاو بخشهای تیره مربوط به سنگهای آتشفشانی ائوسن
در درون گرانودیوریت های پورفیری محدوده
واحد بعدی در محدوده اکتشافی را کنگلومرای پلیوکواترنر و تناوب سنگهای رسوبی _ آتشفشانی این زمان دربر میگیرند. کنگلومرای پلیوکواترنر بصورت دگرشیب بر روی گدازه های ائوسن و سنگهای نفوذی الیگوسن قرار گرفته است.واحدهای ائوسن دارای مرزهای متفاوتی میباشند. این واحدها که توسط گرانودیوریت های الیگوسن در شمال سیه کلان قطع میشود، توسط کنگلومرای پلیوکواترنر بطور دگرشیب پوشیده میشوند و یا توسط گدازه های کواترنر پوشیده میشوند. در نهایت و در زمان کواترنر، فوران انواع گدازه ها را در محدوده اکتشافی مشاهده می کنیم. این گدازه ها شامل انواع آندزیت ، آندزی بازالت ، پیروکسن آندزیت، تراکیت، تراکی داسیت و تراکی بازالت میباشد.همبستگی ماگمایی برخی از این گدازه ها با هم مشخص و برخی نیز مستقل میباشند.نهشته های آبرفتی رودخانه ای آخرین واحد زمین شناسی محدوده اکتشافی میباشند.
ساخت منشوری در گدازه های ائوسن در شمال روستای سیه کلان(دید به جنوب)
فعالیتهای اکتشافی انجام شده:
نمونه برداری اولیه( اکتشاف چکشی) توسط اکیپ سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی منطقه شمال باختری در این منطقه بیانگر آنومالی۹/۲ گرم درتن طلا، مس در دره معدنلر مابین روستای سیه کلان و آقاباباسنگ بوده که این مورد در گزارش مربوط در سال ۱۳۸۰ اشاره شده است. سوابق عملیات معدنی محدود و غیر مدون در کنار اندیس بدست آمده بیانگر احداث چند حلقه چاهک و دپوی ماده معدنی در کنار گسل مینرالیزه میباشد. تعداد ۳ عدد از این دپوها کاملاً قابل شناسایی هستند که دارای ابعاد محدود میباشند.
نمایی از ترانشه شماره ۱ و سطح گسل مینرالیزه و خاکهای نابرجا(دپوی ماده معدنی قدیمی)
در سمت چپ ترانشه (دبد به جنوب غرب)
با توجه به نتایج نمونه برداری اولیه و بدست آمدن نتایج مطلوب در پی جویی این مرحله، ادامه عملیات اکتشافی در محدوده ۴۰ کیلومترمربعی سیه کلان_ آقاباباسنگ صورت پذیرفت .ابتدا محدوده اکتشافی در پروفیل هایی (جهت تهیه نقشه زمین شناسی۱:۲۰۰۰۰ و نمونه برداری معدنی) مورد بازدید صحرایی قرار گرفت و تعدادی نمونه معدنی از رگه ها و بخشهای سیلیسی جهت آنالیز طلا تهیه شد. پس از کسب نتایج دو ترانشه عمود بر امتداد گسل مینرالیزه حفاری و نمونه برداری از آنها صورت گرفت. در نهایت ترانشه های کوچکی در محلهای امید بخش حفاری و از این مناطق نیز نمونه برداری انجام گرفت.با توجه به سه دپوی کوچک ماده معدنی در اطراف گسل مینرالیزه (که بیانگر عملیات معدنکاری قدیمی در این محل بوده)، از هر دپو یک نمونه بصورت انتخابی از بخش های مس دار(با آثار مالاکیت) تهیه شد که فراوانی طلا در آنها بین ۱۸ تا ۲۲۰۰ ppb میباشد.
دپوی ماده معدنی قدیمی با ضخامت تقریبا یک متر در حاشیه ترانشه حفر شده قابل مشاهده
میباشد.قطعات مس دار، حاوی مالاکیت در آنها مشخص میباشد
بطور کلی نتایج حاصله بیانگر غنی شدگی بخش سیلیسی حاشیه گسل مینرالیزه از طلا ومس میباشد اما گستردگی کم این بخش مینرالیزه از عوامل منفی جهت ادامه عملیات اکتشافی باشد. به هر حال میتوان محدوده را به عنوان یک اندیس طلادار معرفی نمود و در صورت صلاحدید ادامه عملیات اکتشافی را به شرح ذیل برای آن تعریف نمود:
الف) حفاری تعدادی ترانشه(حداقل ۴ ترانشه) در بالادست و پایین دست ترانشه های ۱و ۲ .
ب) برداشت های ژئوفیزیکی جهت تعیین عمق بخش مینرالیزه حاشیه گسل.
ج) حفاری حداقل ۲ حلقه گمانه جهت نمونه گیری معدنی در اعماق ۵۰ متری.
منبع : پایگاه ملی داده ها
محدوده اکتشافی سیه کلان- آقاباباسنگ با مساحت ۴۰ کیلومتر مربع در ۱۲ کیلومتری شمال شرق ورزقان(مرکز شهرستان ارسباران) قرار گرفته است. این محدوده بین طولهای ? ۱۷ ۴۱?? ۴۶ الی ? ۴۹ ۴۱??۴۶ شرقی و عرضهای ? ۲۳ ۳۵?? ۳۸ الی ? ۰۶ ۳۸?? ۳۸ شمالی محصور می باشد.
محدوده اکتشافی جزو مناطق مرتفع تا نیمه مرتفع منطقه بوده و بطور کلی بخش شمالی محدوده بخش مرتفع و بخش جنوبی محدوده، بخش نیمه مرتقع را تشکیل میدهد.کوههای قازان داغی( ارتفاع ۲۴۱۳ متر از سطح دریا)، قلعه داغی(ارتفاع۲۴۰۴متر) و آت و ورنان داغی (ارتفاع۲۳۶۴متر) از نقاط مرتفع شمالی محدوده اند. حداقل ارتفاع محدوده اکتشافی نیز مربوط به جنوب روستای سیه کلان و دره آقبلاق چایی بوده که دارای ارتفاع ۱۸۵۵ متر می باشد.
نمایی از دو روستای سیه کلان و کیفال(دید به جنوب غرب)
راههای ارتباطی روستاهای سیه کلان، آقاباباسنگ، کیقال، آق بلاق، بکرآباد و... مهمترین راههای ارتباطی محدوده اکتشافی اند که با توجه به مس******ی بودن روستاهای منطقه، نوع جاده ها تقریباً مناسب می باشد.مسیر ارتباطی اصلی از تبریز تا محدوده اکتشافی از طریق جاده آسفالته تبریز- ورزقان ،ورزقان- فرعی سیه کلان، جاده شوسه فرعی سیه کلان- سیه کلان ، سیه کلان- آقاباباسنگ میسر می باشد.
زمین شناسی:
محدوده اکتشافی در زون البرز غربی- آذربایجان قرار می گیرد کهن ترین واحدهای سنگی محدوده اکتشافی را سریهای آتشفشانی- رسوبی ائوسن تشکیل میدهند. این سنگها شامل تناوبی از توف و گدازه های اسیدی تا متوسط میباشد که در برخی نقاط دگرسانی شدیدی را متحمل شده اند.همزمان با این فعالیت های آذرآواری در بخش هایی از محدوده، رسوبگذاری بصورت تناوب مارن، شیل و ماسه سنگ مشاهده میشود. توده های نفوذی الیگوسن شامل گرانودیوریت و مونزونیت و همچنین یک واحد آتشفشانی اسیدی واحدهای ائوسن را قطع نموده اند.
آنکلاو بخشهای تیره مربوط به سنگهای آتشفشانی ائوسن
در درون گرانودیوریت های پورفیری محدوده
واحد بعدی در محدوده اکتشافی را کنگلومرای پلیوکواترنر و تناوب سنگهای رسوبی _ آتشفشانی این زمان دربر میگیرند. کنگلومرای پلیوکواترنر بصورت دگرشیب بر روی گدازه های ائوسن و سنگهای نفوذی الیگوسن قرار گرفته است.واحدهای ائوسن دارای مرزهای متفاوتی میباشند. این واحدها که توسط گرانودیوریت های الیگوسن در شمال سیه کلان قطع میشود، توسط کنگلومرای پلیوکواترنر بطور دگرشیب پوشیده میشوند و یا توسط گدازه های کواترنر پوشیده میشوند. در نهایت و در زمان کواترنر، فوران انواع گدازه ها را در محدوده اکتشافی مشاهده می کنیم. این گدازه ها شامل انواع آندزیت ، آندزی بازالت ، پیروکسن آندزیت، تراکیت، تراکی داسیت و تراکی بازالت میباشد.همبستگی ماگمایی برخی از این گدازه ها با هم مشخص و برخی نیز مستقل میباشند.نهشته های آبرفتی رودخانه ای آخرین واحد زمین شناسی محدوده اکتشافی میباشند.
ساخت منشوری در گدازه های ائوسن در شمال روستای سیه کلان(دید به جنوب)
فعالیتهای اکتشافی انجام شده:
نمونه برداری اولیه( اکتشاف چکشی) توسط اکیپ سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی منطقه شمال باختری در این منطقه بیانگر آنومالی۹/۲ گرم درتن طلا، مس در دره معدنلر مابین روستای سیه کلان و آقاباباسنگ بوده که این مورد در گزارش مربوط در سال ۱۳۸۰ اشاره شده است. سوابق عملیات معدنی محدود و غیر مدون در کنار اندیس بدست آمده بیانگر احداث چند حلقه چاهک و دپوی ماده معدنی در کنار گسل مینرالیزه میباشد. تعداد ۳ عدد از این دپوها کاملاً قابل شناسایی هستند که دارای ابعاد محدود میباشند.
نمایی از ترانشه شماره ۱ و سطح گسل مینرالیزه و خاکهای نابرجا(دپوی ماده معدنی قدیمی)
در سمت چپ ترانشه (دبد به جنوب غرب)
با توجه به نتایج نمونه برداری اولیه و بدست آمدن نتایج مطلوب در پی جویی این مرحله، ادامه عملیات اکتشافی در محدوده ۴۰ کیلومترمربعی سیه کلان_ آقاباباسنگ صورت پذیرفت .ابتدا محدوده اکتشافی در پروفیل هایی (جهت تهیه نقشه زمین شناسی۱:۲۰۰۰۰ و نمونه برداری معدنی) مورد بازدید صحرایی قرار گرفت و تعدادی نمونه معدنی از رگه ها و بخشهای سیلیسی جهت آنالیز طلا تهیه شد. پس از کسب نتایج دو ترانشه عمود بر امتداد گسل مینرالیزه حفاری و نمونه برداری از آنها صورت گرفت. در نهایت ترانشه های کوچکی در محلهای امید بخش حفاری و از این مناطق نیز نمونه برداری انجام گرفت.با توجه به سه دپوی کوچک ماده معدنی در اطراف گسل مینرالیزه (که بیانگر عملیات معدنکاری قدیمی در این محل بوده)، از هر دپو یک نمونه بصورت انتخابی از بخش های مس دار(با آثار مالاکیت) تهیه شد که فراوانی طلا در آنها بین ۱۸ تا ۲۲۰۰ ppb میباشد.
دپوی ماده معدنی قدیمی با ضخامت تقریبا یک متر در حاشیه ترانشه حفر شده قابل مشاهده
میباشد.قطعات مس دار، حاوی مالاکیت در آنها مشخص میباشد
بطور کلی نتایج حاصله بیانگر غنی شدگی بخش سیلیسی حاشیه گسل مینرالیزه از طلا ومس میباشد اما گستردگی کم این بخش مینرالیزه از عوامل منفی جهت ادامه عملیات اکتشافی باشد. به هر حال میتوان محدوده را به عنوان یک اندیس طلادار معرفی نمود و در صورت صلاحدید ادامه عملیات اکتشافی را به شرح ذیل برای آن تعریف نمود:
الف) حفاری تعدادی ترانشه(حداقل ۴ ترانشه) در بالادست و پایین دست ترانشه های ۱و ۲ .
ب) برداشت های ژئوفیزیکی جهت تعیین عمق بخش مینرالیزه حاشیه گسل.
ج) حفاری حداقل ۲ حلقه گمانه جهت نمونه گیری معدنی در اعماق ۵۰ متری.
منبع : پایگاه ملی داده ها