موقعیت جغرافیایی:
این کانسار در موقعیت´۳۹ °۵۳ الی ´۵۰ °۵۳ طول جغرافیایی و ´۳۹ °۳۶ الی ´۴۳ °۳۶ عرض جغرافیایی قرار گرفته است.مسیر ارتباطی آن از طریق شاهراه ساری_بهشهر_گرگان جاده آسفالته درجه چهار که گلوگاه را به رودخانه نکا در جنوب و در نهایت به دامغان متصل می نماید.
زمین شناسی:
شیست های گرگان شامل شیست های سریسیت دار، همراه با میان لایه هایی از کوارتز و نیز سنگ های آهکی ،مارن،کنگلومرا،فیلیت،دولومیت و لایه های آهکی دگرگون شده میلونیتی که از نظر سنی شامل کامبرین تا کربونیفر می باشد.شیست های گرگان برای اولین بار توسط tietze در سال ۱۹۷۷ شناسایی و معرفی گردید.یکی از مشخصه های شیست های گرگان حضور مقادیر بسیار زیادی بلورهای پیریت است که به موازات لایه های شیستوزیته به طور کامل و مستقل از یکدیگر شکل گرفته اند. پیریت ها همزمان با تشکیل سنگ اولیه شیست که شامل شیل ،مارن و شیل های آهکی و احتمالاً توف و برخی سنگ های ولکانیکی در محیط احیا بوده اند بوجود آمده اند و اکثراً منشأ آلی دارند.فعالیتهای دگرگونی صورت گرفته سبب تبدیل واحدهای رسوبی فوق الذکر به شیست گردیده است. تشکیلات شمشک بر روی شیست های گرگان قرار گرفته است و شامل سنگ های آواری ،مارن،ماسه سنگ،شیل های خاکستری و نقره ای رنگ و کنگلومرا با قلوه های گردشده کوارتز است.آهک های لار با مرز نامشخص روی تشکیلات شمشک قرار گرفته است.
فعالیتهای اکتشافی انجام شده:
۱- نقشه زمین شناسی ۱۰۰،۰۰۰ :۱ بهشهر
۲- نقشه زمین شناسی و اکتشافات ژئوشیمیایی جنوب بهشهر توسط شرکت پیچاپ کاوش در سال ۱۳۸۱ که نتایج حاصل از این گزارش برای معرفی محدوده جنوب گلوگاه جهت ادامه اکتشاف است.
۳- اکتشافات تیتانیوم و زیر******یوم در محور شیست های سبز گرگان توسط سازمان زمین شناسی(س.کوثری، م.ج.شمسا،۱۳۶۵)
۴- اکتشافات تیتانیوم و زیر******یوم مراحل استان مازندران توسط سازمان زمین شناسی(ف.آزرم،۱۳۶۵)
این کانسار در موقعیت´۳۹ °۵۳ الی ´۵۰ °۵۳ طول جغرافیایی و ´۳۹ °۳۶ الی ´۴۳ °۳۶ عرض جغرافیایی قرار گرفته است.مسیر ارتباطی آن از طریق شاهراه ساری_بهشهر_گرگان جاده آسفالته درجه چهار که گلوگاه را به رودخانه نکا در جنوب و در نهایت به دامغان متصل می نماید.
زمین شناسی:
شیست های گرگان شامل شیست های سریسیت دار، همراه با میان لایه هایی از کوارتز و نیز سنگ های آهکی ،مارن،کنگلومرا،فیلیت،دولومیت و لایه های آهکی دگرگون شده میلونیتی که از نظر سنی شامل کامبرین تا کربونیفر می باشد.شیست های گرگان برای اولین بار توسط tietze در سال ۱۹۷۷ شناسایی و معرفی گردید.یکی از مشخصه های شیست های گرگان حضور مقادیر بسیار زیادی بلورهای پیریت است که به موازات لایه های شیستوزیته به طور کامل و مستقل از یکدیگر شکل گرفته اند. پیریت ها همزمان با تشکیل سنگ اولیه شیست که شامل شیل ،مارن و شیل های آهکی و احتمالاً توف و برخی سنگ های ولکانیکی در محیط احیا بوده اند بوجود آمده اند و اکثراً منشأ آلی دارند.فعالیتهای دگرگونی صورت گرفته سبب تبدیل واحدهای رسوبی فوق الذکر به شیست گردیده است. تشکیلات شمشک بر روی شیست های گرگان قرار گرفته است و شامل سنگ های آواری ،مارن،ماسه سنگ،شیل های خاکستری و نقره ای رنگ و کنگلومرا با قلوه های گردشده کوارتز است.آهک های لار با مرز نامشخص روی تشکیلات شمشک قرار گرفته است.
فعالیتهای اکتشافی انجام شده:
۱- نقشه زمین شناسی ۱۰۰،۰۰۰ :۱ بهشهر
۲- نقشه زمین شناسی و اکتشافات ژئوشیمیایی جنوب بهشهر توسط شرکت پیچاپ کاوش در سال ۱۳۸۱ که نتایج حاصل از این گزارش برای معرفی محدوده جنوب گلوگاه جهت ادامه اکتشاف است.
۳- اکتشافات تیتانیوم و زیر******یوم در محور شیست های سبز گرگان توسط سازمان زمین شناسی(س.کوثری، م.ج.شمسا،۱۳۶۵)
۴- اکتشافات تیتانیوم و زیر******یوم مراحل استان مازندران توسط سازمان زمین شناسی(ف.آزرم،۱۳۶۵)