شعله های وداع
شب قبل از عمل، امام با پای خود به بیمارستان رفت. زمانی که می رفت، فرمود: «من دارم برای عمل می روم، ولی دیگر بر نمی گردم». گفته شد: نه، این طور نیست. اما امام می فرمودند: «شما مطلع نیستید» و کسی نمی دانست دوربین های مخفی، آخرین لحظات حیات امام و راز و نیازهای شبانه آن حضرت را برای مردم به تصویر می کشد. زمان پیش می رفت و واکنش امام در واپسین ساعات به هنگام درد، ذکر خدا و یاد مولا علی علیه السلام بود. ایشان پیش تر با زبان شعر، لحظه وصال را آرزو کرده بود:
شب قبل از عمل، امام با پای خود به بیمارستان رفت. زمانی که می رفت، فرمود: «من دارم برای عمل می روم، ولی دیگر بر نمی گردم». گفته شد: نه، این طور نیست. اما امام می فرمودند: «شما مطلع نیستید» و کسی نمی دانست دوربین های مخفی، آخرین لحظات حیات امام و راز و نیازهای شبانه آن حضرت را برای مردم به تصویر می کشد. زمان پیش می رفت و واکنش امام در واپسین ساعات به هنگام درد، ذکر خدا و یاد مولا علی علیه السلام بود. ایشان پیش تر با زبان شعر، لحظه وصال را آرزو کرده بود:
سالها می گذرد ،حادثه ها می آید انتظار فرج از نیمه خرداد کشم
سرانجام درساعت 20/22 دقیقه شنبه 13خرداد 1368ودر 87 سالگی به دیدار معبود شتافت و میهن اسلام را در جامه اشک و شیون، به غربتی بزرگ نشاند.
[h=3]دو رکعت مصیبت
این داغ، تنها داغ ما نیست؛ داغ قبیله انسانیت است. داغی است که هیچ گاه از سینه انتظار، پاک نمی شود. پدر، حتّی در و دیوارِ این دیار، جای خالی تو را تاب نمی آورند. گلدسته های جماران حیران مانده اند که از این پس به امامتِ که اقتداکنند. بغض در گلویِ مناره ها پیچیده است و منبر و محراب در غمی جانکاه فرو رفته است. تو رفتی ونگفتی که عشق چه کند، محبت به کدام ضریح بیاویزد، و دوست داشتن به کجا دخیل ببندد؟ تو رفتی و نگفتی که ایثار از این پس در کجا درس بخواند، استقامت در محضرِ که تلمّذ کند، شهامت در کدام نیمکت بنشیند، بلوغ در کجا نفس بکشد و عروج از کدام سو به پرواز درآید؟ تو رفتی و نگفتی که ما این همه تنهایی را به کجا ببریم؟
آخرین ویرایش: