ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﭘﯿﭽﯿﺪ ﺑﻮﯼ ﺁﺷﻨﺎﯾﺶ
ﺑﻮﯼ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﻧﮕﺎﻩ ﺭﺩّ ﭘﺎﯾﺶ
ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺟﺒﺮﺋﯿﻞ ﻋﺮﺵ ﭘﯿﻤﺎ
ﻣﯽ ﺁﻣﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﺎﻝ ﻫﺎﯾﺶ
ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺫﺍﻥ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﺩﺭ ﻣﺤﺮﺍﺏ ﮐﻮﻓﻪ
ﺑﻮﯼ ﻭﻻﯾﺖ ﭘﺨﺶ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯾﺶ
ﺩﺭ ﭘﯿﺸﻮﺍﺯ ﻏﺮﺑﺖ ﺧﻮﺩ ﺍﺷﮏ ﻣﯽ ﺭﯾﺨﺖ
ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯼ ﺑﺎ ﺧﺪﺍﯾﺶ
ﺩﺭ ﻣﻐﺮﺏ ﺍﯾﻦ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﻧﺎ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ
ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺗﺎ ﻋﺸﺎﯾﺶ
ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﭘﺎﯼ ﻣﺤﻤﻞ ﻓﺮﺩﺍﯼ ﺯﯾﻨﺐ
ﻋﺮﺽ ﺍﺭﺍﺩﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺩﺳﺖ ﻋﺒﺎﯾﺶ
ﭘﺲ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﻨﮓ ﺭﯾﺰ ﻣﺘﺼﻞ ﺭﺍ
ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ﺑﺎ ﺩﻟﻮﺍﭘﺴﯽ ﺗﺎ ﺍﻧﺘﻬﺎﯾﺶ
ﺩﺍﺭﺍﻻﻣﺎﺭﻩ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺟﺎﯼ ﺗﻤﺎﺷﺎﺳﺖ
ﺑَﻪ ﺑَﻪ ﺑِﻪ ﺣُﺴﻦ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﺶ
ﺗﺎ ﮐﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﺷﺮﻋﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﺮﺩﺍﻧﻨﺪ ﺳﻤﺖ ﮐﺮﺑﻼﯾﺶ
مقام مسلم بن عقیل ع
مسلم بن عقیل، مردی خردمند، آگاه، شجاع و جوانمرد بود.
فضیلتهای اخلاقی او از همه جنبه های زندگیاش آشکار است.
او به راستی خون امیرمؤمنان علی علیهالسلام و حمزه و جعفر و حسین علیهالسلام را در رگهای خویش داشت.
مسلم و خاندان او از صدر اسلام، در تمامی حوادث در کنار عترت پیامبر، بودند. عنایت ویژه خاندان وحی و نبوّت به این جوان هاشمی، بیدلیل نیست و این، برگرفته از مقام والای او در نظر پیامبر و اهلبیت پاک اوست.
به گونه ای که پیامبر خدا صلی الله علیه وآله سالها پیش از تولد مسلم بن عقیل، او را ستود و به حضرت علی علیه السلام فرمود:
«فرزند عقیل در راه دوستی فرزند تو به شهادت میرسد و مؤمنان بر او میگریند و فرشتگان مقرّب الهی بر او درود میفرستند».
بین پس كوچه هاى نامردى
كوفه تنها گذاشت مردش را
با كمى سنگ از سرش وا كرد
روزه دارىِ كوچه گردش را
هیچ كس بار آن مسافر را
از سر شانهاش پیاده نكرد
واى بر حال منبر كوفه
كه از آن مرد استفاده نكرد
شهادت سفیر عشق حضرت مسلم بن عقیل ع بر همگان تسلیت باد
