










تو که یک گوشه ي چشمت غم عالم را برد
نم اشکت گنه حضرت آدم را برد
از بهشت تو چه گوییم که از روز ازل
روضه ات را که خدا خواند؛ جهنم را برد
شیشه ي عطر شما در دل آدم که شکست
عطر انفاس بهشتت دل آدم را برد
هر که از کرب و بلا رفت محرم را باخت
هر که در کرب و بلا ماند محرم را برد
زمزم کعبه پس از کرب و بلا شیرین شد
اشک ششماهه ي تو شوری زمزم را برد
تو که رفتی بخدا چادر خیمه افتاد
و سپس باد جفا معجر مریم را برد
کینه های عرب از بدر و حنین و احدت
ساربانی شد و انگشتر خاتم را برد
آه انگشتر تو دست جسارت افتاد
بعد از آن پیرهنت نیز به غارت افتاد

در میلاد تو، ای شاه بیت غزل های محمّد صلی الله علیه و آله وسلم !
باید چگونه نیاز کرد؟
اشک شویم و بر گونه های خویش گرم بباریم؟
یا خنده شویم و بر ارتفاعات صورت به اهتزاز در آییم؟
این سنت پیامبر لبخند است که در شکفتن تنها تو
سیلاب اشک بر دشت چهره سبزش، خیل سؤال بر فوج فوج
ساحل نشینان فراتِ غمزه اش هیمه کرد
که چرا پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم
در میلاد حسین علیه السلام می گرید؟
اوّل کسی که گریستن بر مصیبت ها و رنج های تو
را سنّت نهاد، پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم بود که
با دیدن قنداقه درخشانت، یاد بر افروختگی عاشقانه عصر
عاشورای تو افتاد و به گلو و سینه و پیشانی پر تقدیرت
بوسه ها نثار کرد و فرمود:
«اُقَبِّلُ مَوْضِعَ السُّیُوفِ»
جای شمشیرها و نیزه ها و سنگ ها را می بوسم.



قالَ الحُسَيْنِ بن علىّ عليه السلام:
إنَّ أجْوَدَ النّاسِ مَنْ أعْطى مَنْ لا یَرْجُوهُ، وَ إنَّ أعْفَى النّاسِ مَنْ عَفى
عَنْ قُدْرَة، وَ إنَّ أَوْصَلَ النّاسِ مَنْ وَصَلَ مَنْ قَطَعَهُ.
همانا سخاوتمندترین مردم آن كسى است كه كمك نماید به كسى كه امیدى
به وى نداشته است. بخشنده ترین افراد آن شخصى است كه
(نسبت به ظلم دیگرى با آن كه توان انتقام دارد) گذشت نماید.
صله رحم كننده ترین مردم و دید و بازدید كننده نسبت به خویشان
آن كسى ست كه صله رحم نماید با كسى كه با او قطع رابطه كرده است.
بحارالأنوار: ج 75، ص 121

فرشته ها گوش به رنگ صدای توأند!
زمین و زمان، سرشار از انتظاری دلنشین اند!
آسمانیان لحظه ای نگاه از خاک بر نمی دارند.
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم ، تبسّم بر لب،
لحظه موعود را به شوق ایستاده و امیرمومنان علی علیه السلام ،
لحظه شمار در آغوش فشردن توست!
مدینه دوباره محور توجّه است.
هر لحظه که می گذرد، التهاب بیشتر می شود
و انتظار، شیرین تر! و ناگهان...
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم قنداقه نور دیده اش را در آغوش گرفته
و نگاه از ماه رخسارش بر نمی دارد! برازنده نام این طفل چیست؟
جبرئیل خواهد آمد! باید منتظر بود؛ منتظر اراده خداوند.
و حسین علیه السلام انتخاب مخصوص پروردگار است.
زمین و زمان، سرشار از انتظاری دلنشین اند!
آسمانیان لحظه ای نگاه از خاک بر نمی دارند.
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم ، تبسّم بر لب،
لحظه موعود را به شوق ایستاده و امیرمومنان علی علیه السلام ،
لحظه شمار در آغوش فشردن توست!
مدینه دوباره محور توجّه است.
هر لحظه که می گذرد، التهاب بیشتر می شود
و انتظار، شیرین تر! و ناگهان...
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم قنداقه نور دیده اش را در آغوش گرفته
و نگاه از ماه رخسارش بر نمی دارد! برازنده نام این طفل چیست؟
جبرئیل خواهد آمد! باید منتظر بود؛ منتظر اراده خداوند.
و حسین علیه السلام انتخاب مخصوص پروردگار است.

خجسته ميلاد سيد جوانان بهشت ؛
سرور و سالار شهيدان ؛
آقا ابا عبدالله الحسين عليه السلام
و گراميداشت روز پاسدار بر شيفتگان
وپيروان مكتب حسيني و پاسداران غيورايران زمين،
سرزمين لاله هاي گلگون مبارك باد
سرور و سالار شهيدان ؛
آقا ابا عبدالله الحسين عليه السلام
و گراميداشت روز پاسدار بر شيفتگان
وپيروان مكتب حسيني و پاسداران غيورايران زمين،
سرزمين لاله هاي گلگون مبارك باد