السلام علیک یا مولانا یا یا جعفر بن محمد
امشب که سرود عشق زیب لب ماست
میلاد رئیس مکتب و مذهب ماست
در این شب و روز غرق نور امید
ذکر صلوات ذکر روز و شب ماست
صلی الله علیک یا صادق آل طاها
ای صادق آل پیامبر!
با بیانی بلیغ و کلامی فصیح، زبان رسای اسلام بودی.
با سخنانی حکیمانه، منطقی استوار و علمی سرشار
برگزیده روزگار بودی و بنده شایسته پروردگار!
تجسّم صبر و اخلاص بودی؛ چشمه جود و سخاوت
کوه حلم و بردباری، نام آور فراست و
شجاعت و جلوه هیبت و جلالت.
چهره فروزان اهل بیت بودی، و وارث علوم رسالت.
از سلاله پیامبران بودی؛ عطر و بوی پیامبر را
می دادی و مهابت و شکوه او را داشتی!
ای خورشید مدینه دانش! کدام معلمی را می توان نام برد
که به اندازه تو، تربیت یافته مکتب عترت داشته باشد؟
کدام حوزه است که شاگردیِ تو، بر سر درِ آن نقش نبسته است؟
کدام فقیه است که خوشه چین خرمن حدیث تو نیست؟
قالَ الا مامُ جَعْفَرُ بنُ محمّد الصّادقُ عليه السلام :
قَضاءُ حاجَةِالْمُؤْمِنِ اءفْضَلُ مِنْ اءلْفِ حَجَّةٍ مُتَقَبَّلةٍ بِمَناسِكِها، وَ عِتْقِ اءلْفِ
رَقَبَةٍ لِوَجْهِ اللّهِ، وَ حِمْلانِ اءلْفِ فَرَسٍ فى سَبيلِ اللّهِ بِسَرْجِها وَ لَحْمِها.
فرمود: برآوردن حوائج و نيازمندى هاى مؤ من از هزار حجّ مقبول و آزادى
هزار بنده و فرستادن هزار اسب مجهّز در راه خدا، بالاتر و والاتر است .
اءمالى الصدوق : ص 197.
