آفتابی امشب از بیت رضا سر می زند
کز فروغش طعنه بر خورشید خاور می زند
بشکفد در دامن ریحانه زیبا غنچه ای
کودکی لبخند در دامان مادر می زند
امشب از میلاد مسعود جواد ابن الرضا
شیعیان را پیک شادی حلقه بر در می زند
کوری چشم حسود و شادی قلب رضا
پرده یکسو از رخ او حی داور می زند
حق به پاس حرمت مولود مسعود جواد
عاصیان را مهر آمرزش به دفتر می زند
امام جواد عليه السلام فرموده اند :
ثَلاثٌ یَبْلُغَنَّ بِالْعَبْدِ رِضْوانَ اللّهِ: كَثْرَةُ الاِْسْتِغْفارِ
وَ خَفْضُ الْجانِبِ وَ كَثْرَةُ الصَّدَقَةِ
سه چیز بنده را به مقام رضوان الهى مىرساند: استغفار زیاد،
فروتنى با مردم و زیاد صدقه دادن.
كشف الغمه، ج2، ص349/ بحارالانوار، ج75، ص81
ای تو فرزند رضا، ای چشمۀ جوشان، سلام!
رونق از فیض تو دارد عالم امکان، سلام!
ای شبیه موسی عمران گشوده بحرجود
ای چو مريم، مادرت مرضیۀ یزدان، سلام
ای تو مولود مبارک از تبار فاطمه
ای سر پاکت رضا بنهاده بر دامان، سلام
وارث علم رضا و معدن علم علی
موضع سرّ نبی در فضل و در احسان، سلام
از ولادت با تو برپا خیمۀ تقوی، درود!
تا قیامت از تو روشن خانۀ ایمان، سلام
ای به گهواره شهادت گفته بر توحیدحق
ای شده نام نبی بر نامه‌ات عنوان، سلام
ای علی موسی الرضایت هر شب از شکر خدا
تا سحر در محضر گهواره‌ات خندان سلام
در رخت نور امامت از ولادت جلوه‌گر
بر تو ای مهر ولایت، تا ابد از جان، سلام
بر تو و بر خاندانت ای سحاب لطف حق
تا قیامت بر شمار قطرۀ باران، سلام
قدمش مبارک بود و وجودش پرخیر و رحمت.
آینه دار خدایش بود و چون پروردگارش، اهل جود و سخاوت؛
از این روی، «جوادش» لقب دادند.
با حضورش بر روی کره خاکی، نهمین فروغ امامت را به ظهور رسانید
بدین گونه پلی زد بین آسمان و زمین، تا آنان که آسمانی اند،
به دامانش درآویزندو به سرچشمه نور راه یابند.
و او تنها بیست و پنج سال، در میان خاکیان زیست
و هنوز جوان بود که به سوی معبودش پر کشید و در جوارش آرمید.
نوید حضوری شگرف
چندین بهار از عمر امام رضا علیه السلام گذشته بود
ولی خانه او هنوز از گرمای وجود کودکی بهره مند نشده بود.
جز خود حضرت که از عوالم غیب خبر داشت
همه خویشان و دوستان و شیعیان، از این امر نگران بودند؛
نگران ادامه امامت و تمام آنچه معصومین علیهم السلام
از آینده گفته بودند. چگونه می شود وعده حضرت حق محقق نشود؟!
چگونه ممکن است تولد کسی که پیامبر وعده داده، تحقق نیابد،
درحالی که پیامبر تمام دوازده جانشین خویش را معرفی کرده بود؟!
دهم رجب سال 195 هـ. ق است. آسمان مدینه، سرشار از نور
بشارت دهنده تولد امامی دیگر از آل رسول الله صلی الله علیه و آله است؛
امامی که تولدش، امامتش، و
سراسر زندگی اش، همه و همه معجزه بود.
مولودي پر خير و برکت براي شيعيان
با تولد این دردانه ، ثامن الحجج و گوهر گران بهای هستی حضرت رضا (ع) فرمودند :« این مولودی است که برای شیعیان ما با برکت تر از او زاده نشده است .»
و امام به مناسبت های مختلف از فرزند ارجمند خود با این عنوان یاد می کردند و این موضوع و جمله در میان شیعیان و یاران امام رضا (ع) معروف بوده است چرا که تولد حضرت در شرایطی بود که حضرت رضا (ع) در تعیین جانشین خود و معرفی امام بعدی با مشکلاتی رو به رو بودند .
از یک طرف بعد از شهادت امام کاظم (ع) گروهی که به واقفیه معروف شدند براساس انگیزه های مادی ، امامت امام رضا (ع) را انکار کردند و از سوی دیگر امام رضا (ع) تا حدود چهل و هفت سالگی دارای فرزند نشده بودند و چون احادیث رسیده از پیامبر حاکی بود که امامان دوازده نفرند که نه نفر آنان از نسل امام حسین خواهند بود با فقدان فرزند برای امام رضا (ع) هم امامت خود آن حضرت و هم تداوم امامت را زیر سوال می بردند .
گروه واقفیه این موضوع را دستاویز قرار داد و حضرت رضا (ع) را متهم به عقیمی و امامت ایشان را انکار می کردند .
تولد حضرت جواد الائمه (ع) به این سمپاشی ها خاتمه داد و موضع امام و شیعیان را تقویت کرد و این یکی از دلایل علاقه بی حد و حصر امام به فرزند دلبند خویش است و دوستداران و شیعیان با درک ، پس از عرض ارادت به پیشگاه پدر برای وصول به حاجت های دنیوی و اخروی و بهره مندی از سفره ی اکرام رضوی جواد الائمه را واسطه قرار داده ؛
امامی که همانند حضرت عیسی (ع) و حضرت یحیی (ع) در کودکی علم و حکمت را دریافت نمود و از کودکی جواب گوی محبین و دوستداران بود و در صغر سن که عهده دار عهد و پیمان الهی گردید از علم لدنی و موهبت خدادادی او قاضی القضات مات گردید و در مناظره با دانشمندان برجسته ی عصر خود پیروز و موفق و آنان حیران و سرگردان و دوستان و یاران از مکتبش بهره مند و از پرسش و پاسخ های او راضی و شادمان شدند .
در این برهه از زمان که از حضور ظاهری و مادی ، مظهر جود و سخا و علم و حکمت و وفا بی بهره ایم علاوه بر این که شیفته ی صحن و سرای ملکوتی اش هستیم باید بیش از بیش شیفته و عالم و عامل به گفتار این امام همام باشیم تا ازنور امامتش و جود و سخایش ما نیز بهره مند گردیم .
از فرمایشات گهربار حضرت امام محمد بن علی التقی (ع) :
« توسد الصبر و خالف الهوی و ارفض الشهوات »؛
صبر را تکیه گاه خود کن و با هوس مخالفت نما و خواهش های دل را دور انداز.