حرکت احمقانه و باورنکردنی یک پسر+عکس

[admin]

افراد زیادی هستند که همیشه به دنبال هیجان هستند و اقدامات عجیبی را انجام می‌دهند. این بار پسری در سنت پترزبورگ یکی از شهرهای بزرگ روسیه، تصمیم گرفت کار جدیدی را تجربه کند: پرش از سقف یک آپارتمان برروی سقف آپارتمانی دیگر!



در این اقدام شجاعانه (یا احمقانه) این پسر باید فاصله 7 متری بین این دو ساختمان را پرواز می‌کرد. نکته قابل توجه دیگر این بود که این دو ساختمان اختلاف سطح داشتند و او می‌بایست 11متر به سوی ساختمان دیگر سقوط می‌کرد!

درنهایت او موفق به انجام این کار خطرناک شد.

 

[یاسی]

:تعجب::ترس:

 

[Nethunter]

الان کجاست کودوم بیمارستان :فکر:
به حساب ادمین براش کمپوت بخریم همین جا بخوریم :سوت:

 

[ahmadfononi]

اینم حتما میخواد یاماکاسی بشه انگاری :نیش:

 

[0mid]

یادش بخیر دوران جوونی چقدر از این کارا میکردیم :نیش:

 

[Nethunter]

:مشکوک: ایمد:نیش: میشه حالا عکس یکی از کاراتو بزاری :مشکوک:

 

[ahmadfononi]

آره امید خیلی تو از این کارا میکردی منم عکس هاش رو دارم

 

[0mid]

:مشکوک: ایمد:نیش: میشه حالا عکس یکی از کاراتو بزاری :مشکوک:

سیمه :50: نه نمیشه بچه بازی که نیست :نیش: به هرکسی نشون نمیدم :شاد: :نیش:

آره امید خیلی تو از این کارا میکردی منم عکس هاش رو دارم

ها احمد تو که دیدی براشون تعریف کن بذار یکم با من آشنا بشن :نیش: :قلیون:

 

[admin]

آقا جان دعوا نکنید، هرچقدر هم ماهر باشید به آقا هوشنگ نمیرسید.
ایشون تعریف کردند که بچگیهاشون کارشون فقط پریدن از پشت بوم ها بوده اونم با ارتفاع زیاد. :شاد:

 

[ahmadfononi]

ها احمد تو که دیدی براشون تعریف کن بذار یکم با من آشنا بشن :نیش: :قلیون:

آره من امید رو دیدم یبار هم خودم باهاش پریدم یادته امید

یبار هم افتادی پات شکست :خنده2:

آقا جان دعوا نکنید، هرچقدر هم ماهر باشید به آقا هوشنگ نمیرسید.
ایشون تعریف کردند که بچگیهاشون کارشون فقط پریدن از پشت بوم ها بوده اونم با ارتفاع زیاد. :شاد:

بله آقا هوشنگ هم یادم هست :نیش:

علی خودت چی از این کارا کردی تا حالا؟؟؟

 

[0mid]

آره احمد هم شاگرد خودم بود :نیش:
نه یه بار که اوایل این کارام بود و هنوز ناشی بودم سرم شکست :نیش:

 

[ahmadfononi]

باشه امید من به کسی نمیگم که شاگرد من بودی :نیش:

حالا شما بگو من شاگردت بودم :خنده2:

 

[0mid]

برو کنار بچه بذار باد بیاد :نیش:

مثل اینکه دلت میخواد یکم بهت توجه کنما :نیش: :50:

 

[ahmadfononi]

برو کنار بذار نسیم بوزه :نیش:

بهم توجه کنی !!!!!! :خنده2::خنده2::خنده2::خنده2:

توجه یا توجیه ؟؟؟

 

[0mid]

توجه :نیش: :50:

 

[Nethunter]

اسم این تاپیک به تاپیک خالی بندیییییییییییییییییییییییییی های پسران تغییر کرد :غش:
شما از 2 پله بپرید افقی میشید حالا میان هی جلوی چشم ملت خالی میبندن :وای:52::

 

[0mid]

هه فکر کردی خالی میبندم؟؟؟؟
مثل اینکه واجب شد برم اون عکسامو پیدا کنم بذارم براتون تا باورتون بشه :50: :نیش:

 

[ahmadfononi]

امید برو بیارشون تا فکر نکنن که ماها خالی میبندیم :نیش:

اون عکسه بود روی برج میلاد اون رو بیار :نیش:

 

[0mid]

نه دیگه احمد خالی نبند اون موقع من از این کارا میکردم برج میلاد هنوز وجود نداشت :بله: :نیش:

 

[rahnama]

آقا جان دعوا نکنید، هرچقدر هم ماهر باشید به آقا هوشنگ نمیرسید.
ایشون تعریف کردند که بچگیهاشون کارشون فقط پریدن از پشت بوم ها بوده اونم با ارتفاع زیاد. :شاد:

خدایش وقتی این عکس رو دیدم کلی خجالت کشیدم. حدو 45 سال قبل:غش2: (یا علی) (یعنی تقریبا دوبرابر و نصف سن شما)از ارتفاع روی زمین می پریدم.الان هم که یادم افتاد فقط یک لبخند زدم. نمی دانم چرا پاهایم نمی شکست؟ هر زمان یادم میافته هم خجالت میکشم و هم می ترسم. البته از کارهای خودم در آن زمان می ترسیدم. آنزمان سرگرمی نداشتیم.محل تفریح نداشتیم. این سرگرمی ما بود و هم تفریح.شبها شرط بندی میکردیم می رفتیم قبرستان. پارچه ای می گذاشتیم و فردایش همه می رفتیم و پارچه را می آوردیم. در رودخانه زیر آب می رفتیم و تا حد مرگ زیر آب می ماندیم و وقتی ما را بیرون می آوردند صلوات می فرستادند تا زنده مانده باشیم.تلویزیون نبود. کامپیوتر نبود. پارک نبود. کتابخانه نبود. زمین بازی خاکی بود که در فوتبال یک ناخنم را از دست دادم. پنالتی می زدم و بجای اینکه به توپ بزنم محکم به سنگ زدم و ناخنم به هوا پرید.:دعا:
دیگه از یاد آوری آن صحنه ها خود من هم وحشت دارم.