خب خدا رو شکر...پایان نامه داره تموم میشه و داری کم کم راحت میشی...
آره واقعا" با کار و زندگی و مشغله زیادی که برامون پیش اومده یه سری چیزا داره کم رنگ میشن...منم خوشحالم و واقعا" خدارو شکر میکنم که دوستام به یادم هستن و منم همیشه به یادشونم...یه دلی بهمون داده که برای دوستای مهربونمون میتپه و موافقم با این که مهم ترین و باارزشترین چیز اینه که الان پیش دوستامونیم و داریم شادی ها و مشغله هامونو باهاشون تقسیم میکنیم...شایدنتوینم کار خاصی واسه هم انجام بدیم،اما مطمئنم میتونیم سنگ صبور و همدل خیلی خوبی باشیم...به حرفای هم گوش بدیم و تاجاییکه بتونیم برای همدیگه لحظه های خوبی رو راهم کنیم..:گل:.