آرشیو ابیات برای مشاعره با ,, چ ,,

[baroon]

چراغ روی تو را شمع گشت پروانه

مرا ز خال تو با حال خویش پروا،نه​

 

[fatemeh]

چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را​

که کس آهوی وحشی را از این خوشتر نمی گیرد

​

​

حافظ​

​

 

[baroon]

چیست باز این زود رفتن یا چنین دیر آمدن

بعدِ عمری کامدی بنشین زمـانی پیـش مـا​

 

[majnooneleyli]

چندان شکوفه ریخت که ھوش از سرم ربود
من جاودانیم که پرستوی بوسه ات
بر روی من دردی ز بھشت خدا گشود
اما چه میکنی
دل را که در بھشت خدا ھم غریب بود

 

[fatemeh]

چشم رضا و مرحمت بر همه باز می‌کنی
چون که به بخت ما رسد این همه ناز می‌کنی

ای که نیازموده‌ای صورت حال بی‌دلان​

عشق حقیقتست اگر حمل مجاز می‌کنی


​

​

سعدی​

​

 

[liliput]

چه شد که دیر در این آشیان نپائیدی
چه شد که زود از این آسمان سفر کردی
تو را شناختم ای مرغ بیشه های غریب
ولی چه سود که چون پرتوی گذر کردی

" نادر نادر پور"

 

[مهشید]

چه آشنا نگهی داری ای رمیده غزال
خدا نگاه تو را با کس آشنا نکند
​

 

[baroon]

چشم کوته نظران بر ورق صورت خوبان

خط همی‌بیند و عارف، قلم صنع خدارا​

 

[baroon]

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست

سخن شناس نئی جان من، خطا اینجاست​

 

[baroon]

چو وا نمی کنی گره ای خود گره مشو

ابروگشاده باش اگر دستت گشاده نیست​

 

[fatemeh]

چمن ها بی تو زیبایی ندارد
بهار و گل دلارایی ندارد

فریب کس نخوردم جز تو ای یار
که دیگر کس فریبایی ندارد ​

​

​

مهدی سهیلی​

​

 

[گل همیشه بهار]

چند پويد به هواي تو ز هر سو حافظ
يسر الله طريقا بک يا ملتمسي



​

 

[گل همیشه بهار]

چنگ در پرده همين مي‌دهدت پند ولي
وعظت آن گاه کند سود که قابل باشي
در چمن هر ورقي دفتر حالي دگر است
حيف باشد که ز کار همه غافل باشي


​

 

[گل همیشه بهار]

چشمت که فسون و رنگ مي‌بازد از او
افسوس که تير جنگ مي‌ بارد از او
بس زود ملول گشتي از همنفسان
آه از دل تو که سنگ مي‌ بارد از او



​

 

[گل همیشه بهار]

چون باده ز غم چه بايدت جوشيدن
با لشگر غم چه بايدت کوشيدن
سبز است لبت ساغر از او دور مدار
مي بر لب سبزه خوش بود نوشيدن





​

 

[گل همیشه بهار]

چشم تو که سحر بابل است استادش
يا رب که فسونها برواد از يادش
آن گوش که حلقه کرد در گوش جمال
آويزه‌ي در ز نظم حافظ بادش





​

 

[گل همیشه بهار]

چون غنچه‌ي گل قرابه‌پرداز شود
نرگس به هواي مي قدح ساز شود
فارغ دل آن کسي که مانند حباب
هم در سر ميخانه سرانداز شود




​

 

[گل همیشه بهار]

چراغ ديده شب زنده دار من گردي
انيس خاطر اميدوار من باشي





​

 

[گل همیشه بهار]

چشم بر دور قدح دارم و جان بر کف دست
به سر خواجه که تا آن ندهي نستاني




​

 

[گل همیشه بهار]

چو روزگار جز اين يک عزيز بيش نداشت
به عمر مهلتي از روزگار بايستي



​